سانسور متوجه سلطان نمایش است…
ممیزی در نمایش ایرانی- آلمانی
«پیر دومینگر» کارگردان آلمانی تئاتر کودک که این روزها نخستین محصول مشترک ایران و آلمان را با نام«سلطان و گاگول» در تالار هنر اجرا می‌کند، گفت: پس از این‌که سه شب از اجرای این نمایش می‌گذرد، هم‌چنان درگیر سانسور هستیم.
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این کارگردان تئاتر کودک که صبح امروز 23 خرداد‌ماه در تالار «هنر» در جمع خبرنگاران سخن می‌گفت ادامه داد:این نمایش پیش از اجرا بازبینی شد. ساده‌لوحانه است اگر فکر کنید در ایران به عنوان یک هنرمند خارجی می‌توانید هر کاری انجام بدهید، بلکه باید بپذیرید یک سری شرایط فرهنگی وجود دارد که باید آنها را رعایت کنید.
دومینگر با اشاره به برخی محدودیت‌ها که برای هنرمندان خارجی هم وجود دارد،تصریح کرد:یکسری باید‌ها و یکسری بهترین‌ها وجود دارد که ما باید‌ها را رعایت می‌کنیم، اما تلاش می‌کنیم تا برای بهترین‌ها بجنگیم.
او یادآور شد: پس از اجرای نمایش با یک تماس تلفنی به ما گفتند باید چیزی را در نمایش به شکل کامل حذف کنیم و پس از این جلسه‌ی خبری، باید راه‌حلی برای آن تماس تلفنی پیدا کنیم.
پیر دومینگر معتقد است:به عنوان هنرمند آلمانی برای ما این نحوه‌ی برخورد خیلی متفاوت است، چون می‌توانیم چمدانمان را برداریم و بگوییم همین فردا برمی‌گردیم. در حال حاضر ورسیون آلمانی این نمایش و اجراهای بین‌المللی آن را پیش‌رو داریم وتلاش می‌کنیم طوری کارمان را ادامه دهیم که دوستان ایرانی‌مان بتوانند به کار خودشان در ایران ادامه بدهند.
در همین زمینه مهدی فرشیدیسپهر ـ بازیگر نمایش ـ و یکی از فعالان تئاتر کودک در ایران گفت: وقتی درباره‌ی بچه‌ها کار می‌کنیم نمی‌توانیم تنها به مسائلی مانند مسواک‌زدن و… بسنده کنیم. بچه‌ها پرسش‌های بسیار ظریفی دارند، اگر هنرمند نتواند به پرسش‌های بچه‌ها درباره‌ی مسائل مختلف یا رفتارهای بدی مانند تف‌کردن و… سخن بگوید پس چه کسی باید به این پرسش‌ها پاسخ بدهد. ما تلاش می‌کنیم با تخصص و احتیاط این پاسخ‌ها را ارائه دهیم اگر چنین نکنیم، بچه از جاهای بدی پاسخ پرسش‌هایش را می‌گیرد.
بربل مایر ـ نویسنده‌ی نمایشنامه ـ و یکی از بازیگران این نمایش هم گفت: سانسور در این نمایش تنها متوجه سلطان نمایش ماست و فقط سطح را مورد توجه قرار می‌دهد اما به محتوا، عمق و نتیجه‌گیری آن کاری ندارد و با این شیوه امکان بزرگی را که تئاتر می‌توانست داشته باشد از آن می‌گیرند.
در بخش دیگری از این نشست مهدی فرشیدیسپهر در پاسخ به پرسشی درباره‌ی اجرای نمایش‌های مشترک خارجی براساس افسانه‌ها و داستان‌های ایرانی گفت: قصه‌ی «سلطان و گاگول» ایرانی است و به داستان
«سلطان و ملیجک» اشاره دارد اما مشکل اینجاست که اگر قصه‌ی ما درباره‌ی مینیاتور باشد یا در آن عناصری مانند سه‌تار، زن قاجاری و… وجود داشته باشد آن را ایرانی می‌نامند. پرسش این است که آیا حرف‌زدن درباره‌ی شهرزاد ایرانی است؟! اما اگر درباره‌ی دختر بچه‌ای در شهرک اکباتان در سال 89 سخن بگوییم داستان ما ایرانی نیست.! باید کمی به روز‌تر باشیم. با احترام به گذشته باید بدانیم در امروز زندگی می‌کنیم. خوب نیست در جهان تنها ما را با چند عنصر محدود بشناسند.
