سکس و جمهوری اسلامی

نویسنده

‏وقتی پای آموزش جنسی به میان می آید، مقامات ایرانی به هیچ وجه سختگیر نیستند. در ایران تمایلات جنسی در ملأ ‏عام می تواند عامل آزار و اذیت توسط پلیس و یا حتی بدتر از آن باشد، اما می توان از همین امر در خفا (مادامی که ‏میان جنس های مخالف باشد) بعنوان موهبتی از جانب خدا لذت برد – درک مقامات ایرانی از تمایلات جنسی در همین ‏حد است. یک دهه قبل در ایران بیشتر از لندن، نیویورک و یا پاریس، کاندوم های با طعم میوه وجود داشت.‏

می توان به طرز ننگ آوری انگشت روی همجنس بازان گذاشت و آنها را کشت، اما همجنس بازی مرد و زن در ‏شهرهای بزرگ ایران درست مانند سایر کشورها رونق دارد. ‏

با این وجود، در حوزه آموزش جنسی ایران به طرز چشمگیری از اکثر کشورهای منطقه متمایز می گردد. بنظر می ‏رسد ایدز معیار خوبی برای کارآمدی سیاست آموزش سکس در حوزه بهداشت محسوب شده است. گذشته از همه اینها، ‏ایران کشوری است که از وجود ناآرامی های گسترده بدنبال ظهور مجدد قاچاق مواد مخدر و انسان توسط آمریکا در ‏مرزهای خود رنج می برد. بنظر می رسد وقتی پای سلامت جنسی به میان می آید، حکومت دینی شیعه نظام بدی ‏نیست. ‏

در حالیکه سازمان های غیردولتی مایلند با حمایت پول های سیاسی بر تأکید عجیب احمدی نژاد بر “درمان” گیاهی ‏ایدز تمرکز کنند، اما در واقع جمهوری اسلامی ایران دهها میلیون دلار به برنامه های ایدز اختصاص داده است. در ‏سال 2005 بود که برای بالابردن آگاهی مردم درباره بیماری ایدز، تمبر پستی روبان قرمز به بازار آمد و امروز ‏دستگاه های سکه ای تهران نیز کاندوم و سرنگ ارزان قیمت می فروشند. آمار رسمی نشان می دهد که دو میلیون نفر ‏از جمعیت بالغ بر 70 میلیون نفری ایران، مصرف کنندگان دائمی مواد مخدر هستند که این میزان بالاترین نرخ جهان ‏را به خود اختصاص داده است. این شرایط از زمان شروع جنگ آمریکا در افغانستان، که هم اکنون در سال 2500 تن ‏مواد مخدر به ایران وارد می کند، بدتر شده است.‏

در دهه 1980- یعنی اندکی پس از انتشار اولین آگهی های تبلیغاتی هشداردهنده انگلیس درباره خطرات ویروس ایدز- ‏بود که دولت ایران تلاش های خود را برای بالابردن سطح آگاهی مردم درباره ایدز و با اندک تلاشی درباره آموزش ‏جنسی آغاز کرد. در همین زمان بود که تلاش برای ترغیب خانواده ها به داشتن دو فرزند آغاز شد؛ امری که باعث ‏تغییر خط مشی خمینی پس از جنگ شد، خط مشی که جلوگیری از بارداری را ممنوع و نقش اصلی زنان را باروری ‏اعلام کرد.‏

در یک مطالعه انجام شده گسترده در تبریز در سال 2002 به اثربخشی آموزش جنسی در مدارس درباره جلوگیری از ‏گسترش ویروس ایدز اشاره شد. بدنبال آن روحانیون قم و مشهد مراتب تقدیر و سپاس خود را اعلام کردند. با این ‏وجود، بروکراسی دولت – به ویژه نبود آمار و ثبت رکوردهای اصلی که به تحقیقات پزشکی ایران در همه زمینه ها ‏لطمه زده است – مانع از آن می شود که ایران در امر جلوگیری از بیماری ایدز، رتبه اول جهان را به خود اختصاص ‏دهد.‏

با این وجود، یو ان دی پی، ایران را از زمره کشورهایی می داند که دارای برخی از معیارهای بهترین شرایط سلامتی ‏و آموزشی در منطقه است. شاید تعجب آور باشد که کشوری که ناآرامی یک انقلاب و هشت سال جنگ با عراق را ‏پشت سر گذاشته است، از زمره بهترین ها می شود. خود بحران اقتصادی کنونی به تنهایی اپیدمی فحشا را به بار آورده ‏است. اما برخلاف بسیاری از کشورهای مسیحی و سنی، یک بعد خارق العاده اسلام شیعه این است که درباره آموزش ‏خطرات سکس و تمرین آن به نوجوانان سختگیری نمی کند. فقط لازم است به یک حکومت دیکتاتوری عیاش از حوزه ‏کشورهای خلیج فارس مانند امارات متحده عربی نگاهی کرد، کشوری که 80 درصد جمعیت آن در فقر مطلق زندگی ‏می کنند و دولت به تجارت گسترده سکس فقط یک اشاره تلویحی می کند.‏

اما با اینهمه وقتی در ایران پای هرگونه تجزیه و تحلیل آموزش جنسی به میان می آید، نقش زنان در اجتماع مشخص ‏می گردد. به رغم حضور گسترده زنان در اکثر حرفه ها و شغل های مدیریتی، آنها هنوز مایلند مانند کودکان با آنها ‏رفتار شود. با توجه به اینکه زنان ایرانی هنوز خودشان را از چنگال حجاب اجباری رها نکرده اند چه رسد به کسب ‏حقوق مالکیتی یکسان، تمایلات جنسی آنها حتی در قشر متوسط جامعه نیز توسط مردها تعیین می شود. بنابراین، یک ‏بررسی پساساختگرایی از آموزش سکس در ایران که می تواند اهمیت هویت در طبقه اجتماعی و روابط قدرت را نشان ‏دهد، فقط می تواند یک شروع باشد.‏

منبع: گاردین، 10 ژوئن‏