نامه ای در دفاع از مریم حسین خواه

نویسنده

‏‏برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه ای مشترک از “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” [‏OMCT‏] و ‏‏”فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر” [‏FIDH‏] اطلاعات جدیدی را دریافت کرده است و از شما درخواست می کند که ‏سریعا درخصوص وضعیت پیش آمده ذیل در جمهوری اسلامی ایران اقدام نمایید.‏

‎ ‎اطلاعات جدید‎ ‎

برنامه نظارت توسط جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران [‏LDDHI‏] اطلاع یافته که خانم مریم حسین خواه، یکی از اعضای ‏‏”مرکز فرهنگی زنان” و از فعالان حقوق زنان در ایران که در کمپین “یک میلیون امضاء” نیز فعالیت دارد، بازداشت و به ‏زندان منتقل شده است. او همچنین ویراستاری سایت کمپین را برعهده دارد که هدف آن اعمال فشار بر قانونگزاران جمهوری ‏اسلامی دایر بر تغییر قوانین تبعیض آمیز در زمینه حقوق زنان است.‏

با توجه به اطلاعات به دست آمده، خانم مریم حسین خواه روز 17 نوامبر 2007 به شعبه ویژه امنیت دادگاه انقلاب احضار شده ‏است. احضاریه او چند روز پس از حکمی بوده که از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای بسته شدن سایت مرکز ‏فرهنگی زنان صادر شده بود. خانم حسین خواه پس از دو ساعت بازجویی، به “تشویش اذهان عمومی”، “تبلیغ علیه نظام” و ‏‏”نشر اکاذیب” از طریق قطعات خبری در سایت مرکز فرهنگی زنان و کمپین “یک میلیون امضاء” متهم گردید. سپس به وی ‏حکم شد که روز بعد ساعت 9 صبح باید به منظور بازجویی های بیشتر به دادگاه انقلاب بازگردد. زمانی که خانم حسین خواه به ‏دادگاه می رسد، حکم جلبش صادر شده بوده و او را بلافاصله بازداشت و ساعت 2 بعد ازظهر روانه زندان اوین می کنند.‏

برنامه نظارت خاطرنشان می سازد که 121 نفر از فعالان حقوق زنان طی دو سال گذشته دستگیر و مورد بازجویی قرار ‏گرفته و در نهایت محکوم شده اند و دولت نیز بیش از یک میلیون یورو وثیقه در قبال آزادی این اشخاص به دست آورده است.‏

برنامه نظارت مراتب نگرانی شدید خود را نسبت به افزایش سرکوب توسط دولتمردان جمهوری اسلامی در قبال مدافعان حقوق ‏بشر، به ویژه فعالان حقوق زنان که در کمپین “یک میلیون امضاء” نیز مشارکت می کنند اعلام می دارد. برنامه نظارت به ‏شدت افزایش خشونت در ماه های گذشته را که توسط مسؤولان جمهوری اسلامی در قبال گردهمایی های مسالمت آمیز و ‏دستگیری مدافعان حقوق بشر به کار گرفته شده محکوم می کند.‏

برنامه نظارت به طور کلی اعمال شکنجه، مجازات و رفتارهای غیرانسانی و بیرحمانه در قبال مدافعان حقوق بشر را محکوم ‏می کند و خاطرنشان می سازد که این موارد در تناقض کامل ماده 7 از میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، مطروحه در ‏سال 1966 و تأیید شده توسط ایران، و همچنین قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل به شماره ‏A/RES/61/153‎‏ قرار دارند. ‏براساس این قطعنامه، “رهایی یافتن از چنین رفتارهایی حق مسلم هر فردی می باشد و باید تحت هر شرایطی آن را رعایت ‏کرد”.‏

علاوه بر این، برنامه نظارت مایل است یادآوری کند که ایران با ارائه نامزدی خود در انتخابات شورای حقوق بشر سال 2006 ‏متعهد شده “بالاترین سطح استانداردها را در ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر رعایت و حفظ کند”. قابل ذکر است که ایران ‏مصرانه روی این نکته تأکید نمود که “تلاش هایی را به طور مستمر در زمینه حفظ شئونات انسانی و ارتقاء و حمایت از مقوله ‏حقوق بشر و آزادی های اصلی انجام خواهد داد”. برنامه نظارت به منظور اطمینان بخشیدن به واقعیت ادامه این تلاش ها، از ‏جمهوری اسلامی ایران می خواهد تا براساس عهدنامه های بین المللی حقوق بشر عمل کند.‏

‎ ‎اقدامات مورد درخواست‎ ‎

از شما خواهشمندیم که هر چه سریعتر دولتمردان جمهوری اسلامی را از درخواست های زیر باخبر سازید:‏

‏1. تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی خانم مریم حسین خواه و دیگر فعالان کمپین “یک میلیون امضاء” را تضمین ‏کنند.‏

‏2. حکم جلب صادر شده برای خانم مریم حسین خواه را ملغی و او را از کلیه اتهامات تبرئه کنند، زیرا به نظر می رسد که ‏هدف از مجازات وی صرفا جلوگیری از ادامه فعالیت های او در زمینه حقوق بشر است.‏

‏3. اطمینان دهند که از کلیه فعالان حقوق زنان که در کمپین “یک میلیون امضاء” شرکت کرده اند رفع اتهام خواهد شد. ‏

‏4. سریعا به هرگونه اقدام تهدیدآمیز و آزاردهنده در قبال تمامی مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند. ‏

‏5. به مواد اعلامیه مدافعان حقوق بشر، تصویب شده توسط مجمع عمومی سازمان ملل در 9 دسامبر 1998، احترام گذاشته و ‏آن را رعایت کنند. به ویژه ماده ‏‎5[a‏] که می گوید: “هر شخصی به صورت فردی یا گروهی و به هدف حمایت و ارتقای حقوق ‏بشر و آزادی های اصلی، این حق را دارد که در سطوح ملی و یا بین المللی اقدام به گردهمایی مسالمت آمیز نماید” و همچنین ‏ماده 8.2 که می گوید: “هر شخصی به صورت فردی یا گروهی این حق را دارد که در راستای عملکرد بهتر و ترقی سازمان ‏ها و ارگان های دولتی کشورش و همچنین حمایت از حقوق بشر و تحقق بخشیدن به آزادی های اصلی، پیشنهاد یا انتقادهایی را ‏مطرح نماید”.‏

‏6. به طور کلی، تحت هر شرایطی اطمینان دهند که مفاد حقوق بشر و آزادی های اصلی در ایران مطابق با اعلامیه جهانی ‏حقوق بشر و دیگر عهدنامه های بین المللی و منطقه ای که ایران نیز آنها را به رسمیت شناخته رعایت خواهند شد.‏

منبع: فدراسیون بین المللی حقوق بشر، 20 نوامبر 2007‏

مترجم: علی جواهری