فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی گفته اسیدپاشی‌های اصفهان تنها به دلیل پوشش وسیع رسانه‌ای به چشم آمده وگرنه از ابتدای سال چند صد اسیدپاشی دیگر نیز در کشور رخ داده است. البته توضیح داده که آمار مدنظر، شامل اسیدپاشی به اشیاء هم بوده و مواردی مانند سوختگی با وایتکس را هم دربر می‌گیرد!
اشاره به تعداد بالای اسیدپاشی در سایر کشورهای جهان، یکی از مواردی است که بارها در سخنان مقامات مسوول در هفته‌های اخیر تکرار شده و رسانه‌های اصولگرا و وبسایت‌های امنیتی در گزارش‌های متعددی که به موارد اسیدپاشی در کشورهای دیگر اختصاص داشت، عنوان کردند آمار اسیدپاشی در ایران اصلا قابل اعتنا نیست. اسماعیل احمدی‌مقدم هم دومین مقام عالی نیروی انتظامی است که به صراحت از کم‌اهمیت و عادی بودن اسیدپاشی‌های اصفهان سخن گفته است. فرمانده ناجا روز چهارشنبه در جمع خبرنگاران عنوان کرد: “موارد اسیدپاشی علیه اموال مردم همچون خودروهای آنها پیش از این در کشور نیز وجود دارد و متعدد است. ولی حادثه اصفهان به دلیل اینکه وسعت رسانه‌ای یافت، به چشم آمد در حالیکه از ابتدای سال ۳۸۰ مورد ارتکاب اسید پاشی به وقوع پیوسته که بسیاری از آنها علت های انتقامی و روانی داشته است.”
او همچنین توضیح داد: “در این آمار علاوه بر افراد، اسیدپاشی بر روی خودروها و اشیا نیز لحاظ شده. اقداماتی که برخی از روی حسادت، کینه و… انجام می‌دهند که اغلب متخلفان نیز دستگیر می‌شوند.”
به گفته احمدی‌مقدم، تمام این حوادث خطرناک نیست و شامل ریختن روغن ترمز و جوهر نمک روی خودروها هم می‌شود.
پیش از این سردار احمدرضا رادان هم گفته بود که اسیدپاشی‌های اصفهان را “بیش از حد بزرگنمایی کردند”. به اعتقاد رییس مرکز مطالعات راهبردی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی، “حادثه پیش می‌آید” ولی باید با مدیریت دنبال بود که عامل آن، دستگیر شود.
اسیدپاش‌ها “اغلب” دستگیر می‌شوند
ساعاتی بعد از این که فرمانده ناجا، اسیدپاشی به صورت حداقل چهار دختر اصفهانی را در ردیف حوادثی مانند پاشیدن روغن ترمز به خودروها قرار داد، یک مقام دیگر نیروی انتظامی آمار اعلام شده توسط احمدی‌مقدم را اصلاح کرد. به گفته معاون اجتماعی نیروی انتظامی، آمار درست اسیدپاشی‌ها در ۶ ماهه اول امسال ۳۱۸ مورد است، نه ۳۸۰ مورد. سردار سعید منتظرالمهدی توضیح داد: “از این میان تعداد اندکی از سوختگی مربوط به سوختگی با اسیدسولفوریک بوده و بخش عمده‌ای از این موارد با سوختگی اسید کلریدریک(موادی مثل وایتکس) بوده است. در بخش عمده‌ای از این موارد نیز پاشیدن اسید به روی خودرو و اشیاء و لوازم بوده است”
او هم مانند مافوقش تاکید کرد که “اغلب” اسیدپاشان در ۳۱۸ مورد رخ داده، دستگیر شده‌اند. به گفته این مقام ارشد انتظامی، اسیدپاشان از آموزه‌های دینی و اخلاقی بی‌بهره بوده و مثل نمونه‌های مشابه در سراسر دنیا، دارای شخصیت ضداجتماعی بوده و در کودکی نیز افسردگی داشته‌اند.
معاون اجتماعی نیروی انتظامی به ۱۵۰ مورد سوختگی شدید با اسید که ظرف یک سال در انگلستان رخ داده و مرگ دست کم ۱۲ تن و آسیب دیدگی جدی هزار نفر در حادثه انتشار گاز ساردین در متروی توکیو هم اشاره کرده است.
سخنان مبهم و متناقض مسوولان
فرمانده ناجا در سخنان خود عنوان کرده که هنوز متهم اسیدپاشی‌های اصفهان دستگیر نشده است. این در حالی است که در گزارش هیات اعزامی کمیسیون امنیت ملی مجلس به اصفهان تاکید شده بود اسیدپاشی‌ها کار “یک نفر” است که “به زودی و به راحتی” دستگیر می‌شود. گزارش مجلس همسو با اظهارنظر بسیاری از مقامات و چهره‌های سیاسی و مذهبی در ماه اخیر بود. غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، معاون اول قوه قضاییه هم که شخصا مامور شده تا این پرونده را پیگیری کند در آخرین اظهارنظر خود عنوان کرده همه شواهد مربوط به اسیدپاشی های اصفهان نشان می‌دهد که این کار با انگیزه شخصی و خصوصی انجام گرفته است. اما این را هم گفته که چون متهمان دستگیر نشده‌اند پس نمی‌توان با قطعیت در مورد این پرونده اظهارنظر کرد.
همچنین شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده رییس‌جمهوری، گفته است: “به دلیل نبود سرنخی در مورد عاملان این حادثه، پیگیری‌ها تاکنون به نتیجه نرسیده است”.
تلاش برای کم‌اهمیت جلوه دادن اسیدپاشی‌های اصفهان
از نخستین روزهای رسانه‌ای شدن اسیدپاشی‌های سریالی اصفهان، این فرضیه در اذهان عمومی قوت گرفته که مهاجمان با انگیزه مبارزه با بدحجابی دست به چنین کاری زده‌اند و پای “امر به معروف و نهی از منکر” به میان آمد. این فرضیه به شدت مورد اعتراض نمایندگان مجلس، قوه قضاییه، ائمه جمعه و نیروهای نظامی و انتظامی قرار گرفته است. در این بین رسانه‌ها هم تهدید شدند که در صورت پرداختن به این فرضیه با آنها برخورد خواهد شد.
بازداشت چند خبرنگار هم در کنار تهدیدهای مداوم دستگاه قضایی و سایر مقامات باعث شد تا عموم روزنامه‌ها پیگیری اسیدپاشی را از طریق صفحه حوادث و منحصر به اظهارات مقام‌های رسمی دنبال کنند. حالا هم به نظر می‌رسد که سیاست نیروی انتظامی و دستگاه قضایی کم‌اهمیت جلوه دادن اسیدپاشی‌های اصفهان باشد و تقلیل آن به حوادث انتقام‌جویانه‌ای مانند پاشیدن وایتکس یا روغن موتور به اشیاء. شاید این مقامات امیدوارند که با ادامه این روند، در روزهای آینده کسی آنها را مورد سوال قرار ندهد که چرا نزدیک به دو ماه از اسیدپاشی‌های اصفهان می‌گذرد و متهمان دستگیر نشده‌اند؟
