چهار فصل ♦ موسیقی

نویسنده

‏مجید انتظامی یکی از محبوب ترین چهره های موسیقی کشورمان است، و اغلب ساخته های وی برای فیلم ‏های سینمایی بیشترین تاثیر را بر روی مخاطبین گذاشته است. چندی پیش، وی در اقدامی بدیع منتخبی از آثار ‏خود شامل از کرخه تا راین، روز واقعه، بوی پیراهن یوسف و آژانس شیشه ای را در تالار وحدت به همراه ‏قطعاتی نمایشی اجرا کرد. با وی درباره این تجربه تازه و همکاری اش با حسین پارسایی- کارگردان این ‏قطعات نمایشی- و خانم مهتاب نصیر پور- بازیگر- به گفتگو نشسته ایم. ‏

majidentezamib.jpg

گفت و گو با مجید انتظامی

‎ ‎انسانیت سر منشا همه هنرهاست‏‎ ‎

‎ ‎چطور شد که اجرای این قطعات در قالب موسیقی نمایش برای اولین بار به ذهن تان رسید و این ‏پیشنهاد را پذیرفتید؟‎ ‎

پیشنهادی به من داده نشد. مدتها بود که به یک اجرای موسیقی با نمایش فکر می کردم و مایل بودم که تماشاگر ‏را شریک کار کنم به طوری که در اجرای اصفهان بخشی از گروه موسیقی از میان تماشاگران به صحنه می ‏آمدند. وقتی از اصفهان برگشتم دوستان تماس گرفتند و از من خواستند تا یک موسیقی برای هفته دفاع مقدس ‏بسازم. بنابراین منم تصمیم گرفتم که این نمایش را با ابن فرم کار کنم. ‏

‎ ‎وبا استقبال خوب تماشاگران مواجه شدید. ‏‎ ‎

همه تلاش کردند تا ارتباط بیشتری با تماشاگر ایجاد شود ومن نیز مایل بودم تا کار خود را به مخاطب ارائه ‏دهم. برای خانه، موزه و گنجه که کار نمی کنم. اولین بار بود که تماشاگران اینطور استقبال می کردند. ‏

‎ ‎ظاهرا به دلیل استقبال تماشاگران این نمایش تمدید و دوباره هم به اجرا می رود؟‏‎ ‎

کار جدید را باید تهیه کننده سفارش دهد. هیچ آهنگسازی بدون سفارش نمی تواند زمان بگذارد و آهنگسازی ‏کند. در این صورت چطور گذارن زندگی کند؟‏‎ ‎وقتی این شرایط فراهم شد من که مدتها بود تصمیم گرفته بودم ‏تا این مجموعه آثارم از بین نرود آنها را به شکل یک سمفونی وبا ارکستر اجرا کردم. این مجموعه هم سری ‏اول این شکل کار بود که در قالب موسیقی نمایش که به هرحال کار جدیدی هم هست اجرا شد. در رابطه با ‏اجرای مجدد صحبت هایی شده است اما هنوز زمان دقیق آن مشخص نیست. ‏

‎ ‎این تجربه چطور بود؟‎ ‎ممکن است ما بار دیگر شاهد موسیقی نمایشی دیگر باشیم؟‎ ‎

فعلا که درگیر یک پروژه دیگر هستم که احتمالا یک سال و نیم ساخت آن طول می کشد. من درمورد کار ‏هایم از قبل نمی توانم صحبت کنم. همیشه به دنبال آنچه که دلم می خواهد رفته ام اما درنهایت اجرای این کار ‏با طراحی صحنه، دکور و آن لباس ها برایم جالب تر و جذاب تر بود. کار ما به هرحال ضعف هایی را هم به ‏همراه داشت که به نظرم هر اثر هنری دارای نقص است. اصلا من می گویم نقص یکی از ویژگی های هنر ‏است. ‏

‎ ‎اغلب کسانی که این کار را دیدند می گفتند موسیقی آنقدر قوی بود که تصاویر نمایش را به ‏فراموشی می سپرد. شما موافقید؟‎ ‎

اگر این موسیقی هم ناشناخته بود برعکس می شد. چون تمام قطعات دارای شناسنامه بودند همه از آنها خاطره ‏موسیقی داشتند. مردم، حتی مطبوعات. چون این موسیقی با گوششان آشنا بود. تا صدای موسیقی درمی آمد ‏لذت می بردند و فکر می کردند که دیگر نیازی به مکمل ندارد. اما اگر موسیقی برای آنها غریب بود قطعا به ‏نمایش هم توجه بیشتری نشان می دادند. ‏

‎ ‎نظر شما درمورد بخش نمایش کار چیست؟‎ ‎

من متاسفانه همه کار را ندیده ام. چون درگیر اجرای ارکستر هستم. اما بخشی از صحنه روز واقعه و آژانس ‏شیشه ای را که دیدم به نظرم بسیار زیبا آمد. دوستان زحمت زیادی را کشیدند چون گردآوری و تمرین و ‏هماهنگی با این گروه بزرگ کار ساده ای نیست. ‏

‎ ‎من شنیده ام کل پروژه نمایشی آن در مدت 20 روز تثبیت شده است.‏‎ ‎

تازه بعد از آن کار هماهنگ شدن با ارکستر موسیقی شروع می شود. مدتی طول کشید تا موسیقی ضبط شد و ‏به گروه مجری داده شد. فکر می کنم دو یا سه بار بیشتر با ارکستر تمرین نکردند. اما در مجموع اگر به ‏وجدان خود رجوع کنیم این یک کار نو در ایران است. هرچند که به خاطر مشکلات درون سالن قسمتهایی از ‏فکر من پیاده نشد. ‏

‎ ‎چقدر با مجید انتظامی در این کار هنری همکاریهای مطلوب شکل گرفت؟ آیا در اجرای این ‏نمایش به مشکل هم خوردید؟‎ ‎

ببینید در انجام و تولید یک اثر هنری همیشه یک عده هستند که موافقند یک عده مخالف. من روز اول با دست ‏باز آمدم و به همه هم اعلام کردیم که می خواهیم با دست باز کار کنیم و یک کار را تجربه کنیم. درکار ‏تجربی هم باید همه دست ها رو باشد. یا موفق می شویم یا نه. ‏

‎ ‎آیا پدرتان به دیدن کارتان آمد؟‎ ‎

شاید برایتان جالب باشد که یکی از بهترین تماشاگران و مشتری های ما در اجرای این اثر عزت الله انتظامی ‏بود. ایشان از 6 عصر تا پایان اجرا در کنار من بود و آخر شب با هم برمی گشتیم و نمی دانید با چه شوری ‏از این کار برایم تعریف می کرد و هر شب از اینکار دیدن می کرد. ‏

‎ ‎چرا در عرصه تئاتر دست به ساخت و تولید موسیقی نمی زنید؟‎ ‎

خب به هرحال هر کاری تخصص خود و آدم های خود را می خواهد. من بسیار علاقمندم که تجربه های ‏دیگری در زمینه تئاتر داشته باشم که اگر فرصت مناسب آن پیش آمد حتما این گونه عمل خواهم کرد. ‏

‎ ‎مهم ترین ویژگی یک آهنگساز چیست؟‎ ‎

انسانیت؛ این سر منشا همه هنرهاست. ‏