سخنان حسن حداد، معاون امنیت دادسرای تهران در مورد ارسال پرونده هفت بهائی به اتهام “جاسوسی برای اسرائیل” به دادگاه انقلاب و گسترش دستگیری بهاییان در کشور،اعتراض گسترده جامعه بهاییان ایران و همچنین فعالان حقوق بشر در داخل و خارج کشوررا به دنبال داشت.
حسن حداد، معاون سعید مرتضوی روز چهارشنبه اعلام کرد پرونده این افراد که در شعبه اول بازپرسی دادسرای امنیت بررسی شده، با صدور کیفرخواست به دادگاه انقلاب ارسال خواهد شد.به گزارش ایسنا، معاون امنیت دادسرای تهران، دیگر اتهامات این افراد را “توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام” عنوان کرد.حداد البته از این افراد نامی نبرد اما رسانه های مختلف ضمن اشاره به نام بهروز توکلی، سعید رضایی، فریبا کمال آبادی، وحید تیزفهم، جمال‌الدین خانجانی، عفیف نعیم و مهوش ثابت، که از رهبران بهاییان ایران هستند و در اردیبهشت‌ماه سال‌جاری از سوی مقامات امنیتی دستگیر شده اند،خبر ازاحتمال اعدام آنان دادند.
پیش از این رسانه های دولتی اتهام این دستگیرشدگان را قصد بمب گذاری درنمایشگاه بین المللی کتاب و مشارکت در انفجار حسینیه رهپویان شیراز عنوان کرده بودند؛ اتهاماتی که یک به یک به فراموشی سپرده شدند تا معاون امنیت دادسرای عمومی و انقلاب تهران در مرداد ماه امسال خبر از “اعترافات” آنان در مورد همکاری با “بعضی از کشور‌ها از جمله اسرائیل” و گرفتن “دستوراتی” از آنها داد.
دیان علایی، نماینده جامعه جهانی بهاییان در سازمان ملل، در همین ارتباط در گفت‌وگو با صدای آلمان، ”امنیتی بودن بازداشت این هفت نفر و اتهام جاسوسی به آنها” را رد کرد. به گفته دیان علایی “کار این هفت تن، تنها اداره جامعه بهاییان ایران و پرداختن به مسایلی چون ازدواج، تربیت و آموزش فرزندان و مشاوره در باره مسائل روزمره بهاییان ایران بوده است.”
به گفته خانم علایی، تلاش شیرین عبادی، وکیل پرونده بهاییان دستگیر شده هم برای دیدار با آنها و خواندن پرونده‌شان ناکام بوده است.
در همین ارتباط گروهی از دانشگاهیان، نویسندگان، هنرمندان،روزنامه نگاران و فعالان ایرانی در سراسر جهان با انتشار نامه سرگشاده ای با عنوان “ما شرمگینیم” ضمن اعتراض به ادامه برخوردها با جامعه بهاییان کشور، خواستار پایان “یک و نیم قرن سرکوب و سکوت” در مورد بهاییان کشورشدند.
در این نامه از جمله آمده است: “ما بر این باوریم که هر ایرانی باید بتواند بی هیچگونه تمایزی، به ویژه از حیث نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، دین، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگر، و همچنین منشاء قومی یا اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر وضعیت دیگر از تمام حقوق و همه آزادی های ذکر شده در منشور جهانی حقوق بشر بهره مند شود، اما بهاییان ایران از اولین روزهای ظهور آیین بهائیت، تا به امروزبه خاطر باورهای دینی خود از بسیاری از حقوق انسانی محروم بوده اند.“
در ادامه این نامه با اشاره به اینکه “بنا به شواهد و مستندات تاریخی، ازابتدای شکل گیری آئین بابی و سپس بهائی در ایران، هزاران تن، تنها به دلیل این باورهای دینی خود، به تیغ تعصب و خرافه به قتل رسیده اند.” و همچنین ذکر تبعیضاتی که پس از استقرار جمهوری اسلامی درحق بهاییان کشور اعمال می شود،آمده است: ”ما شرمگینیم از خاموشی خود در مقابل این واقعیت دردناک که در میهن ما فشار و تحقیر علیه بهاییان به طور سیستماتیک اعمال می شود، تعدادی فقط به خاطر این باور دینی در زندان به سر می برند و خانه ها و محل کار آنها مورد حمله و تخریب قرارمی گیرد و گاه حتی آرامگاه های مردگان این گروه از هموطنان ما از تعرض به دور نمی ماند. ما شرمگینیم از سکوت خود در برابر سیاهه طولانی، اندوه بار و دهشتناکِ حق کشی های نهادینه شده در قوانین کشور ما علیه بهاییان، و بی عدالتی ها و فشارهای دستگاه های رسمی و غیررسمی در مورد این گروه از هموطنان.ما شرمگینیم به دلیل اعمال جنایت ها و بی عدالتی ها و ما شرمگینیم به دلیل سکوت خود در برابر این اعمال.”