جان میکالسین
یک آدم ربایی جدید. یک جنایت تازه. شاید فصل جدیدی از نبرد پنهان ایران آمریکا در صفحه شطرنج عراق. داستان پلیسی جدید یکشنبه شب در محله کراده بغداد آغاز شد. یک اتومبیل با پلاک دیپلماتیک و آرم جمهوری اسلامی ایران در مقابل بانک ملی ایستاده بود. جلال شرفی، کاردار دوم سفارت ایران در بغداد، در حدود یک ربع ساعت در بانک بود. عملیات بانکی، عملیات همیشگی و گرفتن پول از دستگاه بود. اما فقط اسکورت سفارت ایران بیرون بانک در انتظار کاردار دوم نبود. یک بی ام و با شیشه های دودی آن سوی چهارراه ایستاده بود. دو خیابان آن طرف تر هم چهار اتومبیل جبپ منتظر بودند. از پشت شیشه های اتومبیل، اسلحه هایشان دیده می شد.
جلال شرفی از بانک خارج شد. موتور ماشین اسکورت بکار افتاد و در اتومبیل برای کاردار دوم باز شد. شرفی فرصت پیدا نکرد که سوار اتومبیل بشود. یک ماشین جیپ در مقابل اتومبیل آنها ایستاد و گروه مسلح، اسلحه را به سمت شرفی گرفت. بقیه به سمت اسکورت شلیک کردند. شاهدان صحنه نفهمیدند که چه اتفاقی افتاد. آنها شرفی را دیدند که گروهی یونیفورم پوش دوره اش کرده اند و او فریاد می کشد و تقلا می کند؛ او را کشان کشان با خودشان برند. اما هر کسی که آنجا بود، یونیفورم پلیس ها را شناخت، آنها پلیس معمولی نبودند، انها پلیس گردان 36، کارآمد ترین واحد پلیس عراق بودند. تنها گردانی که دعوت شد تا در کنار نیروهای ویژه آمریکایی فعالیت کند. تنها گردانی که آمریکا برای اجرای ماموریت های خیلی حساس، از آن استفاده می کند. اما ماجرا به همین سادگی تمام نشد. درحالی که اسکورت ایرانی ربایندگان را تعقیب می کرد، گروه های مختلف پلیس عراق به آنها پیوستند.
حالا ربایندگان به دردسر افتاده بودند. باید تقسیم می شدند. یک گروه با کاردار سفارت ایران، فرار کرد. گروه دیگر با تیر اندازی به اسکورت ایرانی و پلیس، از گروه اول حمایت کرد. به محض اینکه ماشین ربایندگان در ترافیک گم شد، شش نفر باقیمانده خودشان را تسلیم کردند. راه فرار را بلد بودند. اما همه وقتی غافلگیر شدند که زمانی که شش فرد دستگیر شده منتظر بازجویی در مرکز پلیس کراده بودند، یک عده که مسلح بودند، وارد محوطه شدند و یکی از افسران حکم انتقال سریع شش زندانی را به مقر فرماندهی را ارائه داد. از آن لحظه تا کنون، هیچ کس آنها را ندیده است. در مقر فرماندهی همه امضا کردن چنین حکمی را انکار می کنند. ایرانی ها به مدت 24 ساعت سکوت کردند و بعد واکنش نشان دادند. وزارت امور خارجه ایران، سفیر عراق و سوئیس را که حافظ منافع آمریکا در ایران است، احضار کرد. سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، محمدعلی حسینی، آمریکایی ها را متهم کرد که دستور آدم ربایی را صادر کرده اند و برای این کار از واحد نظامی در وزارت دفاع عراق استفاده کرده اند که معمولا برای آنها کار می کند.
دولت عراق فقط آدم ربایی را تایید کرد، اما همه در پایتخت عراق شرط می بندند که این اقدام تلافی جویانه آمریکا در مقابل حمله به کربلا، جایی که در اواخر ماه ژانویه گروهی به مقر فرماندهی که تحت حفاظت شدید بود، نفوذ کردند و پنج نظامی آمریکایی را کشتند، بوده است. آمریکایی ها، این اقدام را کار ایرانی ها ارزیابی کرده بودند.
نماینده دیپلماتیک ایران در بغداد، مطمئن است که ربوده شدن جلال شرفی، با مسوولیت آمریکا انجام شده است. کاظمی قمی، سفیر ایران در عراق، اعلام کرد: “این یک اقدام تروریستی است که به دستور بوش و به منظور ایجاد درگیری با ایران صورت گرفته است”. منظور وی موضع گیری اخیر کاخ سفید که اجازه انجام هر اقدامی در مقابل ایرانی هایی که مظنون به برهم زدن ثبات در عراق هستند، بود. به دنبال همین دستور، آمریکایی ها یک ماه پیش، پنج نفر از کارکنان کنسولگری ایران در اربیل را به جرم همکاری در طراحی بی نظمی ها و شورش، بازداشت کردند. اما آمریکا کاملا مراقب است که پایش به این ماجرا کشیده نشود. کلنل کریستوفر گارور، سخنگوی نیروهای نظامی آمریکایی در بغداد، اعلام کرد: “هیچ یک از ماموران ما در جریان این حادثه قرار نداشته اند”.
منبع: ایل جورناله، 7 فوریه 2007