شهرام رفیع زاده، روزبه میر ابراهیمی و امید معماریان در نامه سرگشاده ای خواستار برگزاری دادگاه خود به صورت علنی شدند؛ و با این تاکید که: این اتهامات علنی زده شده، چرا دفاع در برابر آن نباید علنی باشد؟ متن نامه به این شرح است:
به نام خدا
جناب آقای مسعودی
قاضی محترم دادگاه،
ما امضا کنندگان این نامه سه تن از متهمان پرونده ای هستیم که به نام “پرونده وبلاگ نویسان” شناخته شده و هم اکنون در شعبه تحت مدیریت شما مراحل دادرسی را طی می نماید.
اقدام غیرمنتظره جنابعالی در غیرعلنی اعلام کردن بررسی پرونده ما درجلسه اخیر دادگاه، درمورخ 12 آذرماه، موجب شگفتی مان شد.
انتظارداشتیم با توجه به جلسه حضوری با رییس محترم قوه قضاییه وتاکید برپیگیری تخلفات ومبنا قرار دادن نتیجه کمیته تحقیق سه نفره ایشان، رسیدگی به پرونده به شکل دیگری ادامه پیدا کند.
باتوجه به اینکه آیت الله شاهرودی در آن دیدار صریحا اعلام کردند که اعترافات به اجبار گرفته از ما باطل است و نباید مورد استناد قرار گیرد؛ و به دلیل خوشبینی که تلاش می کنیم نسبت به روند دادرسی عادلانه پرونده داشته باشیم، برآن شدیم درخصوص تصمیم اخیرتان درباب غیرعلنی کردن بررسی پرونده درجلسه اخیر دادگاه، که برخلاف مشی جلسه نخست دادگاه درششم آبان ماه بود، نکاتی را به استحضار برسانیم .
پرسش ما از شما که مسئولیت خطیر قضاوت را در این دادگاه برعهده گرفته اید این است که چرا اتهاماتی که پیش از این بارها و بارها در محافل مختلف از جمله در مصاحبه های مطبوعاتی برخی مقامات قوه قضاییه و حتی در سیمای رسمی جمهوری اسلامی مطرح و پخش شده، بررسی اش در دادگاه غیر علنی شده است؟ آیا ما این حق را داریم که وقتی اتهامی به ما در حضور همگان (افکار عمومی و رسانه ها) نسبت داده می شود، درهمان شرایط از خود دفاع کنیم؟ اگر توجیه، بررسی اتهامات غیر اخلاقی است که ما حاضریم ده ها مصاحبه مقامات قضایی رادر زمان بازداشتمان ارائه کنیم که صریحا به ما اتهامات اخلاقی نسبت داده اند.اگر نگران آبروی ما هستید ما هیچ نگرانی از طرح علنی چنین اتهاماتی نداریم و دفاعیات مان را هم حاضریم در همان شرایط علنی انجام دهیم.
درحالی که بعد ازپروژه اعتراف گیری که نهادهای مختلفی درآن حضور داشته اند، وخدا را شکر روندی است که کم وکیف آن بر هموطنان عزیز پوشیده نیست، آیت الله شاهرودی درجلسه ای با متهمان این پرونده، به شدت از رفتار های انجام شده متاثرشدند، وصمیمانه گفتند که با خاطیان پرونده برخورد خواهد شد، عملا محتوای چنین اتهاماتی جای تعجب است.واساسا اینکه مبنای بررسی پرونده باردیگر همان نوشته هایی است که هم شما وهم ما می دانیم ماجرایش چیست، عملا بازگشتن به نقطه صفر به نظر می رسد.
اگر توجیه، بر خلاف امنیت عمومی بودن طرح اتهامات است، چرا اتهامات ما در طول این دو سال بارها و بارها از زبان و قلم دیگران جاری شده است؟
ما امضا کنندگان این نامه ضمن اعتراض به برگزاری غیرعلنی دادگاه خواستار برگزاری علنی دادگاه هستیم و معتقدیم همانگونه که پیش از این اعلام اتهامات منتسب به ما در سطح گسترده و حتی در رسانه ملی خطری برای امنیت نبود هم اکنون نیز نباید باشد.
لذا ازحضورجنابعالی موکدا خواستاریم دادگاه را علنی و با حضور نمایندگان رسانه ها برگزار کنید، تا افکار عمومی همان گونه که اظهارات اجباری ما را پشت دوربین های تلویزیون دولتی شاهدبود، “نیمه پنهان” داستان غم انگیزفرزندان ایران را نیزبشنوند.تا شاید درسی باشد برای کسانی که برای قضاوت افکارعمومی اعتباری قائل نیستند، و گمان می کنند ماه را می توان همیشه پشت ابرپنهان کرد.پیشاپیش از حسن نظر و توجه شما سپاسگزاریم.
شهرام رفیع زاده - روزبه میرابراهیمی – امید معماریان