برآورد امید آورین آورین

البته خیلی اوقات آدمها حرفهایی می زنند که هیچ دلیلی برای گفتن آن نیست. خب، حرف نزن، درخت که توی شکمت سبز نمی شود. یک حرفی می زنی که همه می خندند، البته خیلی اوقات آدم کارش این است که یک حرفی بزند که مردم بخندند، مثلا شغل من جوری است که اگر حرفی بزنم و مردم بخندند، معلوم می شود کارم را خوب انجام دادم، ولی اگر یک رئیس مجلس یا یک رئیس جمهور، حرف خیلی جدی بزند، بعد مردم دست شان را بگذارند روی شکم شان و زار زار بخندند، معلوم می شود مقداری مشکل این وسط وجود دارد. مثلا یک وب سایت خبری محافظه کاران برای اینکه نشان بدهد در کشور امارات متحده عربی دموکراسی وجود ندارد، نوشته است که “ در امارات فقط 13 درصد از مردم می توانند رای بدهند.” خب، به اینها می گویند آدم غیردموکرات عاقل باشعور. طبق قانون بد که همان را اجرا می کنند، فقط 13 درصد مردم حق دارند انتخاب بکنند. درست برخلاف ما که صد درصد جمعیت کشورمان حق دارند رئیس جمهور یا نماینده مجلس انتخاب کنند، بعد در انتخابات مجلس هشتم در تهران، نماینده با ده درصد رای مردم وارد مجلس می شود. از آن بدتر اینکه در امارات فقط 13 درصد مردم حق انتخاب کردن دارند، در انتخابات ریاست جمهوری ایران، از هزار داوطلب، فقط 8 نفر وارد انتخابات می شوند. یعنی فقط یک درصد حق انتخاب شدن دارند. تازه، آخرش که حساب کنی، حکومت امارات که ادعای دموکراسی ندارد، ما هستیم که ادعای دموکراسی داریم.

حالا خودش کجاست

مدتی است می گویند رحیم مامانی نیست، هر کی هم به مموتی نزدیک بوده در حال مرگ است به همین جهت توصیه می کنم همه یاران پیدا و پنهان انحراف و کمیته جن تو رو خدا مواظب باشند! نه اینکه من آدم خرافاتی باشم. اصلا. البته جن و پری و زری و شهین و مهین چیزی نیست که آدم بتواند انکارش کند، ولی به خرافات اعتقاد ندارم، داشته باشم هم فقط به معاون و مشاورم می گویم، یا به آقای جوادی آملی، وگرنه جلوی این خارجی ها که آدم از این حرف ها نمی زند. فقط می خواستم به آقای مورالس بگویم اگر هنوز برکنار نشدی یا منفجر نشدی، مواظب خودت باش. به این جوان ناکام دانیل اورتگا هم باید بگویم شما هم که سه سال قبل احمدی نژاد را دیدی مواظب خودت باش. باز خدارا شکر که سفر ارمنستان اش لغو شد، وگرنه الآن رئیس جمهور ارمنستان هم رفته بود بالای درخت از آنجا می افتاد پائین، خونش هدر می رفت. همین الآن من نگران دیودونه کمدین فرانسوی هستم که چند میلیون پول از احمدی نژاد بابت یک عکس دو نفره گرفت و رفت که فیلم بسازد. حالا فیلمش را نساخته، لابد یادش رفته. بالاخره فرانسوی ها اینجوری هستند، خیلی فراموشکارند. این حرف را برای چی گفتم؟ خبر تصادف مارادونای بدبخت را شنیدم و یادم افتاد که این آدم در عمرش یک بار یاد ایران افتاد، آن هم وقتی بود که برای احمدی نژاد پیراهن شماره ده امضا کرد و فرستاد. حالا امروز تصادف کرده. چاوز هم که برادر ناتنی اش بود، در حال مرگ است. بیچاره برادر کرزای هم که می گفتند با احمدی نژاد دوست شده بود، امروز به رحمت ایزدی رفت. زن مرحوم فاطمی هم که یک عمر بی سروصدا زندگی کرده بود، همین که یک عکس دو نفره با احمدی نژاد گرفت، رفت زندان و آبرو برایش باقی نماند. من فکر کنم این جن گیرهای دفتر ریاست جمهوری آلبوم عکس های دونفره احمدی نژاد را به جای اینکه برای چشم نخوردن برای مرتاض هندی بفرستند، آن را پست کردند برای عزرائیل. بیچاره داسیلوا! بدبخت اردوغان! مردان خوبی بودند، خداوند رحمتشان کند. حسن نصرالله که هیچ، اگر تا فردا به ملکوت اعلی نرفت، من اسم اسفندیار مشائی را عوض می کنم می گذارم فرخ لقا خانم دائی جان ناپلئون که  تا دهانش را باز می کرد فورا خبر مرگ چهار تا آدم را می داد.

