ژونید کان
ایالات متحده و اسراییل از این پس کاملاً آشکارا درخصوص جنگ علیه ایران سخن می گویند و رییس آژانس اتمی نیز مرتباً دو طرف را به “فرونشاندن بحران موجود” فرا می خواند.
به نوشته پرس تی وی و از قول تحلیلگران سیاسی آن، اظهارات البرادعی که طی مصاحبه های مختلف و در برابر شورای حکام آژانس اتمی جمع آوری شده همگی حاکی از آن هستند که “امریکا نقشه ای مخفی برای حمله به ایران دارد”.
البرادعی به بی بی سی اظهار داشت: “هم آژانس اتمی، هم سازمان سیا و هم ام آی 6 [سازمان جاسوسی انگلستان] می دانند که از سوی ایران خطر قریب الوقوعی وجود نخواهد داشت. نباید به دست این «دیوانه های جدید» بهانه ای داد تا از بمباران ایران سخن بگویند، زیرا این رویداد به واقع یک فاجعه خواهد بود.”
او در برابر شورای حکام گفت: “بن بست در پرونده هسته ای ایران مرا نگران می کند. باید این نگرانی را با فرونشاندن خطر رویارویی از بین برد.”
به گفته تحلیلگران پرس تی وی، البرادعی قصد دارد مواضع خود را از حمله نظامی احتمالی علیه ایران جدا کند، زیرا “نمی خواهد به توطئه چینی با امریکا محکوم شود”.
لیبرمان و اسراییل
گزینه نظامی روز یکشنبه توسط سناتور جو لیبرمان مطرح شد. این دموکرات سابق که به طور مستقل انتخاب شده و به دولت بوش نیز نزدیک است، در برنامه “Face the Nation” شبکه CBS اعلام کرد: “اگر ایران نمی خواهد طبق قوانین بازی عمل کند، ما مجبوریم برای حمایت از رزمندگان امریکایی در عراق و برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح اتمی به زور متوسل شویم.”
این اولین باری بود که یک مقام امریکایی در این سطح درخصوص اعمال زور علیه ایران سخن می گفت. اظهارات او کاملاً همراستا با اظهارات مقامات اسراییلی بود. ایهود اولمرت، نخست وزیر اسراییل دراین خصوص گفته بود: “برای نابود کردن تأسیسات هسته ای ایران تنها 10 روز و 1000 موشک تام هوک کافی است. ازطرف دیگر، شاول موفاز، وزیر دفاع دولت یهود اظهار داشت: “اسراییل و ایالات متحده استراتژی های مشترک دارند و تمامی گزینه های روی میز به ایران ختم می شوند.”
ژنرال وسلی کلارک، فرمانده سابق سازمان ناتو و دموکرات داوطلب در کاخ سفید، پس از حمایت از اشتباهات استراتژیک در عراق، لیبرمان را به داشتن “اظهارات ستیزه جویانه و غیرمسؤولانه” محکوم نمود. هری رید، رییس اکثریت دموکرات در سنا نیز به نوبه خود اظهار داشت گفتگو با ایران را که از سوی کمیسیون هامیلتون- بیکر توصیه شده به بی ثباتی پیشنهاد شده توسط لیبرمان ترجیح می دهد.
لوله های گاز و پالایشگاه
مقامات ایرانی از “تهدیدهای اسراییل”، به سازمان ملل شکایت و مجدداً به حق مسلم خود در دستیابی به انرژی هسته ای در چارچوب NPT تأکید کرده اند. آنها خاطرنشان ساخته اند این همان پیمانی است که ایران آن را امضاء کرده، ولی اسراییل از پذیرفتن آن خودداری کرده است. مسؤولین ایرانی همچنین خطر حمله ایالات متحده علیه ایران را به دلیل شکست های پیاپی در عراق و افغانستان بسیار ناچیز می دانند.