به گزارش ایسنا، در این نشست حامد زحمت‌کش _ دیگر بازیگر نمایش _ و از فعالان تئاتر کودک در ایران با ارائه‌ی توضیحاتی درباره‌ی شکل‌گیری این محصول مشترک گفت: پس از اجرای نمایش «گاو» در جشنواره‌ی تئاتر اصفهان گروه آلمانی از ما دعوت کردند تا نمایش را در آلمان اجرا کنیم. پس از آن تبادلات فرهنگی شکل گرفت و کم‌کم تصمیم گرفتیم نخستین محصول مشترک ایران و آلمان را در زمینه‌ی تئاتر کودک تولید کنیم وعلاوه بر دو کشور آن را در کشورهای دیگر اجرا کنیم.
در ادامه بربل مایر درباره‌ی انتخاب این متن توضیح داد: در داستان ما با تقابل سلطان و خدمتکارش روبه‌رو هستیم. سلطان نمی‌تواند کارهای شخصی‌اش را انجام بدهد. این مشکل آلمان است که بچه‌ها کارهای روزمره‌شان را انجام نمی‌دهند و احساس مسوولیت نمی‌کنند. این مشکل به‌ویژه برای پدر‌ومادر‌هایی که نسبت به تربیت بچه‌هایشان حساس هستند اهمیت ویژه‌ای دارد. ما این داستان را انتخاب کردیم که در آن گاگول، سلطان را وا می‌دارد تا کارهایش را خود انجام بدهد.
در تکمیل سخن او، دومینگر هم گفت: این داستان درباره‌ی آموزش بچه‌ها در تمام فرهنگ‌ها و کشورهاست که بسیار مشابه است. از سوی دیگر این نمایش را به سادگی با ترکیب دو مرد و یک زن می‌توان اجرا کرد.
حامد زحمت‌کش سپس درباره‌ی حمایتگران مالی این نمایش متذکر شد: اداره‌ی کل هنرهای نمایشی در ایران و وزارت امور خارجه، کمپانی کیتز و… به عنوان حمایتگران مالی در آلمان ما را در اجرای این نمایش همراهی می‌کنند.
او با ابراز خرسندی از تبلیغات مناسب این نمایش به عنوان اثری ویژه‌ی کودکان و نوجوانان اضافه کرد: قصد داشتیم کنفرانسی ویدئویی با اعضای آلمانی گروه که در شیراز تمرین‌ها را ادامه می‌دادند برگزار کنیم که شرایط آن وجود نداشت، اما خوشبختانه برای نخستین‌بار توانستیم سه هفته پیش از اجرای نمایش خبررسانی کنیم و برای نخستین‌بار سیستم پیش‌فروش بلیت نمایش کودکان را راه‌اندازی کردیم تا تماشاگران راحت‌تر بتوانند بلیت تهیه کنند.
زحمت‌کش با اشاره به قیمت بلیت این نمایش گفت: ما به عمد، گرانترین بلیت تئاتر برای کودکان را در نظر گرفتیم که پنج هزار تومان است، چون باید کارها ارزش‌گذاری شود، البته بخشی از هزینه‌ها را اسپانسر‌های خصوصی متقبل می‌شوند.
دومینگر هم یکی از مشکلات کارهای مشترک را هزینه‌ی رفت‌وآمد گروه‌ها و اسکان آنها دانست و افزود: در آلمان هم نمی‌توانید با درآمد گیشه زندگی کنید، چون قیمت بلیت باید پایین باشد. لازم است آثار نمایشی از حمایت دولتی برخوردار شود. در تمام کشورها یک بخش دولتی موظف به انجام این حمایت‌هاست.