اما در عوض ملک عبدالله که یک پشت دستی در دهان این خرچسونه زد از دم مرگ برگشت و در نود سالگی دارد ولیعهدش را زیر خاک می کند و خودش سر پاست، برلوسکونی که لذت یک سلام علیک را به دل احمدی نژاد گذاشت و در بعض روایت آمده که آنقدر بدنام بود که احمدی نژاد نتوانست حاجی خانم را به دیدارش برود، با همه کارهای عجیبی که کرده هنوز سرو مر گنده سرکارست. اردوغان که چند مرتبه تو دهانی زد به طرف در اوج محبوبیت است، کسی خبر از آن محافظ آمریکائی که در عراق با مموتی عکس یادگاری گرفت دارد، به نظرم رو مین رفته است. خلاصه راستی حالا خودش کجاست؟

مورد احسنت قرار دادند

یکی از خوبی های ما ایرانی ها این است که هر چیزی را که از غربی ها می گیریم، اصلاحش می کنیم و ایرانی اش می کنیم. مثل زمان شاه خائن دیکتاتور نیست که هر چه ماشین آلات و اسلحه وارد می شد، عینا به همان صورت مصرف می شد یا فقط مونتاژ می شد. مثلا همین ماشین های پژوی سابق یا سمند سابق، تا زمانی که پژوی فرانسه و روور انگلیسی بود، همه چیزش سرجای خودش بود، به محض شکوفایی هنر ما، هنوز ماشین از کارخانه در نیامده، شیشه اش منفجر می شد. خودش هنری است که در همه جای دنیا باک ماشین منفجر می شود، ولی مال ما شیشه اش منفجر می شد. یا مثلا همین موشک های روسی که از زمین بلند می شود می رود به آسمان، بعد یک جای دیگر، نه همانجا، می خورد زمین. معمولا هم خارجی ها موشک را جوری درست می کنند که می خورد به هدف. منتهی ما چون دائم اهداف مان تغییر می کند، یک روز می خواهیم آمریکا را نابود کنیم، بیست دقیقه بعد می خواهیم ماچش کنیم، موشک بدبخت هم بخصوص وقتی هوشمند باشد، قاط می زند و به جای اینکه بخورد به هدف، می خورد به جایی که هنوز به نتیجه نرسیدیم که با ما دشمن اصلی است یا شریک سیاسی. البته گویا این دفعه همه مشکلات حل شده است. فرمانده پدافند هوایی گفت: “ روس ها به عنوان سازندگان این سیستم ما را مورد تائید و احسنت قرار دادند.” او توضیح داد که البته شاکله پدافند ما بکلی با آنچه روسها طراحی کردند، فرق می کند. راستش را بخواهید من نسبت به این لغت “ شاکله” حساسیت دارم. هر وقت حکومت اعلام می کند که شاکله یک چیزی درست است، من مطمئن می شوم حتما تا چند روز بعد موشکی هواپیمایی چیزی در یک جایی منفجر می شود. خدا این دفعه را هم بخیر بگذراند. یعنی شاکله اش را حفظ کند.

برآورد امید آورین آورین!

