در حالیکه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی اعلام کرده در “طرح امنیت اخلاقی” و مبارزه با “بدحجابی” کوتاه نمی‌آید، محسن قرائتی، گفته “محال است حجاب با این کار‌ها درست شود” چون دختر و پسر در دانشگاه مختلط درس می‌خوانند. خبرگزاری دانشگاه آزاد هم همزبان بااین چهره تلویزیونی معمم، مدعی شده اختلاط در دانشگاه‌ها منجر به کاهش آمار ازدواج شده و در نتیجه ۲۵ درصد دانشجویان دختر به خودارضایی روی آورده‌اند.
بی‌نیازی پسر‌ها به ازدواج
جداسازی جنسیتی که طرفداران زیادی بین وابستگان جناح حاکم در جمهوری اسلامی دارد پیش از این چند بار در دستور کار وزارت علوم قرار گرفته است. وزیر علوم، تحقیقات و فناوری هم بار‌ها از این موضوع دفاع کرده و گفته است: “چرا باید نسبت به اختلاط دختر و پسر در دانشگاه بی‌تفاوت باشیم، اگر بخواهیم جلو این اختلاط را بگیریم برخی آن را یک ناهنجاری می‌دانند.” اما تاکنون کمتر پیش آمده بود که رسانه‌های رسمی برای توجیه این جداسازی از اصطلاحات ممنوعه‌ای مانند “خودارضایی دختران دانشجو” و یا “ارضای نیازهای جنسی در قالب دوستی” استفاده کنند. این تابو در گزارشی از خبرگزاری آنا (خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی) شکسته شده و از قول یک استادیار دانشگاه اصفهان آمده است: “مدت‌هاست که خودارضایی یکی از راه‌های جبران ازدواج برای جوانان شده است به طوری که ۲۵ درصد از دانشجویان دختر دچار این معضل هستند.”
امیرحسین بانکی‌پور در نشست تخصصی آسیب‌های ازدواج دانشجویی گفته است: “هر چه دایره ارتباط میان دختر و پسر پررنگ‌تر شود دایره ازدواج میان آن‌ها تنگ‌تر می‌شود. ارتباط از نوع سالم و ناسالم اصلیترین مانع ازدواج جوانان است و آثار مخرب خود را در بخش‌های مختلف می‌گذارد؛ زمانی که دختر و پسر با تعداد زیادی از افراد غیر همجنس ارتباط برقرار می‌کنند در انتخاب همسر دچار سخت‌گیری‌های افراطی میشوند. دخترانی که به بهانه ازدواج، با یک پسر ارتباط دوستی برقرار می‌کنند، سن طلایی ازدواج را از دست می‌دهند.”
به گفته او “یکی از راه‌های اساسی برای حل معضلاتی همچون خودارضایی و روابط ناسالم میان دو جنس پایین آوردن سن ازدواج است” چرا که “این روز‌ها دوستی میان دختر و پسر رقیب جدی ازدواج شده است” و “پسران در جریان این ارتباط‌‌های ناسالم نیازهای خود را ارضا می‌کنند.”
این مدرس دانشگاه در ریشه‌یابی این وضعیت و در بررسی مواردی که از آن‌ها به عنوان معضل یاد کرده به سراغ محیط دانشگاه رفته و از “اختلاط غیرضروری دختر و پسر” انتقاد کرده است: “دانشگاه‌ها باید علاوه بر کلاس‌های مختلط، کلاس‌های درس جدا را نیز به دانشجویان دختر ارائه کنند آن وقت خواهیم دید که چگونه دختران از کلاس‌های تفکیک شده استقبال خواهند کرد.”
او همچنین آمار دیگری ارائه کرده: “هم اکنون تعداد دختران هرگز ازدواج نکرده ۲۰ تا ۳۴ سال، سه میلیون نفر و تعداد پسران هرگز ازدواج نکرده ۲۵ تا ۴۰ سال، یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر است و اگر تمام پسران ازدواج کنند برای نیمی از دختران یعنی یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر هیچ همسری یافت نمی‌شود.”
در همین نشست و از سوی یکی دیگر از شرکت‌کنندگان نتایج تحقیقی از پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی مورد استناد قرار گرفته است: “۸۲ درصد پسران هنگام ازدواج ملاک‌های ظاهری همچون زیبایی چهره دختر و ۷۲ درصد وضعیت اقتصادی مناسب خانواده دختر برایشان مهم است، این گروه از افراد دختری را می‌خواهند که سکوی پرتاب و پیشرفت آن‌ها باشد.”
