حجت الاسلام منصور لقایی، امام جماعت سیدنی که به جاسوسی برای ایران متهم و از استرالیا اخراج شده است، امروز به کشورش باز گشت.
او که چهار فرزند دارد همراه همسر و دختر 14 ساله اش فاطمه، بعد از از استرالیا اخراج شد که تلاش های ده ساله اش به شکست انجامید در حالی که افرادی با دین های مختلف برای لغو تصمیم دولت فدرال مبنی بر اخراج وی، کوشش می کردند.
لقایی بعد از تخلیه خانه اش در سیدنی، گفت: “دلم برای همه تنگ خواهد شد.” البته سه پسرش اجازه گرفته اند که در استرالیا بمانند.
او می گوید: “من نه فقط دلم برای فرزندانم که از جان و خون من هستند تنگ می شود، بلکه دلتنگ جامعه مسلمان و مسیحی و همه استرالیایی هایی هستم که از من حمایت کردند، گمان نمی کنم بتوانم دوستان به این خوبی در هیچ کجا پیدا کنم”.
لقایی، امام جمعه مرکز اسلامی امام حسین در ارل وود سیدنی بود. وی بعد از اینکه وی در سال 1995 درخواست اقامت دائم از استرالیا کرد، با دستور سازمان اطلاعات و امنیت آن کشور روبرو گشت که از او خواست استرالیا را ترک کند.
نه سازمان اطلاعات استرالیا و نه دولت استرالیا دلیل این تصمیم گیری را به وی اعلام نکردند و گفتند که چون او شهروند استرالیا نیست، دلیلی ندارد که این اطلاعات به او داده شود.
لقایی بیش از یک دهه تلاش کرد تا پرونده اش را در دادگاه فدرال و دادگاه تجدید نظر مطرح کند اما موفق نشد و این اقدامات قانونی هیچ حاصلی جز مطرح شدن برخی از دلایل پشت پرده این تصمیم گیری نداشت.
این سازمان امنیتی خاطرات شاگردان دکتر لقایی را که به زبان عربی نوشته شده بود، ترجمه کرد و اعلام کرد که در آنها “جهاد” ترویج می شده است؛ اما بررسی دونمونه از این نامه ها نشان داد که چنین چیزی نبوده است. اما
در یک نامه بدون نام نوشته شده است که لقایی با یک گروه تروریستی فرانسوی در ارتباط بوده است و این یکی از دلایل مداخله سازمان امنیت استرالیا در پرونده او شده است.
همسر لقایی، مرضیه و پسر 21 ساله شان محمدعلی هر دو با وی درخواست مجوز اقامت در استرالیا کرده اند که با درخواست مادر و پسر موافقت شده است.
فاطمه دختر آن ها در استرالیا به دنیا آمده، دو پسر دوقلو آنها به نام محمدرضا و محمدصادق 26 ساله، کمی پس از ورود به استرالیا در دهه نود، اجازه اقامت گرفتند.
دکتر لقایی یک روحانی میانه رو است که به دلیل تلاش هایش برای ایجاد تفاهمی بین ادیان موردستایش رهبران مذهبی است. روز یکشنبه مراسم تودیع وی در مرکز اسلامی امام حسین برگزار شد و در حدود هزار نفر در این مراسم شرکت کرده بودند که در میانشان تعداد زیادی مسیحی، یهودی و هندو دیده می شد.
فاطمه که فقط برای تعطیلات به ایران می رود و نمی تواند به زبان فارسی بنویسد، می گوید که خداحافظی کردن با دوستانش در دبیرستان دخترانه سنتربری کار دشواری بود.
فاطمه می گوید: “سخت ترین کار خداحافظی کردن از دوستانم بود و من فقط گریه می کردم و بشدت ناراحت بودم.”
با وجود اینکه همه وسایل خانه شان را به ایران فرستاده بودند و بقیه وسایل هم جمع شده بود، هنوز برای فاطمه قبول کردن این نکته که برای همیشه به ایران باز می گردد دشوار بود و امیدوار بود که تا شش ماه دیگر با خانواده اش به استرالیا باز گردند.
استرالین ، 28 ژوئن