با توجه به اینکه الحمدالله والمنه همه مشکلات اقتصادی کشور ما حل شده و رئیس جمهور سابق که هنوز کسی به جایش نیامده ولی خودش به جای دیگری رفته، قبل از رفتن به اجلاس شانگهای اعلام کرده که می خواهد برای مشکلات اقتصادی جهانیان راه حل هایی بدهد، لذا برخی راه حل های موجود در نظام های واقعا موجود، یا سابقا موجود و فعلا یا بعدا معدوم را برای حل مشکلات جهانیان عرض می نمائیم.
مشکل اصلی: فرض می کنیم مشکل اصلی اقتصاد در جهان و جاهای دیگر، مثلا کره مریخ، یا دوزخ و برزخ و بهشت، افزایش قیمت هاست. افزایش قیمت ها هم رابطه مستقیم با عرضه کالا و تقاضای مصرف کننده دارد. هر وقت عرضه کالا بیشتر از تقاضای مصرف کننده باشد، همه چیز ارزان می شود و وقتی تقاضای مصرف کننده بیش از عرضه می شود، قیمت همه چیز می رود بالا. برای فهم بهتر افزایش قیمت به سر خیابان رفته و هر چیزی دل تان می خواهد بخرید، مفهوم افزایش قیمت را درک می کنید، اما برای کاهش قیمت سعی کنید اگر حافظه تاریخی دارید، از حافظه تان استفاده کنید، یا اگر پدر و مادر و پدر بزرگ و مادر بزرگ تان در موسسه آمار کار نمی کنند از خاطرات آنها، اگر یادشان باشد، استفاده کنید.
طرح سووال: در یک نظام اقتصادی مفروض، قیمت کالاها بالا می رود، چه راهی برای کاهش قیمت کالاها وجود دارد؟
نظام اقتصادی لیبرال( بازار آزاد): قیمت کالاها بالا می رود، دولت که خیلی هم در بازار نقش ندارد، از تولید کنندگان می خواهد عرضه کالا را افزایش دهند. تولید کنندگان هم عرضه کالا را به بیش از مصرف تقاضا کننده افزایش می دهند، در نتیجه قیمت ها پائین می آید.
نظام اقتصادی سوسیالیستی: قیمت کالا هیچ وقت بالا نمی رود، چون مصرف کننده به اندازه ای که دولت سهمیه تعیین کرده مصرف می کند و تولید کننده به اندازه ای که دولت تعیین کرده تولید می کند، دولت هم بیشتر از همه مصرف می کند.
نظام اقتصادی سوسیال دموکرات: قیمت کالا بالا می رود، دولت پول را از پولدارها گرفته و آن را به فقرا می دهد، در نتیجه فقرا با پول ثروتمندان خرید می کنند و ثروتمندان برای خرید هم به بازار پول می دهند هم به فقرا، در نتیجه ثروتمندان پول شان را قایم می کنند و فقرا پول شان را به باد می دهند، ولی کسی گرسنه نمی ماند.
نظام اقتصادی کمونیستی( استالینی سابق): قیمت بالا می رود چون تعداد مصرف کننده یک میلیون نفر بیش از تولید غذاست، دولت یک میلیون مصرف کننده را از میان می برد، در نتیجه عرضه کالا ثابت مانده و تقاضا کاهش یافته و قیمت پایین می آید.
نظام اقتصادی سوروی( سوریه شبه شوروی): قیمت ها بالا می رود، دولت تعدادی از مصرف کنندگان مخالف خودش و تعدادی از تولید کنندگان مخالف خودش و تعدادی از گرانفروشان مخالف خودش را دستگیر کرده و آنها را می کشد، در نتیجه قیمت ها ثابت نمی ماند، قرار هم نیست بماند.
نظام اقتصادی کاستروریستی: قیمت ها ده درصد بالا می رود، کاسترو یک ساعت سخنرانی می کند، در نتیجه ده درصد از مصرف کنندگان از کشور فرار می کنند، اگر بیست درصد بالا رفته باشد، دو ساعت سخنرانی می کند و بیست درصد از مصرف کنندگان فرار می کنند و به آمریکا می روند، در نتیجه قیمت ها بدون افزایش تولید ثابت می ماند.
نظام اقتصادی نفت اللهی سعودی: قیمت ها افزایش پیدا می کند، وزیر اقتصاد به وزیر نفت می گوید شیرش رو باز کن، در نتیجه نفت بیشتری صادر و کالای بیشتری وارد شده و توزیع می شود و قیمت ها کاهش می یابد.
نظام اقتصادی توتالیتاریستی کره شمالی: قیمت ها غلط می کنند افزایش پیدا کنند، مصرف کننده هم به قبر پدرش می خندد که بیش از اندازه مصرف کند. تولید کننده که همان دولت باشد، یک بمب اتمی را به ژاپن تحویل می دهد و به جایش شش ماه غذا می گیرد و تولید بمب بعدی را آغاز می کند.
نظام اقتصادی هندی: قیمت ها افزایش پیدا می کند. مردم می روند سینما و فیلم هایی راجع به غذا و رقص می بینند و سیر می شوند. اگر هم گرسنه باشند می خندند و سیر می شوند.