به گفته فاطمه محبی، پژوهشگر این پژوهشگاه این تحقیق بر روی ۲۰۶ دانشجوی مقاطع مختلف تحصیلی دانشگاه‌های تهران صورت گرفته و بر اساس نتایج آن “عدم تحمل سختی‌های اقتصادی پس از ازدواج، ۷۱ درصد/ مهریه سنگین ۵۸ درصد/ زیبایی ظاهری و خوش تیپی ۷۵ درصد/ توقع بالای پسران در هنگام ازدواج ۷۴ درصد/ ضعف خانواده پسر در یافتن دختر مناسب ۵۰ درصد/ پوشش نامناسب دختران ۷۸ درصد به عنوان مهم‌ترین دلایل بی‌تمایل شدن جوانان به ازدواج عنوان شده است.”
او با بیان اینکه “۵۵ درصد پسران معتقدند دختران این روز‌ها نقش‌های سنتی خود همچون همسری و مادری را قبول ندارند” افزوده: “۷۵ درصد پسران از طریق دوستی با دختران نیازهای خود را ارضا می‌کنند.”
محبی معتقد است که “توجه افراطی پسران به زیبایی چهره، اندام و وضعیت اقتصادی دختر، کاهش تعداد خواستگاران، تمایل پسران به ازدواج با دخترانی که ۷ تا ۱۰سال از آن‌ها کوچک‌تر باشند، کاهش قبح تاخیر ازدواج به ویژه برای پسران از سوی خانواده‌ها” از عواملی است که سن ازدواج را بالا برده است.
اصرار بر کلیشه مرد متاهل، مرد سالم
سال‌هاست که ترویج ازدواج و تشویق جوانان به ازدواج در سنین پایین به عنوان رویه جمهوری اسلامی پیگیری و تبلیغ می‌شود. در نگاه سیاست‌گذاران کلان نظام، همه مشکلات و آسیب‌های اجتماعی با سرانگشت تدبیر ازدواج حل می‌شود و اکنون که نرخ ازدواج کاهش پیدا کرده و سن ازدواج بالارفته، بیشتر از پیش به چاره‌جویی برخاسته‌اند و اکنون یکی از عوامل وضعیت موجود را “اختلاط دختر و پسر در دانشگاه” می‌دانند. همان‌طور که محسن قرائتی می‌گوید: “من کاری به قانون ندارم، اینکه در دوره ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان دختر و پسر‌ها مجزا درس می‌خوانند و ناگهان این ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر دختر و پسر را با هم قاطی می‌کنیم، حال کمیسیون اسلامی کردن دانشگاه را تولید کردیم و وزیر و چند تا رییس دور هم جمع میشوند، به کجا می‌رویم!؟ دختری در قبرستان بالای سر قبر پدرش گریه می‌کند، در اینجا می‌گوییم که دختر جان حجابت را درست کن! شما دختر و پسر را در دانشگاه قاطی کردید، به حجاب دختر در گورستان گیر می‌دهید! محال است که حجاب با این کار‌ها درست شود.”
اما آمار‌ها و هشدارهای کار‌شناسان، بحران را نه در بی‌میلی به ازدواج که در بحران‌های مختلف و از جمله بحران جنسی در جامعه ایران نشان می‌دهد.
خرداد ماه امسال بود که فرمانده ناجا خبر داد ۹۰۰ پرونده تجاوز در سال ۹۰ به ثبت رسیده که ۶۰درصد آن مربوط به «لواط» بوده و معمولا علیه افراد زیر ۱۵ سال و با “اغفال” صورت گرفته است.
مدت زمان زیادی هم از خبرساز شدن “مرکز رسمی ازدواج موقت تهران” نگذشته که خدمات صیغه ساعتی ارائه شده توسط آن با استقبال فراوان مواجه شد.
رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران هم اعلام کرده لواط هم در مردان مجرد و هم در مردان متأهل ایرانی رایج بوده ولی این عمل در بین مردان متأهل بیشتر شایع و با زور و خشونت همراه است.
اگرچه آمارهای دقیقی در این زمینه دست نیست اما گزارش‌های فراوانی از شکست‌های عاطفی و جنسی زنان و مردان ایرانی پس از ازدواج ارائه می‌شود. از جمله اینکه از سوی موسس اولین موسسه مشاوره جنسی در ایران اعلام شده که “عدم رضایت جنسی” مهم‌ترین دلیل طلاق زوج‌های ایرانی است.