من با امید خیلی موافقم، مثلا اینکه مردم به آینده امیدوار باشند. منتهی مشکل ما یک موضوع جدی است. دقیقا مشکل آن آقایی است که دو داماد داشت و وقتی کسی از او پرسید زندگی دخترهایت چطور می گذرد، گفت خیلی خوب است. یکی از دامادهایش کوزه گر بود و همیشه کارش وقتی رونق می گرفت که آفتاب تندی می تابید  و وقتی باران می بارید همه چیزش از میان می رفت، آن یکی دامادش کشاورز بود و وقتی کارش رونق می گرفت که باران خوبی می بارید و خشکسالی نمی شد. حالا حکایت ماست. اگر حکومت آینده داشته باشد، ملت بدبخت می شود و اگر ملت امید داشته باشد، دولت بیچاره می شود. البته این توضیح ربطی به حرفی که می خواهم بزنم ندارد. می خواهم به این رهبر عزیز فرزانه با بصیرت که خیلی باهوش است، بگویم که برادر من، برآورد که امیدآفرین نمی شود که گفتید: “ ارائه برآوردهای درست و امیدآفرین، اولین شرط جهاد اقتصادی است.” برآورد یا واقعی است، یا خیالی. مثلا یک برآورد اینکه آیت الله خامنه ای ده سال دیگر هنوز رهبر کشور باشد، غیرواقعی است، البته ممکن است چنین برآوردی برای ایشان و علاقمندان شان “ امیدآفرین” باشد و برای مخالفان شان برآوردی رنج آور باشد. ولی در هر حال غیرواقعی است. چون اگر ما سن رهبران مهم ایران و روحانیون بزرگی که در سالهای اخیر درگذشتند جمع کنیم، نه نفر اصلی یعنی “ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه، احمدشاه، رضاشاه، دکتر مصدق، محمد رضا پهلوی، آیت الله خمینی، آیت الله منتظری و آیت الله شریعتمداری” بطور متوسط 69 سال  زندگی کرده اند. از طرفی سن مرگ در ایران امروز برای یک مرد 72 سال است. برآورد واقعی و نه امیدآفرین این است که آقای خامنه ای الآن 72 سال دارد. بطور طبیعی ایشان باید در همین یکی دو سال اگر همه چیز به خوبی و خوشی و بدون هیچ اتفاقی پیش برود، خداحافظی کند و برود. از طرفی سن متوسط حکومت شخص اول در ایران در صد سال گذشته بیست سال است و براساس برآورد واقعی ما سه سال در وقت اضافی هستیم. البته ممکن است بخواهیم برآورد “ امید آفرین” بکنیم و بگوئیم دور از جان مردم، ایشان هشتاد سال زندگی و 30 سال رهبری خواهد کرد. باز هم ده سال برآوردی غیرواقعی است. از اینها گذشته برآورد که نباید “ امید آفرین” باشد. برآورد امیدآفرین مثل برآورد آقای احمدی نژاد است که گفت تورم در دو سال گذشته تک رقمی و رشد اقتصادی به 10 درصد می رسد، ولی تورم همچنان افزایش یافت و رشد اقتصادی به یک درصد رسید. به نظرم امید چیز خوبی است، ولی اگر هیچ امیدی نبود، بالاخره آدم باید به پایان سلام کند و برود پشت پرده. خداحافظ!

اجرای طرح تفکیک جنسیتی

من نمی دانم چرا این دولت اینقدر عجله دارد؟ امام جمعه کمی تا قسمتی قاطی مشهد اعلام کرده که طرح تفکیک جنسیتی باید بسرعت اجرا شود. وزیر کشور اعلام کرده وضع حجاب عالی است، پلیس که زیر نظر وزارت کشور است اعلام کرده وضع حجاب خیلی بد است. وزیر علوم طرح تفکیک جنسیتی را در دانشگاهها اجرا کرده ولی رئیس جمهور با آن مخالف است. من اصلا نمی فهمم طرح تفکیک جنسیتی چه فایده ای دارد؟ اگر برای کاهش جرایم جنسی است، که جرایم جنسی در میان زندانیانی که مطلقا تفکیک جنسیتی شده اند، یعنی همه شان مرد یا همه شان زن هستند، رواج  دارد. اگر برای کاهش جرایم جنسی در خیابان و تجاوز به عنف است که اصولا مجرمین تجاوز به عنف همه شان کسانی هستند که از اول عمر تفکیک شده زندگی کردند. از طرفی جامعه ایران با دولت موجود دارد بطور طبیعی  به طرف تفکیک جنسیتی حرکت می کند، یعنی میزان طلاق که مطمئن ترین راه تفکیک جنسیتی است، به 35 درصد رسیده است. وام ازدواج هم که توسط دولت قطع شده است. من مطمئنم تا دو سه سال دیگر اصلا هیچ مردی هیچ زنی را در هیچ جایی نخواهد دید، حتی زن خودش را. من نمی توانم بفهمم که اصولا این همه تلاش برای چیست.