نباید ایران را ناچیز بشماریم

نوول ابزرواتور
نوول ابزرواتور

» البرادعی در مصاحبه با نوول ابزرواتور

albaradeii.jpg

لالی ویموث در مصاحبه ای با محمد البرادعی، مدیر آژانس اتمی، به بحث پیرامون پرونده هسته ای ایران پرداخته. ‏البرادعی معتقد است که امکان برقراری یک گفتگوی واقعی میان تهران و غرب وجود دارد.‏

‎ ‎آیا شما این امکان را برای ایران به وجود آورده اید که محدودیت های خود را پشت سر بگذارد؟‏‎ ‎
این مسأله کاملاً یک سوء تفاهم در بیلان ماست. ما تمام سعی خود را در ایران کرده ایم تا به گذشته و حال این برنامه پی ‏ببریم و مقامات ایرانی را به شفاف بودن تا حد ممکن سوق دهیم. ایده ای که ما از خود داریم، اینکه هر کاری می توانیم ‏انجام دهیم، از هر مرزی می توانیم عبور کنیم و هر دری را می توانیم بگشاییم، اشتباه است. ما این قدرت را نداریم.‏

برنامه هسته ای ایران دو جنبه دارد: جنبه فنی و جنبه سیاسی. کار ما پرداختن به جنبه فنی است. جنبه سیاسی در واقع ‏گفتمانی است که براساس آن می توان ایجاد اطمینان کرد. من از شش سال پیش تاکنون همواره گفته ام که سیاست برقراری ‏اطمینان بین ایران و غرب، به ویژه ایالات متحده، شکست خورده. ما یک ذره هم پیشرفت نکرده ایم. ‏

‎ ‎منظورتان چیست؟‎ ‎
بدون انجام مذاکره مستقیم امکان ایجاد اطمینان وجود ندارد. رییس جمهور اوباما برای یک مذاکره مستقیم بدون پیش شرط با ‏ایران اعلام آمادگی کرده. اکنون وقت آن رسیده! نمی توان با سیاست باتوم و هویج با ایران رفتار کرد و این کشور را ناچیز ‏شمرد. درحال حاضر مسأله مبارزه برای به دست آوردن قدرت در خاورمیانه مطرح است.‏

‎ ‎یعنی به دست آوردن قدرت از سوی ایران علیه غرب؟‎ ‎
خب، این مبارزه ای بین ایران و غرب است… ایران می خواهد به عنوان قدرتی در ایجاد ثبات در منطقه شناخته شود. ‏دولتمردان جمهوری اسلامی فهمیده اند که دستیابی به فن آوری لازم برای به دست آوردن تسلیحات اتمی در یک زمان کوتاه ‏امکان به دست آوردن قدرت، اعتبار و امنیت را به وجود می آورد. دولت قبلی امریکا ایران را جزو کشورهای محور ‏شرارت دسته بندی کرد و با تخصیص مبلغ هنگفتی قصد داشت حکومت را در این کشور تغییر دهد. شما هم اگر جای آنها ‏باشید، هر کاری می کردید تا امنیت خود را تضمین کنید.‏

‎ ‎آیا به نظر شما گفتگوی مستقیم با ایران نتیجه بخش خواهد بود؟‎ ‎
باید امتحان کرد. شاید شکست بخورد، ولی می دانم که اکثریت مردم و مقامات ایران، به ویژه جوانان، حاضرند روابط عادی ‏با ایالات متحده داشته باشند. آنها می خواهند جزئی از جامعه بین الملل باشند. از مذاکره نکردن چه چیزی حاصل می شود؟ ‏هیچ چیز.‏

‎ ‎شما با حمایت ایالات متحده به عنوان مدیر آژانس اتمی انتخاب شدید. با این حال، واشنگتن اکثراً با شما بدرفتاری ‏کرده…‏‎ ‎
این مسأله به سومین انتخاب من مربوط می شود. جان بولتون، سفیر سابق ایالات متحده در سازمان ملل، اقداماتی انجام داد تا ‏انتخاب مرا بلوکه کند، ولی نتوانستند هیچ کشوری را علیه من متقاعد نمایند. در نهایت، من مجدداً به اکثریت آراء و با ‏حمایت ایالات متحده انتخاب شدم. شاید گاهی اختلافاتی با مدیران سازمان های بین المللی به وجود آید، ولی وظیفه ما تبعیت ‏از اهداف سیاسی یک کشور بخصوص نیست. روزی که یک نهاد بین المللی، مانند آژانس اتمی، به عنوان سازمانی متعلق به ‏یک کشور شناخته شود، آن نهاد دیگر مرده است.‏

‎ ‎از دید کارشناسان امر، شما از زمان ارائه گزارش شورای ملی اطلاعات امریکا در سال ۲۰۰۷ قاطعیت بیشتری ‏نسبت به ایران پیدا کردید…‏‎ ‎
هیچ چیز عوض نشده. ما همیشه قاطع بوده ایم. چیزی که آنها نمی پسندند، آزادی بیان من است. به علاوه، من در نشست ‏های خصوصی یا عمومی به آنها گفته ام که سیاست شان باید برای من ایجاد حمایت کند و اینکه سیاست فعلی شان نتیجه نمی ‏دهد. می توان در رأس یک نهاد بین المللی یک تکنوکرات قرار داد، ولی تکنوکرات در نهایت راه به جایی ندارد.‏

منبع: نوول ابزرواتور، ۴ فوریه ‏