دومینگر در بخش دیگری از این نشست یادآور شد: این کار خیلی دلی شکل گرفت هیچ‌کس بالاسر ما نیست نه دولت آلمان و نه ایران. کسانی که سرمایه‌گذاری کرده‌اند کنارمان هستند و نمی‌توانند ما را به جلو هل بدهند، اما شکایتی نداریم چون این روشی است که به آن عادت داریم. هر قدمی را با انرژی و اشتیاق خود برداشتیم و از هیچ طرفی حمایت نشد.
او در بخش دیگری از این نشست درباره‌ی اجراهای محدود این نمایش هم توضیح داد: این شروع کار است همه چیز ادامه پیدا می‌کند. نخستین نمایش ما در تهران است و پس از آن گروه به آلمان باز می‌گردد و دوباره برای چهار هفته اجرا به ایران برمی‌گردد.
مهدی فرشیدیسپهر هم در این زمینه متذکر شد: شاید ظاهر ماجرا این‌طور باشد که اجراهای محدودی داریم، اما ما با این کار از اجرای یک تئاتر یکبار مصرف جلوگیری می‌کنیم و می‌گوییم نمایش ما برای ابد متولد شده است. قرار است این نمایش در شیراز، اصفهان، هلند، دانمارک و حتی در هر شهر کوچکی که سالن تئاتر داشته باشد اجرا شود.
پیر دومینگر هم تاکید کرد: ما دکور و ابزار کارمان را طوری انتخاب کردیم که تا سال‌ها بتواند پاسخ‌گو باشد و از بین نرود.
پیر دومینگر با ارائه‌ی توضیحاتی درباره‌ی تجربه‌های مشترک با گروه‌های خارجی سطح تئاتر کودک ایران همچون دیگر کشورها متفاوت دانست و افزود: در ایران کارهای بسیار خوبی دیده‌ایم که به راحتی می‌تواند شرایط کار بین‌المللی را داشته باشند. در مقابل نمایش‌های احمقانه بسیاری هم دیده‌ام که در همه‌ی جهان می‌تواند اجرا شود.
در ادامه‌ی این نشست مهدی فرشیدیسپهر توضیحاتی درباره‌ی پروسه‌ی تمرین و هماهنگی گروه ارائه کرد و افزود: زندگی همزمان ما با هم این معجزه را به همراه داشت تا نمایش ما از یک کار بسیار رسمی و خشک دور شود.
حامد زحمت‌کش هم در تکمیل سخن او گفت: نکات ظریفی در تئاتر کودک وجود دارد که به دلیل نبود آموزش زیربنایی در ایران از آن بی‌بهره‌ایم. یکی از خوبی‌های این محصول مشترک، آشنایی ما با این نکات ظریف است.
در پایان این نشست مهدی فرشیدیسپهر با ابراز خرسندی از حضور آنالی شکوری _ بازیگر جوان تئاتر کودک _ در این پروژه گفت: معمولا جوان‌ها وارد پروژه‌های بزرگ نمی‌شوند ما می‌توانستیم به جای این بازیگر، بازیگر بسیار معروفی را بیاوریم اما با اعتماد و با احترام به نسل جدید نتیجه‌ی بسیار خوبی گرفتیم.
آنالی شکوری هم در سخن کوتاهی گفت: با حضور افراد جدید است که جریان هنری اتفاق می‌افتد. اگر قرار باشد همیشه همان آدم‌های قبلی کار کنند اتفاق جدیدی نمی‌افتد.
به گزارش ایسنا، نمایش «سلطان و گاگول» از روز پنج‌شنبه 20 خرداد‌ماه اجرای خود را در تالار هنر آغاز کرده و تا روز 28 خرداد‌ماه در این تالار به صحنه می‌رود.
نقل از ایسنا
