تریبونی تازه برای تخلیه انرژی

نویسنده

‏ آلانا سمیوئلز

‏ ‏

گودردز، سایت دوستداران کتاب مستقر در سانتا مونیکا، مکانی برای تخلیه انرژی سیاسی است. علی، جوان 20 ساله ای ‏که در جنوب ایران زندگی می کند و از اظهار نظر یک مقام دولتی درباره روزنامه محافظه کار کیهان بعنوان “مظهر ‏مخالفت” به خشم آمده است، وارد یک وب سایت پرطرفدار می شود. ‏

‏ ‏

او در پیامی در سایت می نویسد: تمجید از این روزنامه دولتی “بزرگترین جوک سیاسی سال است. من نمی توانم باور کنم ‏که چه ملت احمق و چه رئیس جمهور احمقی داریم که هنوز مردم دنباله رو او هستند.” سایت گودردز بحثی را درباره ‏آزادی سخن و سانسور در جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد و مخالفان هم کم نگذاشتند. ‏

‏ ‏

آنها عصبانی و مأیوس و سرگرم از این اظهارنظرها بودند. دانشجویی بنام فاطمه نوشته است: “مردم کشور ما به یک نقطه ‏ای رسیده اند که برای سرنوشت خودشان هیچ کاری نمی کنند.” در حالیکه فقط یک سال از راه اندازی سایت گودردز می ‏گذرد، جایی که جوانان ایرانی از تخلیه انرژی سیاسی خود احساس امنیت می کنند، عضویت آنها در این سایت به بیش از ‏یک پنجم رسیده است.‏

‏ ‏

ایرانیان نیز مانند سایر خوانندگان کتاب در جهان، به توصیه کتاب های ارزنده و مرور و نقد آنها می پردازند. دومین کتاب ‏مورد علاقه آنها پس از “رمز داوینچی”، رمان ضداستبدادی “مزرعه حیوانات” نوشته جرج اورول است. اما در بخش های ‏فارسی این سایت، ادبیات همیشه موضوع اصلی نیست. میثم شهسواری، دانشجوی قزوینی، می گوید: “جوانان معمولا ً به ‏بحث درباره مسائل سیاسی می پردازند.“‏

‏ ‏

در ماه نوامبر، عکسی از رئیس جمهور احمدی نژاد در سایت منتشر شد که در دیدار از یک منطقه روستایی ایران با حیرت ‏به شیر آب نگاه می کرد. دهها اظهارنظر در واکنش به این تصویر در سایت منعکس شد. مهدی 23 ساله از کرج نوشته: ‏‏”یک روباه مکار و پرمدعا.” کتایون 23 ساله که در انگلیس کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی می خواند، نوشته است: ‏‏”ظاهرساز بزرگ.” ‏

‏ ‏

حتی ورود به مسائل مذهبی نیز در این سایت ممنوع نیست. در یک بحث گروهی، یکی از اعضا به موضوعاتی از قرآن ‏اشاره کرده است که به اعتقاد او آنقدر تخیلی هستند که نمی شود باور کرد، مثلا ً بخش های مربوط به موجودات ماوراء ‏طبیعی مانند جن و انسان هایی که تبدیل به میمون شده اند. ‏

‏ ‏

از آنجا که سایت گودردز مخاطبان نسبتا ً کمی دارد و اساسا ً بجای سیاست روی کتاب متمرکز شده است، بنظر نمی رسد ‏خیلی مورد توجه رژیم باشد. برخلاف سایت های ‏MySpace، ‏YouTube‏ و چندین سایت اجتماعی دیگر، این سایت توسط ‏همه سرویس دهندگان اینترنت فیلتر نمی شود. پوروچیستا خاکپور نویسنده ایرانی که در نیویورک زندگی می کند، می گوید: ‏‏”این سایت درباره قرارومدار بین دخترپسرها و شبکه سازی نیست، بحث برانگیز هم نیست. یک تریبون آزاد و دوستانه ‏است.” او اخیرا ً در این سایت، بخشی بنام ادبیات ایران و قوم مهاجر راه اندازی کرده که فقط ظرف چند روز 80 نفر ‏عضو داشته است. ‏

‏ ‏

در کشوری که مکان های عمومی ملاقات مانند قهوه خانه ها و کافی نت ها بدون هشدار تعطیل می شوند و جوانان با یک ‏سری قوانین روبرو هستند که مدام در حال تغییراند و به آنها دیکته می کنند که چه باید بکنند و چه نباید بکنند، سایت ‏گودردز یک مأمن امن بشمار می رود و به گفته حمید دباشی، استاد مطالعات ایران و ادبیات تطبیقی در دانشگاه کلمبیا، ‏‏”بازی موش و گربه است،” دولت تریبون های بحث و گفتگو را تعطیل می کند و مردم بلافاصله آنها را راه اندازی می ‏کنند. ‏

‏ ‏

نازنین روزنامه نگار 25 ساله در تهران می گوید: “ما هیچ جایی برای ابراز عقایدمان نداریم.” او در مصاحبه ای گفته ‏است، دولت احمدی نژاد اخیرا ً کتابفروشی- کافی نت محله آنها را تعطیل، دسترسی آنها به برخی از کتاب های خارجی را ‏محدود و فروشندگان فیلم و سی دی های خارجی را سرکوب کرده است. نازنین می گوید: “وقتی ما یک سایتی را می بینیم ‏که می توانیم در آن عقایدمان را بیان کنیم، به آن ملحق می شویم.“‏

‏ ‏

اوتیس چندلر مؤسس این سایت می گوید: “من از محبوبیت این سایت در ایران خوشحالم. این بعد مهم یک سایت اجتماعی ‏است که به مردم اجازه می دهد با روش هایی که احتمالا ً قبلا ً امتحان نکرده اند، ارتباط برقرار کنند.“‏

‏ ‏

منبع: لوس آنجلس تایمز، 2 ژانویه