ولی آنها همچنان چهار امریکایی ایرانی تبار را به عنوان تهدیدکنندگان امنیت ملی معرفی می کنند و آنها را مقصر می دانند. به گفته منوچهر متکی، وزیر امور خارجه ایران، این اشخاص باعث خواهند شد تا ایالات متحده نسبت به دستگیری و بازداشت 5 دیپلمات ایرانی در عراق اظهار ندامت کند.
پیش بینی می شود که تا ماه آینده پیمانی بین ایران، پاکستان و هندوستان به ارزش 7 میلیارد دلار امریکا به هدف احداث خط لوله گاز منعقد شود. ایران اعلام کرده که قصد ساخت 5 پالایشگاه نفتی جدید در آسیا، از جمله چین را دارد. این درحالی است که ایالات متحده علیه این پروژه ها به مخالفت برخاسته و نیکلاس برنز، شخصیت شماره 3 وزارت امور خارجه امریکا، ایران را به انتقال سلاح به طالبان و حمایت از جنبش های اصولگرای خاورمیانه متهم کرده است.
امکان محاکمه مهرنوش سلوکی
از سوی دیگر وضعیت مستند ساز مونترالی که برخلاف خواسته اش در ایران بسر می برد به خطر افتاده است. قوه قضاییه ایران با تصمیم بر محاکمه یک روزنامه نگار ایرانی- امریکایی این ظن را تقویت کرده که امکان دارد اتهاماتی علیه مهرنوش سلوکی نیز مطرح شود.
فرانسوا بوگینگو، رییس گزارشگران بدون مرز در کانادا، دراین مورد اظهار داشت: “ما بسیار بدبین هستیم و نمی دانیم چرا حکومت ایران قصد محاکمه پرناز عظیما، گزارشگر رادیو فردا را دارد و ازطرف دیگر با مهرنوش سلوکی مدارا می کند.”
داستان آن دو تقریباً یکسان است. خانم عظیما نیز به مانند خانم سلوکی برای کارش به ایران رفته. خانم سلوکی دستگیر، بازداشت و سپس با قرار یک وثیقه سنگین آزاد شده است. مقامات ایرانی گذرنامه او را توقیف کرده اند. خانم عظیما نیز نمی تواند کشور آیت الله ها را ترک کند. او هفته گذشته در مصاحبه ای اظهار داشت که درست مانند یک زندانی است که در یک زندان بسیار بزرگ محبوس شده و جرمش مشخص نیست.
وکیل خانم عظیما روز گذشته گفت امکان دارد دادگاه بعد از چند ماه تشکیل شود. قوه قضاییه ایران این روزنامه نگار را به “اقدام علیه امنیت ملی” و “تبلیغ علیه جمهوری اسلامی” متهم کرده است.
موج سرکوب
به گفته سازمان دیده بان حقوق بشر، هدف این محاکمه ارعاب روزنامه نگارانی است که می خواهند به ایران مسافرت کنند و به ویژه آن دسته ازروزنامه نگاران ایرانی تباری که در خارج زندگی می کنند. هادی قائمی، کارشناس ایران در دیده بان حقوق بشر روز گذشته به لاپرس اظهار داشت: “حکومت تا حد امکان قصد دارد روابط ایران با خارج را کاهش دهد و در این زمینه روزنامه نگاران نقش مهمی را در جریان انتقال اطلاعات ایفا می کنند.”
ازطرف دیگر، آقای قائمی خاطرنشان می کند که سرکوب سیاسی در ایران از ماه مارس افزایش یافته است. او در ادامه می افزاید: “مسؤولین ایرانی اشخاصی را بازخواست می کنند که قبلاً نظیرش را نمی دیدیم، مانند رهبران جنبش زنان، اعضای اتحادیه کارگری و آنهایی که تابعیت دوگانه دارند و برای حقوق فرد مبارزه می کنند. این مسأله جوّ ترس و وحشت را در کشور حاکم کرده. اصولگراها و افراطی ها در صددند تا قدرت خود را مستحکم کنند.”
منبع: لاپرس، 15 ژوئن 2007
مترجم: علی جواهری