ایران همچنان در زمان انقلاب بسر می برد‏

لوپوئن
لوپوئن

» کارشناس فرانسوی در مصاحبه با لوپوئن:

سیریل مارتین

روز ۱۰ فوریه ۱۹۷۹ آیت الله خمینی قدرت را در ایران در دست گرفت. اکنون که ۳۰ سال از آن می گذرد، سرنوشت ‏انقلاب اسلامی چه شده است؟ از نظر دنی بوشار، مشاور مؤسسه روابط بین المللی در فرانسه و کارشناس خاورمیانه و ‏جهان عرب، امروز ایران از همان منطق پیروی می کند. او در مصاحبه ای با لوپوئن به سؤالاتی در این زمینه پاسخ می ‏دهد.‏

رییس جمهور احمدی نژاد در تاریخ ۳۱ ژانویه اعلام کرد که “انقلاب در ۳۰ سالگی خود همچنان زنده است”. آیا به نظر ‏شما همین طور است؟‏
بله، احمدی نژاد مظهر بازگشت به اساس انقلاب است ، به ویژه با سخنان مذهبی و نظامی اش. در حالی که او خود ‏درحقیقت یک شخصیت لائیک است. این رییس جمهور نماینده نسلی است که در زمان انقلاب ۲۰ سال داشته اند و در جنگ ‏ایران و عراق که بین مردم و حکومت اسلامی ایجاد انسجام نموده شرکت کرده اند.‏

در سال ۱۹۷۹ با به قدرت رسیدن آیت الله خمینی، ایران در صحنه بین المللی منزوی شد. آیا این انزوا همچنان برقرار ‏است؟ ‏
بله، این مورد نیز به مانند مورد قبلی از سال ۱۹۷۹ تداوم داشته. ایران مایل است خود را به عنوان یک قدرت منطقه ای در ‏خلیج فارس مطرح سازد. این یکی از سیاست های خارجی ایران است که از زمان شاه یعنی از قبل از انقلاب اسلامی تغییر ‏نکرده. این سیاست از زمان خروج بریتانیایی ها از ایران در سال ۱۹۴۵ آغاز شد. امروز ایران در خط مقدم “جبهه ‏مخالفت” قرار دارد: مخالفت با ایالات متحده، اسراییل و به طور کلی مخالفت با غرب.‏

با این حال، ایران با وارد شدن در مسایل هسته ای باعث یک تغییر ناگهانی دیپلماتیک و فن آوری در وضعیت بین المللی ‏خود شده. نظرتان در این باره چیست؟
خیر! ایران از سال ۱۹۶۰ به مسایل هسته ای علاقه پیدا کرد. انقلاب ۱۹۷۹ بی شک یک ضربه متوقف کننده برای این ‏سیاست بود، ولی به نظر می رسد که این برنامه مجدداً از اوایل سال های ۱۹۸۰ از سر گرفته شد. در مورد این موضوع ‏نیز تداوم وجود دارد. مسأله هسته ای از نظر ایران وسیله ای برای ثابت کردن قدرت منطقه ای و همچنین وسیله ای است ‏برای ایجاد یک قدرت بازدارنده در فضایی که با حضور قدرت های اتمی و پایگاه های هوایی امریکایی خصومت آمیز به ‏نظر می رسد. در واقع حکومت احساس خطر کرده.‏

آزادی های مردمی در ایران در چه وضعیتی است؟ آیا این آزادی ها از سال ۱۹۷۹ پیشرفتی داشته؟‏
پیشرفت این آزادی ها از زمان شاه آغاز شده [از ۱۹۴۱ تا ۱۹۷۹]. در زمان انقلاب، پس از یک دوره سرکوبگرانه، ‏اعتراضاتی به ویژه در میان جوانانی که امکان کسب تحصیلات عالی را داشتند به راه افتاد. وضعیت زنان که از این ‏پیشرفت سود بردند به گونه ای شد که در محیط کار با مردان برابر بودند، ولی در زندگی شخصی که از سوی شریعت ‏تعریف شده، وضعیت متفاوت می باشد و آنها بسیار وابسته اند و هیچ استقلالی از خود ندارند. رییس جمهور خاتمی در ‏دوران ریاست جمهوری خود تلاش های برای بهبود وضعیت آزادی و آزادی بیان انجام داد.‏

پیام محمود احمدی نژاد نشان دهنده سخت تر شدن شرایط است… چرا؟‏
در حقیقت او از زمان انتخابش در سال ۲۰۰۵، آزادی های مردمی را به شدت محدود کرده و یک سیاست سرکوبگرانه، به ‏ویژه علیه اصلاح طلبان را اتخاذ نموده. انتخابات ایران یک انتخابات نسبتاً دموکراتیک است؛ به این صورت که شما می ‏توانید از میان چند نامزد یکی را انتخاب کنید، ولی هیچ کس نمی تواند ماهیت حکومت سیاسی و همچنین شورای نگهبان را ‏که مسؤول تأیید صلاحیت نامزدهاست زیر سؤال ببرد. نظام بر سر قدرت در میان مردم از یک مشروعیت واقعی برخوردار ‏است، حتی اگر نارضایتی و مخالفت ها گسترش یابد.‏

منبع: لوپوئن، ۱۰ فوریه ‏
مترجم: علی جواهری