آمادگی ایران برای جلب سرمایه های خارجی

نویسنده

‏‏motakkimanuch.jpg

رنو ژیرارد

منوچهر متکی، وزیر امور خارجه ایران، در مصاحبه ای با فیگارو به بحث پیرامون آمادگی های بالقوه کشورش در ‏زمینه مدرن سازی اقتصادی می پردازد.‏


‎ ‎دولت شما اخیراً مدارکی را تسلیم کشورهای گروه 1 + 5 کرده. این مدارک در مورد چیست؟‎ ‎

ما در این اسناد از محورهایی که حرفی برای گفتن دارند سخن گفته ایم. البته نکات جزئی تر در زمان مذاکرات ‏مشخص خواهند شد. این اولین باری است که ایران یک بسته پیشنهادی تسلیم کرده و ما قصد داریم مذاکرات جدی و ‏سازنده ای در این زمینه انجام شود. تجربه منطقه ای دقت تحلیل های ما را ثابت کرده. به عنوان مثال به لبنان در ‏خلال بیست ماه اخیر نگاه کنید: در نهایت فرمول پیشنهادی ایران و میانجیگری قطر به نتیجه رسید. ‏


‎ ‎توماس پایکرینگ، سفیر سابق ایالات متحده در سازمان ملل، برای خارج کردن مذاکرات هسته ای از بن ‏بست، پیشنهاد ایجاد یک کنسرسیوم ایرانی- فرانسوی- آلمانی را داده که به غنی سازی اورانیوم بپردازد. نظرتان در ‏این رابطه چیست؟‎ ‎

ایده ایجاد کنسرسیوم برای اولین بار در سپتامبر 2005 توسط رییس جمهور ما به هنگام حضور در مجمع عمومی ‏سازمان ملل مطرح گردید. هر وقت حق ایران در داشتن استقلال در زمینه انرژی هسته ای صلح آمیز به رسمیت ‏شناخته شود، تمامی گزینه ها قابل بررسی خواهند بود. ‏


‎ ‎سران عراقی از حمایت نظامی شما از جیش المهدی، شبه نظامیان شیعه مقتدا صدر، گله مند هستند. چرا ‏شما در خاک همسایه خود از یک تشکیلات شورش گر حمایت می کنید؟ ‏‎ ‎

ما در عراق از اصل تمرکز نیروهای مسلح تحت فرماندهی حکومت حمایت می کنیم. ما از نقش اصلی دولت مالکی ‏در مدیریت امور در عراق حمایت می کنیم و تا آنجا که بتوانیم به مخاطبان عراقی خود توصیه می کنیم که برای حل و ‏فصل مشکلات سیاست داخلی شان به درگیری های نظامی روی نیاورند. ولی گاهی اوقات به مانند آنچه در بصره ‏گذشت ، برخوردهایی روی می دهد. اما زمانی که آقای طالبانی [رییس جمهور عراق که اصلیت کرد دارد] یا آقای ‏مالکی [نخست وزیر شیعه] از ما برای آرام کردن امور طلب کمک کردند، ما این نقش را به نحو احسن ایفا کردیم. ‏


‎ ‎منظورتان همان میانجیگریی است که در قم صورت گرفت؟‏‎ ‎

منظورم این نیست که در قم یا جای دیگری صورت گرفته، منظورم مذاکراتی است که موجب بازگشت به آرامش ‏نسبی در بصره گردید. اگر ایران بخواهد در عراق نقشی داشته باشد، این نقش سازنده خواهد بود و موجب ارتقای ‏توافق های ملی خواهد شد و این چیزی است که وجودش برای حضور تمامی جنبش های عراقی در داخل دولت لازم ‏است. ‏


‎ ‎قطعنامه های سازمان ملل که ایران نیز عضو آن است، از حزب الله که در سال 1982 توسط پاسداران ‏ایرانی تشکیل شده خواسته است که خلع سلاح شود، ولی این جنبش از انجام این کار خودداری می کند. آیا این حرکت ‏حزب الله مورد تأیید شماست؟‎ ‎

من با طرح سؤال شما موافق نیستم. لبنان هویت خاص خود را دارد و یک کشور مستقل است. از نظر سنتی، تصمیم ‏گیری سیاسی در لبنان براساس اجماع بین جنبش های مختلفی که ساختار جامعه آن را تشکیل داده اند انجام می شود. ‏به همین دلیل، پذیرش هرگونه قطعنامه بین المللی باید مورد تأیید تمامی جنبش های لبنانی نیز قرار گیرد.‏


‎ ‎آیا شما موافق این ایده هستید که در خاک ایران و در کرانه شمالی خلیج فارس یک منطقه آزاد بین المللی ‏ایجاد شود؟‎ ‎

حرکت بسیار خوبی است. اگر در اروپا شرکت هایی هستند که مایل به انجام چنین پروژه ای می باشند، ما به طور ‏جدی آن را بررسی می کنیم. تا جایی که امروز حتی ایران مرزهای خود را برای پذیرش سرمایه های خارجی باز ‏کرده است. در تفسیر جدید ماده 44 از قانون اساسی ایران، ما از خصوصی سازی در بخش های مختلف نیز استقبال ‏می کنیم. ورود تعداد بسیاری از شرکت های ایرانی غیردولتی به بازار سهام و مناقصات بسیار در زمینه های ‏پتروشیمی، ذوب آهن و اخیراً ارتباطات که توسط شرکت های خارجی برنده شده اند، همگی نشان می دهند که پتانسیل ‏مدرن سازی اقتصادی در ایران تا چه حد بالاست. از هم اکنون، ما در چابهار یا جزیره کیش که جزو مناطق آزاد ‏هستند، درحال اعطای مزایا و تسهیلات بیشتر به سرمایه گذاری های خارجی هستیم.‏

ما امیدواریم که در این منطقه، سرمایه گذاری های خارجی براساس معیارهای اقتصادی و نه ملاحظات سیاسی انجام ‏شوند. به عنوان مثال، گاز آسیای میانه تنها از دو طریق می تواند به اروپا منتقل شود: ازطریق ایران یا روسیه. و این ‏در حالی است که هزینه این انتقال از طریق ایران بسیار کمتر است.‏

‏ منبع: فیگارو، 25 ژوئن ‏

مترجم: علی جواهری