مهدی کروبی ، از رهبران جنبش سبز،سه خواهر و تنها برادرش را طی 4 سال گذشته از دست داد ؛ او تنها خبر مرگ آنها را شنید بی آنکه اجازه حضور در مراسم تشییع یا ختم آنها را داشته باشد. کروبی که از 25 بهمن 1389 در حصر خانگی است در چه شرایطی به سر می برد؟ با روی کار آمدن دولت حسن روحانی که یکی از شعارهای محوری اش رفع حصر و ازادی زندانیان سیاسی بود، تغییری در وضعیت او ایجاد شده؟ برای پاسخ به این سئوالات رفته ام سراغ فرزند مهدی کروبی و برادر زاده اش.آنها می گویند حتی در ساعات پایانی زندگی برادرش، به او اجازه صحبت تلفنی ندادند.
مراسم ختم برادر مهدی کروبی روز سه شنبه در مسجد نور تهران برگزار شد ولی او امکان و اجازه حضور در این مراسم را هم نیافت.سیدحسن کروبی، برادر مهدی کروبی روز پنج شنبه در امریکا درگذشت.مریم کروبی، فرزند سیدحسن کروبی در مصاحبه با “روز” می گوید: : در این 4 سالی که عموی من در حصر است یکبار بیشتر نتوانستند با پدرم صحبت کنند. آن هم با درخواست ها و اصرارها و فشارهایی که صورت گرفت و در خانه خواهرم انجام شد که در حضورحدودا 10 نفر گذاشتند روی «اسپیکر» و صحبت کردند. در این مدت هم که پدرم مریض بودند، از همان روز اول گفتیم اما اجازه ندادند.
او می افزاید: خود من بعد از 13 سال رفتم ایران و عمویم را هم دیدم. البته با سختی فراوان توانستم عمویم را ببینم، یک نفر هم آمد نشست پیش ما.چک می کرد که حرفی زده نشود. من به عمویم گفته بودم که پدرم مریض است. حدودا 25 روز همه تلاش کردند که بگذارند این دو برادر با هم حرف بزنند، اما اجازه ندادند . در نهایت زمانی گذاشتند عموی من زنگ بزند که پدرم 2 شب قبل اش فوت کرده بود. من به عمویم نگفتم چون متوجه بودم که او هم آن طرف حالش بد است. حس می کرده چیزی شده و کسی هم نگفته. من هم گفتم توی کما است، نگفتم پدر رفته .. حقیقتا دراماتیک بود. برای ما خیلی دردناک بود که نگذاشتند دو برادر با هم حرف بزنند، آن هم با اینکه می دانستند هیچ حرف خاصی زده نمی شود. پدرم مظلوم رفت، عمویم هم خیلی مظلوم ماند.
از مریم کروبی درباره وضعیت فعلی عمویش سوال می کنم و اینکه او را در چه شرایطی ملاقات کرده است؟ می گوید: حال عمویم بد نبود ولی حس کردم خیلی خسته است. توی یک اتاق نشسته و پاهایش باندپیچی بود. پرسیدم چی شده، گفتند که مشکل دارد. فضای خوبی نبود با کنترل کامل می روی داخل و یک نفر هم می نشیند کنارت که حرف خاصی نزنی. فقط صحبت های معمولی و احوالپرسی. خیلی دلتنگ بود، دلش می خواست یک شام با هم بخوریم نگذاشتند،خودش هم گفت که نمی گذارند دیگر شماها را ببینم مگر اینکه حاج خانم را ببینید.
محمدتقی کروبی، فرزند مهدی کروبی هم با اشاره به این وضعیت می گوید که شرایط حصر نسبت به گذشته تغییری نداشته.
او توضیح می دهد: نحوه نگهداری از بهمن ماه سال گذشته که پدر به منزل انتقال پیدا کردند بدین نحو بود که ساختمان منزل به دو قسمت تبدیل شد، در یک طبقه نیروهای امنیتی مستقر هستند و در یک طبقه پدر و مادرم. خوشبختانه از زمانی که حاج آقا به منزل رفت این امکان وجود داشت که حاج آقا بتواند از نور آفتاب و هوای تازه استفاده کند. یک بخشی از مشکلات جسمی که در جریان نگهداری 3 ساله در ساختمان امن وزارت اطلاعات برای حاج آقا اتفاق افتاد و به شدت به ایشان آسیب زد و عمل جراحی داشتند، 4 بار در بیمارستان بستری بودند در طول این مدت بهتر شده اند اما واقعیت این است که آثار زیان باری که بر جسم شان داشت هنوز تداوم دارد، هنوز به شدت درد زانو دارد. پزشک وزارت اطلاعات ایشان را معاینه می کند و یا در مواردی آزمایشاتی را در یکی از مراکز درمانی داشتند. آخرین بار هم یک مشکل چشمی داشتند که آقای دکتر هاشمی، وزیر محترم بهداشت ماه گذشته در مرکز درمانی خودشان معاینه کردند و در حال حاضر وضعیت جسمی شان بهتر از گذشته است.