نظام اقتصادی قبیله ای زیمبابوه: قیمت ها اشتباها کاهش پیدا می کند، مردم به خیابان می ریزند و فکر می کنند رابرت موگابه مرده است، موگابه در تلویزیون مصاحبه می کند، تورم دوباره به 3000 درصد می رسد.
نظام اقتصادی بعثی صدام حسینی سابق: قیمت ها افزایش پیدا می کند، دولت تعدادی فروشنده و مصرف کننده و تولید کننده را اعدام می کند، در نتیجه هم قیمت ها پایین می آید هم مخالفان سیاسی از بین می روند، فرقی نمی کند چه کسی اعدام شده باشد، چون در هر حال مخالف صدام است.
نظام اقتصادی سوسیالیبرالیستی فرانسوی: دولتی که مردم دوست ندارند روی کار می آید مردم مصرف شان بالا رفته و قیمت ها افزایش پیدا کرده و در نتیجه دولت سقوط می کند و دولتی که مردم دوست دارند روی کار می آید و مردم مصرف شان را کنترل می کنند و قیمت ها کاهش می یابد.
نظام اقتصادی برلوسکونیستی: قیمت ها افزایش پیدا می کند، مصرف کنندگان برلوسکونی را برکنار می کنند و چپ ها روی کار می آیند، در نتیجه تولید کنندگان علیه دولت وارد عمل می شوند و قیمت ها افزایش پیدا می کند و دولت برلوسکونی روی کار می آید، دوباره همه چیز گران می شود و مصرف کنندگان برلوسکونی را برکنار می کنند، در هر حال قیمت ها افزایش پیدا می کند.
نظام اقتصادی سوسیالیسم آلمانی: قیمت ها یک درصد افزایش پیدا می کند، سه دقیقه بعد 200 هزار آلمانی از تعجب سکته می کنند و رئیس جمهور و نخست وزیر و کل کابینه دولت استعفا می دهند و برای ابد از صحنه سیاسی حذف می شوند و قیمت ها متعادل می شود.
نظام اقتصادی اسلامی آمریکایی پاکستان: قیمت ها طبیعی است که افزایش پیدا می کند، در نتیجه کودتا می شود، اشتباه نکنید، به هر حال اگر قیمت ها کاهش پیدا کند هم کودتا می شود.
نظام اقتصادی سرمایه داری ژاپن: قیمت ها بعد از یازده سال نیم درصد افزایش پیدا می کند، نخست وزیر خودکشی می کند، مصرف کنندگان برای احترام به روح نخست وزیر سابق نیم درصد کمتر مصرف می کنند، در نتیجه قیمت ها نیم درصد کاهش پیدا می کند و ثابت می شود.
نظام اقتصاد امپریالیستی سرمایه داری پدرسوخته آمریکایی جنایتکار( بقیه را به سلیقه خودتان اضافه کنید): قیمت ها افزایش پیدا می کند، تولید بالا می رود، قیمت ها کاهش پیدا می کند. تولید بالا می رود، قیمت ها ثابت می ماند، تولید بالا می رود، مهاجرین زیاد می شوند، تولید بالا می رود، دموکرات ها روی کار می آیند، تولید بالا می رود، جمهوریخواهان روی کار می آیند، تولید بالا می رود. مصرف کننده کم می آید از خارج وارد می کنند، قیمت ثابت می ماند.
نظام اقتصادی سوسیاچینی: هر چینی به اندازه یک و نیم نفر تولید می کند، برای همین قیمت ها هیچ وقت جرات نمی کند افزایش پیدا کند.
نظام اقتصادی جمهوری اسلامی: قیمت ها افزایش پیدا می کند، مصرف کننده هم افزایش پیدا می کند، تولید کننده هم فرار می کند می رود آمریکا. ده درصد مردم رژیم می گیرند، بیست درصد دیگرشان را رژیم می گیرد.
نظام اقتصادی جمهوری در هر حال اسلامی: تولید نفت افزایش پیدا می کند، قیمت ها بالا می رود، مردم انقلاب می کنند، انقلابیون قیمت ها را بالا می برند، دولت لیبرال روی کار می آید، لیبرال ها قیمت را بالا می برند، چپ های مذهبی روی کار می آیند، قیمت ها افزایش پیدا می کند، اقتصاد را توسعه می دهند، یک دفعه قیمت ها سه برابر افزایش پیدا می کند، دولت توسعه سیاسی می کند، قیمت ها افزایش پیدا می کند، رهبر سخنرانی می کند، قیمت ها دوبرابر می شود، دولت پابرهنگان روی کار می آید، قیمت ها افزایش پیدا می کند، رئیس جمهور سرفه می کند، قیمت ها افزایش پیدا می کند، دولت با امپریالیسم اقتصادی مبارزه می کند، قیمت ها هفت برابر بالا می رود، دولت برای کاهش قیمت ها با بدحجابی مبارزه می کند، قیمت ها افزایش پیدا می کند، دولت شبکه های هرمی را که در اقتصاد دخالت می کنند دستگیر می کند، قیمت ها افزایش پیدا می کند، دولت تولید را متوقف می کند و سه برابر مصرف مردم واردات می کند، قیمت ها چهار برابر افزایش پیدا می کند. امام زمان ظهور می کند، قیمت ها ده برابر افزایش پیدا می کند، امام زمان فرار می کند و می رود و قیمت ها همچنان افزایش پیدا می کند….