ایالات متحده و در مسابقه ای وارد شده اند که در نهایت می تواند به حملات هوایی علیه تأسیسات هسته ای ایران منجر شود تا بدین طریق از دستیابی تهران به بمب اتمی جلوگیری کند.
مشکل تحریم های اعمال شده ابتدا در این است که آنها کارآیی لازم را ندارند. به عنوان مثال، کوبا از زمان به قدرت رسیدن فیدل کاسترو در هاوانا، گرفتارتحریم های اعمال شده از سوی واشنگتن بود. امروز از نظر همه مردم این تحریم ها نامشروع هستند، زیرا اکثریت مردم کوبا حتی در آن زمان متولد هم نشده بودند.
با این حال، اگر هم تحریم ها کشور کوبا را به فقر کشانده باشد، ولی به حکومت سیاسی که همچنان در این جزیره پابرجاست خدشه ای وارد نکرده است.
ازطرف دیگر، تحریم های یک جانبه ای که امروز اعمال می شوند مطمئناً اثر ضعیف تری نسبت به تحریم های دوران جنگ سرد خواهند داشت. در حقیقت، ایالات متحده دیگر مرکز جهان نیست و کشورهای دیگری هستند که قادرند این جایگزینی را انجام دهند. از میان این کشورهای “استراتژیک” می توان در وهله اول به چین اشاره کرد.
حال آنکه این کشور باید تأمین هیدروکربن مورد نیاز خود را تضمین کند و حضور ایالات متحده در عراق قدری این تأمین نیاز را تحت تأثیر قرار داده، زیرا در ابتدا تسلط واشنگتن بر منطقه خاورمیانه به شدت افزایش یافت. به همین دلیل است که دولت پکن به صورت تنگاتنگ با دولت تهران همکاری می کند.
اگر از پیش می دانیم که با اعمال این تحریم ها حکومت اسلامی سرنگون نخواهد شد، پس چرا آنها را به تصویب می رسانیم؟ آیا این مجازات ها می توانند این کشور را به طور کامل در سطح جهان منزوی کنند؟
ایالات متحده در تلاش است تا کشورهای دیگر را در ماجرای تحریم علیه ایران وارد کند. در حقیقت، اگر کشورهای دیگر حمایت خود را از این تحریم ها نشان دهند، بسیار محتمل است که عموم مردم نیز این اقدام را صحیح بدانند. البته در رابطه با انجام مداخله نظامی علیه ایران خویشتن داری وجود دارد و اینکه این تحریم ها چنانکه باید کافی نیستند تا بتوان به واسطه آنها از وقوع جنگ خودداری کرد.
از طرف دیگر، این تحریم ها می توانند وضعیت مالی مقامات عالی رتبه حکومت را که دارایی های خود را به اقصی نقاط جهان منتقل کرده اند به خطر بیندازد و بی شک در داخل حاکمیت در تهران ایجاد چند دستگی کند.
با این حال، نباید فراموش کنیم که محمود احمدی نژاد نسبت به این مسایل حساس نیست و نکته مسلم این است که او با حمایت رهبر جمهوری اسلامی آیت الله علی خامنه ای کشور خود را تا پایان این خط خواهد کشاند.
منبع: کوریه انترناسیونال، 27 اکتبر
مترجم: علی جواهری