همه از حمله به تاسیسات هسته ای ایران سخن می گویند

نویسنده

» گزارش هاآرتص درباره جو سیاسی اسرائیل

یوسی ورتر

 

سه شنبه شب زیپی لیونی، وارد دفتر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل شد. این ملاقاتی معمول میان نتانیاهو و رهبر مخالفان دولت اسرائیل است که بر حسب قانون موظف به انجام آن است. معاون وزیر دفاع اسرائیل نیز در این جلسه حضور داشت که بعد از 45 دقیقه جلسه را ترک کرد. لیونی از وقت خود تماما برای پیش کشیدن بحثی تلخ در مورد ایران استفاده کرد. او اعتقاد دارد که انجام حمله نظامی به ایران در شرایط فعلی ابلهانه است. وی چند سال پیش گفته بود که تهدید هسته ای ایران تهدیدی حیاتی نیست.

یک روز قبل از این ملاقات، لیونی در  مجلس به نخست وزیر گفته بود: “به آنچه مشاوران امنیتی می گویند گوش کنید. به همه سخنان آنها توجه کنید، بخصوص سخنان آنها در مورد تهدید های ایران.”

لیونی از اظهار نظر علنی در مورد مذاکرات روز سه شنبه  خودداری کرد. او گفت: “من این بحث را به صورت عمومی مطرح نخواهم کرد. این بحث باید بین من و نخست وزیر صورت گیرد. وظیفه من ایجاب می کند بیش از این چیزی نگویم.”

زمانی که از وی پرسیدند چرا وی در مورد اظهارات تحریک آمیر بنجامین بن الیزر در مجلس اسرائیل چیزی نگفته است لوینی گفت: “من چیزی را که می دانستم گفتم؛ نخست وزیر کاملا منظور مرا درک کرد. شفافیت تا حد خاصی لازم است. برخی مباحث باید پشت درهای بسته باقی بماند. برخی مطالب نمی باید به صورت عمومی مطرح شوند. من هم خط قرمز های خودم را دارم.”

دو هفته پیش یاکیموویچ به طور خصوص گفته بود اظهاراتی که به نتانیاهو نسبت داده شده و از قول وی گفته شده که “معامله در مورد شلیط، سرباز آزاد شده از زندان فلسطین، مقدمه ای برای اقدام علیه ایران است”، کاملا بی ربط است.

یکی از سیاستمداران نزدیک به دولت این هفته گفت تا کنون این تعداد روزنامه نگار در این حد در مورد مطلبی که اینقدر کم در مورد آن می دانند، بحث نکرده اند. برخی از روزنامه نگاران گفته اند نتانیاهو و باراک در حال برنامه ریزی حمله ای به ایران هستند.

این سیاستمدار گفت: “بحث های زیادی مطرح می شود که اشخاص زیادی در آنها شرکت دارند. گزارشات مفصلی در مورد این مباحث وجود دارد. اعضای سازمان های امنیتی و اعضای کابینه در آنها شرکت دارند. تمام اسناد آن هم موجود است.”

برخی از منابع، که با یکدیگر هم مرتبط نبودند گفته اند در ظرف دو یا سه هفته گذشته، در محافل سیاسی-امنیتی بحث آمادگی برای حمله نظامی به ایران بسیار بالا گرفته است. تمام این منابع در مورد تغییر ماهیت این بحث ها متفق القول هستند ولی در مورد محتمل بودن چنین حمله ای اتفاق نظر ندارند: یکی از این منابع ادعا می کند این تغییر در روز رای دولت به مبادله اسرای فلسطینی با شلیط روی داده است در حالیکه برخی دیگر آن را به چند روز قبل از این رای نسبت می دهند.

نشریه ای که تمام مطالب خود را به مساله ایران اختصاص داد یهودیت آهارانوت بود که سرمقاله و عنوان اصلی آن در روز جمعه به این موضوع اختصاص داشت. روز چهارشنبه، در حالیکه این موضوع چندان مورد توجه نبود، تعدادی از وزیران کابینه، ازجمله آویگدور لیبرمن، حملاتی را به رسانه ها در این زمینه انجام دادند. این حملات، که با اظهارات اعضای دیگر کابینه هم همراه شد، باعث شد مساله ایران همچنان تا دو یا سه روز دیگر هم در صدراخبار باقی بماند.

بعد از این مرحله، مجادله میان نظامیان شروع شد. موشه یعلان، یکی از وزرای کابینه گفت مسئولیت این حملات رسانه ای متوجه ایهود باراک است که همواره نسبت به تهدید ایران هشدار داده است.

نتانیاهو هم سخنان هفته پیش خود را در مجلس ادامه داده است. او اعلام کرده که ایران هسته ای “یک تهدید خطرناک مستقیم” برای دنیا و اسرائیل به شمار می آید. روز سه شنبه باراک در مقابل کمیته مالی مجلس حاضر شد و به بحث در مورد بودجه دفاعی پرداخت. او به این کمیته گفت “ممکن است شرایط به نحوی تغییر کند که اسرائیل مجبور شود برای دفاع از خود بدون حمایت هیچ کشور دیگری اقدام کند.” گروهی در مجلس این سخنان وی را “هراس افکنی” خواندند.

یک حمله نظامی موفق به تاسیسات هسته ای ایران اطمینان عمومی به وزیر دفاع را مجددا برقرار خواهد ساخت. به گفته یکی از ناظران “باراک معتقد است تنها یک نفر با نگرانی های امنیتی اوست که قادر خواهد بود اقداماتی مسئولانه ای که در تاریخ دولت اسرائیل بی سابقه است، انجام دهد.”

اینکه چرا سخنان باراک مورد سانسور نظامی قرار نمی گیرد خود جای سئوال دارد. برخی اتهامات از سوی مریدور و بگین و سایرین در باره اینکه رسانه های و مطبوعات باعث بالاگرفتن این موضوع شده اند چندان درست نمی تواند باشد. در این زمینه وزرای دولت باید بیشتر به رفتار خود مراجعه کنند.

منبع: هاآرتص - 4 نوامبر 2011