فرزند مهدی کروبی از وضعیت روحی پدرش در حصر می گوید: به لحاظ روحی طبیعی است که وضعیت ایشان تغییری نکند. کسی که با یک اعتقاد در مسیری قدم می گذارد مسائل و مشکلات و سختی ها نمی تواند او را از باور و دیدگاه اش دور بکند. پدر من سابقه مبارزه پیش از انقلاب داشته، تجربه مبارزه خیلی سخت در پیش از انقلاب داشته، در دوران انقلاب مسئولیت های مهمی داشته، اما در عین حال آنجا که بر این باور بود که باید حرف بزند و تلاش کند برای اصلاح کرد ولی وقتی دید نمی شود، می دانست که این مسیر هزینه دارد و این مسیر را انتخاب کرد. هزینه ها هم هیچ تاثیری در روحیه ایشان نداشته. نه علاقه به نظام باعث شده برخی از واقعیت ها را نبیند نه بغضی و کینه ای که بتواند ایشان را از مسیر اعتدال خارج کند در ایشان دیده شده. براساس احساس تصمیم نمی گیرد، براساس منطق و تکلیف دینی و ملی تصمیم می گیرد. و برهمین اساس نگاه اش، نگاه اصلاح طلبانه است و می خواهد سیستم را با کمترین هزینه اصلاح بکند. خودش، خانواده اش و بچه ها و نزدیکان اش هر کدام اذیت شوند دخالتی در باور و نگاهش نمی دهد. از این منظر ایشان بارها گفته حتی در قبال تهمت ها و اتهاماتی که حاکمیت یکطرفه مطرح کرده حاضر است در هر دادگاهی، فقط به شرط علنی بودن محاکمه شود و حرف اش را با مردم مطرح کند. ولی از باورها و اعتقادات اش که خط قرمزش مردم هستند، یک قدم هم کوتاه نیامده اما در عین حال هیچ راه تندی را هم در نظر نگرفته و مسیرش همان مسیر گذشته است.
حسین کروبی، فرزند دیگر مهدی کروبی همچنان از ملاقات با پدر محروم است و محمدتقی کروبی می گوید: هفته ای یک بار اعضای خانواده حق دارند با ایشان دیدار کنند. برادرانم ، همسران شان و بچه های شان. البته یکی از برادرانم الان 2 سال است محروم است و هنوز هم چنین امکانی برای ایشان وجود ندارد.
او با اشاره به درگذشت عمویش توضیح می دهد:در این مدت 4 سال و چند ماهی که از حصر گذشته، پدرم با عمویم یکبار تلفنی صحبت کردند. از زمانی که بیمارستان بودند و بیماری شان به سرعت هم پیش رفت ما سعی کردیم از طریق خانواده یک ارتباط تلفنی ایجاد شود و بتواند با عمو صحبت کند و حال ایشان را بپرسد. می دانستیم که وضعیت جسمی ایشان به نحوی است که ممکن است دیگر چنین امکانی وجود نداشته باشد. مامورینی که در خانه پدر هستند آدم های خوب و فهیمی هستند ولی واقعیت این است که تصمیم گیر نیستند. تا روال اداری طی شد و در نهایت امکان تلفن فراهم شد، زمانی بود که دیگر عمویم در قید حیات نبود ولی پدر این را نمی دانست.
و اما از سوی دولتی که با شعار رفع حصر و آزادی زندانیان سیاسی روی کار آمد، تاکنون تماسی با خانواده مهدی کروبی گرفته شده؟ محمد تقی کروبی می گوید: هیچ فردی از طرف دولت تاکنون به طور مستقیم در ارتباط با مساله حصر با خانواده ما تماسی نگرفته. عکس این هم صادق است هیچ یک از اعضای خانواده ما در طی این مدت تلاشی در جهت صحبت با مقامات حکومتی، دولتی و هیچ کس دیگر انجام نداده. پدر ما از همان اول خیلی صریح و شفاف وارد موضوع شد و به ما هم گفت که حق هیچ گونه مذاکره پشت پرده و پشت صحنه ندارید.
او می افزاید: اما درباره نحوه نگهداری و اعمال حصر اینکه دولت و مقامات دولتی تغییراتی ایجاد بکنند و ما بتوانیم این تغییرات را به طور محسوس ببینیم باید اذعان کرد که متاسفانه چنین چیزی اتفاق نیفتاده. یک نمونه روشن و واضح، عدم اجازه ملاقات به برادر من است. این 2 سال محرومیتی که اشاره کردم در زمان دولت فعلی اتفاق افتاده. محرومیت از ملاقات مبنایی می خواهد. بر چه مبنایی برادر من را از ملاقات با پدرش محروم می کنند؟دارند به نوعی مجازات بسیار بدی اعمال می کنند و هیچ کسی هم حاضر نیست در این خصوص توضیحی دهد. نمونه دیگر هم فوت عموی ما است وقتی می خواهیم یک ارتباط تلفنی برقرار کنیم، زمانی می کنند که دیگر دیر شده. با چه قیمتی می توانند آن زمان را برگردانند که امکان فراهم شود که برادری حال برادرش را روی تخت بیمارستان بپرسد. این ها مسائلی انسانی است که هر سیستم و ساختاری به این مسائل متعهد است اما متاسفانه در ساختار ما به دلیل عدم توجه به مسائل انسانی رعایت نمی شود.
محمدتقی کروبی می پرسد: تحمل یک مصیبت در غربت تنهایی به مراتب سخت تر است. پدر من در طول حصر 4 ساله سه خواهر و یک برادرش را از دست داده و همه این مصیبت ها را تنهایی تحمل کرده.
