توفان سهمگین

نویسنده

tofansahmgin.jpg

یونا آلکساندر

آیا این ضرب المثل فارسی که می گوید «بدترین کار را با دشمنت نکن، زیرا ممکن است ‏روزی دوستت شود»، در چالش ایران با جامعه جهانی مصداق دارد؟

اشتباه نکنید. آزمایش اخیر موشکی ایران برای حمل ماهواره ساخت داخل به فضا، مرحله ‏دیگری از پیشرفت فنی جموری اسلامی است. پوشیده نیست که ایران سالها یک برنامه ‏فضائی را پیگیری کرده و بلندپروازی فضائی خود را برای برعهده گرفتن یک نقش برجسته ‏در منطقه دنبال کرده است.


چیزی که نگرانی فزاینده بین المللی را موجب شده، دانش فنی پیشرفته پرتاب ماهواره است که ‏ضمناً می تواند برای شلیک موشک های حامل کلاهک هسته ای، بیولوژیک و شیمیائیهم ‏مورد استفاده قرار گیرد. از این گذشته، ایران دائماً مشغول آزمایش موشک شهاب 3 بوده و ‏احتمالاً اکنون زرادخانه ای از آن را دراختیار دارد. برد این موشک می تواند مخالفانی نظیر ‏اسرائیل، عربستان سعودی و مناطقی از در اروپا را در تیررس خود قرار دهد.


ایران اکنون 3500 سانتریفوژ درحال فعالیت یا تحت آزمایش در تأسیسات غنی سازی نطنز ‏در اختیار دارد و به سرعت به سوی استقرار دستگاه های بیشتر سانتریفوژ و اجرای طرح ‏های پیشرفته تر در حرکت است که قابلیت فعالیت با حداکثر توان را به این کشور می دهد. ‏آمریکا و سایر کشورها از این نگرانند که ایران با اخراج بازرسان آژانس بین المللی انرژی ‏هسته ای از نطنز، به تجدید ساختار سانتریفوژها برای تولید اورانیومی دست بزند که امکان ‏تولید بمب را تا قبل از سال 2010 به آنها می دهد.


محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران هم با اظهارات گاه و بیگاه در انکار هولوکاست و ‏لزوم نابودی اسرائیل، خود را در گوشه ای گیر انداخته است. اعم از اینکه وی به نمایندگی از ‏آیت الله علی خامنه ای- رهبر عالی ایران که روحانی شیعه است- سخن می گوید و اعتقاد دارد ‏چالش های دنیا با ظهور «امام غایب» بر روی زمین پایان خواهد گرفت، و یا اینکه به عنوان ‏یک سیاستمدار پوپولیست بدنبال جلب حمایت باشد، موجب شده اسرائیل احتمالاً هیچ گزینه ‏دیگری را جزء حمله به تأسیسات هسته ای کلیدی ایران پیش روی خود نبیند.


درحال حاضر قدرت های بزرگ مشغول آماده سازی چهارمین دور از تحریم های سازمان ‏ملل علیه ایران به دلیل ادامه فعالیت های غنی سازی هستند. ضمناً تحریم های یکجانبه جدید ‏آمریکا و اتحادیه اروپا علیه سازمان ها و بانک های ایرانی مرتبط با برنامه های موشکی و ‏غنی سازی ایران نیز به مرحله اجراء درآمده است.


اسرائیل همچنان بر حق خود برای دست زدن به هرگونه اقدام لازم به منظور توقف فعالیت ‏های هسته ای ایران، در صورت شکست دیپلماسی، تأکید می کند. هرچند مقامات دولت بوش ‏به اسرائیل هشدار داده اند که حمله به تأسیسات هسته ای ایران می تواند تلاش های آمریکا را ‏برای پیگیری یک راه حل دیپلماتیک تحت الشعاع قرار بدهد.


گزارش می شود که آمریکا درخواست اسرائیل برای پشتیبانی تدارکاتی در حمله به تأسیسات ‏هسته ای ایران را رد کرده است. بااینحال، واشنگتن با حمایت مالی از طرح توسعه موشک ‏های بالستیک دفاعی ارو-3 جهت رویاروئی با موشک های شلیک شده از سوی ایران یا ‏موشک های برد کوتاه شلیک شده از سوی حزب الله لبنان، موافقت کرده است.


آیا تعهد دراختیار گذاشتن یک سیستم دفاعی جدید و پیشرفته ، احساس کاذب امنیت را برای ‏اسرائیل به همراه خواهد داشت؟ ممکن است درحالیکه ایران سانتریفوژهای بیشتری را تولید ‏می کند، اسرائیل دیگر شکیبائی را از دست بدهد. ممکن است این کشور تصمیم بگیرد به ‏تنهائی علیه تأسیسات نطنز، اراک و سایر مناطق حمله ای را ترتیب بدهد.


درواقع، ممکن است اسرائیل اعتماد به نفس زیاده از حدی را برای شروع دو حمله همزمان ‏احساس کند. اول حمله به ایران و دیگری حمله به مراکز فرماندهی حزب الله در لبنان که ‏جبرانی برای جنگ سال 2006 و نیز تضعیف نظامی حزب الله و نفوذ سیاسی آنها در لبنان به ‏حساب بیاید.


از دیدگاه منطقی ممکن است بشود جلوی اسرائیل را گرفت یا حتی نشود ولی این بستگی به آن ‏دارد که کشورهای غربی هرچه سریعتر باب گفتگوهای فراگیر با ایران را باز کنند. اعلام ‏خبر طرح افتتاح دفتر حفاظت منافع آمریکا در تهران، قدم اول خوبی است اما نیاز به انجام ‏کارهای بیشتر و سریعتری هست. اگر برنامه هسته ای ایران بدون نظارت رها شود، در کنار ‏پیشرفت های فضائی و موشکی می تواند به «طوفان سهمگینی» واقعیت بخشد. ‏

منبع: واشنگتن پست- 31 اوت ‏