این نشانیها که گفت او یک به یک
خانه ی ما راست بی تردید و شک
نی حصیر و نه چراغ و نه طعام
نه درش معمور و نه صحن و نه بام
زین نمط دارند بر خود صد نشان
لیک کی بینند آن را طاغیان
آقای هاشمی رفسنجانی در سخنرانی نماز عید قربان با بحرانی اعلام کردن شرایط فلسطینیان در نوار غزه، رفتار وحشیانه ی دولت اسرائیل را محکوم کرده و خواستار همدلی و هماهنگی کشورهای مسلمان برای پایان دادن به این وضعیت شده اند.ایشان با بر شمردن مشکلاتی چون، قطع برق، کمبود مواد غذایی و دارویی و شرایط بد کودکان و… دولت اسرائیل را محکوم به نقض حقوق انسانی می کند و دولت اسرائیل و اعراب را مسئول این فجایع می داند.
هیچ انسان آزاده ای نیست که از شرایط بد زندگی مردم در نوار غزه و یا دیگر کشور های فقیر دنیا راضی و خشنود باشد.اما حقیقتا چه کسانی مسئول این فجایع در این کشور ها هستند؟این پرسش می تواند از نظر گاه های مختلف، پاسخ های مختلفی نیز داشته باشد.اما حداقل در مورد مصائب و مشکلات مردم فلسطین و نوار غزه می توان به جرات گفت که بر خلاف نظر عده ی قلیلی در ایران که مسئولیت تمامی این مشکلات را بر دوش دولت اسرائیل می گزارند، بسیاری از تحلیل گران و کارشناسان، خود قلسطینیان را نیز مسئول می دانند.گروهها و احزاب داخلی فلسطین هنوز نتوانسته اند پس از گذشت سالیان متمادی، با تساهل و تسامح و نگاهی دور اندیشانه در کنار یکدیگر به یک اجماع دست پیدا کنند تا بتوانند در کنار این همدلی زندگی آرام و بی دغدغه ای را برای ملت خویش فراهم سازند.گروه هایی که هیچ پایگاه مردمی ندارند و از بیرون تغذیه ی نظامی و فکری می شوند و هم چنین شاخه های شبه نظامی در فلسطین که با دامن زدن به آتش نفاق و کینه در بین یهودیان و مسلمانان، تنور کسانی را گرم می کنند که این فتنه ها و جنجال ها مایه ی بقای حکومت آنهاست.
علاوه بر مردم فلسطین و نوار غزه، مردم کشور من نیز از اوضاع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مناسبی بر خوردار نیستند.در تابستان قطعی آب و برق و در زمستان قطعی گاز مردم را تهدید می کند.تورم نزدیک به 30 % اعلام شده از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی که البته این تورم بدون احتساب تورم در حوزه ی مسکن است که اگر مسکن هم به این محاسبه اضافه شود، رقمی در حدود 50% را شاهد خواهیم بود.وضعیت بد آموزشی در آموزش و پرورش و هم چنین دانشگاه های کشور، وضعیت نا بسامان راه های ارتباطی در کشور، که متاسفانه سالیانه جان ده ها هزار تن از هم وطنان را می گیرد.ترافیک سر سام آور کلان شهر ها، آمار بیکاری جوانان تحصیل کرده، افزایش روز افزون اعتیاد در بین جوانان، کاهش سن اعتیاد، مشکلات عدیده در حوزه ی زنان، عدم پرداخت حقوق کارگران، معلمان و پرستاران، علی رغم وعده هایی که مکررا داده می شود، اینها نمونه هایی کوچک از خروار خروار مشکلات مردم ایران است که وضعیت بد زندانیان سیاسی نیز باید به آن اضافه شود با آن که این مسئله ی عامه ی مردم نیست، متاسفانه.
علی رغم وعده های داده شده از سوی دولت آقای دکتر احمدی نژاد، نه تنها باری از دوش مردم کاسته نشده است، بلکه یر مشکلات آنها نیز افزوده شده است.و متاسفانه هیچ کس هم پاسخگو نیست.مجلس هم با آنکه خود را در وادی نظر در راس امور می داند نتوانسته است در حوزه ی نظارت بر عملکرد دولت، کارنامه ی خوبی را به نمایش بگذارد.گویی مسئولان چشمشان را بر این مشکلات بسته اند و این همه نارسایی ها و کمبود ها را در کشورمان نمی بینند. چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.دولت مردان و مسئولان کشور به جای دلسوزی های بیجا برای مردم دیگر کشورها، بهتر است به فکر مشکلات ملت ایران باشندکه در زیر فشار زندگی کمرشان خمیده شده است.
آقای هاشمی، شما که به راحتی برای دیگر کشورها نسخه های معجزه آسا می پیچید و راه حل های بین المللی برای اقتصاد جهان دارید، چگونه است که در حل مشکلات کشور عاجز مانده اید ؟ آن هم با این همه ثروت و منابع زیرزمینی و خدادادی و نیروی انسانی جوان.آقای هاشمی مشکلاتی که شما برای مردم فلسطین بر شمرده اید، گریبانگیر ملت شریف ایران نیز هست.چگونه است که این مشکلات در آن سرزمین، فاجعه ی انسانی نامیده می شود و رفتار دولت اسرائیل، رفتاری غیر انسانی و مخالف اعلامیه ها و کنوانسیون های بین المللی شناخته می شود ؟ اما همان رفتار با ملت ایران در این سوی مرز، بسیار طبیعی و عادی جلوه می کند و هیچ وجدانی را آزار نمی دهد.
در شصتمین سالروز تدوین اعلامیه ی جهانی حقوق بشر آرزو می کنم در هیچ کجای این عالم ؛هیچ انسانی در بند نباشد، هیچ انسانی سر گرسنه بر بالین نگذارد.هیچ زنی مورد بی مهری و قهر قرار نگیرد.هیچ کودکی آزار نبیند و هیچ مرزی آدمیان را از هم جدا نکند.هیچ آزاده ای در بند نباشد.
منبع: سایت راهی به رهایی