از زمان انقلاب ایران، به شرکت‌های آمریکایی روی خوشی نشان داده نشده است. با توجه به ادبیات دولت ایران و تحریم‌های سخت آمریکا، شرکت‌های آمریکایی حتی جرات تلاش برای تجارت با ایران را هم نمی‌کنند.
از زمان امضای توافق اولیه با ایران در ماه نوامبر که از ۲۰ ژانویه اجرایی شد، آینده روابط کامل با ایران به میزان روشن تر شده است. شرکت‌های اروپایی هیئت‌هایی را به ایران فرستاده‌اند. این اقدام آن‌ها موجب انتقاد اوباما مبنی بر این شده که شرکت‌های اروپایی اقدام پیش از موقع کرده‌اند. به رغم این موضوع، شرکت‌های آمریکایی هم به دنبال ورود به ایران هستند.
اخیرا روشن شده است که شرکت بوئینگ و جنرال الکتریک برای همکاری با ایران تقاضا داده‌اند. در حال حاضر، آن‌ها به دنبال فروش قطعات هواپیماهایی مسافربری به این کشور هستند.
ایران‌ایر، یک هواپیمایی سالخورده است که ناوگانش اکثرا متشکل از جت‌های بوئینگ و ایرباس‌های متعلق به دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ است. این خط‌هوایی در سال‌های اخیر حتی نتوانسته برای این هواپیماها قطعه تامین کند.
جنرال‌الکتریک گفته است تامین قطعات هواپیماها ضروری و به خاطر حفظ امنیت جانی افراد غیرنظامی است. آن‌ها حتی گفته‌اند که سود حاصل از قرارداد با ایران را به خیریه خواهند داد تا منتقدان چنین قراردادی را راضی کنند.
ممکن است خیریه به نظر برسد، اما این طور نیست. ایران در وضعیت کنونی ممکن است نیاز خیلی زیادی به خرید قطعات برای هواپیماهای مسافربری نداشته باشد، اما اگر ایران روابط خود را با جامعه بین‌المللی دوباره احیاء کند این نیاز را خواهد داشت.
ایران نه تنها تمایل خواهد داشت برای جت‌های قدیمی خود قطعات بخرد، بلکه خواهد خواست برای جمعیت ۸۰ میلیون نفری کشور ثروتمند خود هواپیماهای مدرن تهیه کند. این برای هر شرکتی که بتواند این کار بکند تجارت بزرگی است.
در نمایشگاه هوایی دبی در ماه نوامبر، نمایندگان ایران می‌گفتند به محض برداشته شدن تحریم‌ها مقدار زیادی خرید خواهند کرد و از ۲۵۰ تا ۴۰۰ جت مسافربری سخن می گفتند.
فرستادن قطعات توسط این شرکت‌ها می‌تواند وجهه خوبی برایشان ایجاد کند و این می‌تواند آن‌ها را در صف ورود به بازار ایران جلو بیندازد.
بوئینگ و ایرباس می‌خواهند بیشترین سهم را ببرند. بوئینگ وضعیت خوبی دارد و می‌تواند شانس زیادی در این بازار داشته باشند. اما ایرباس ریسکی‌تر است و با حاشیه سود زیر پنج درصد به این کار اقدام خواهد کرد که بسیار گران تمام می‌شود. قرارداد با ایران می‌تواند این قیمت‌ها را تراز کند. بوئینگ می‌تواند از کمپین مدرنیزاسیون در ایران سود ببرد. اما قرارداد ایران برای جنرال‌الکتریک به خاطر اندازه عظیم و تنوعش چندان حیاتی نخواهد بود.
منبع: دیلی‌فایننس - 3 مارس 2014
