دو روز پس از آنکه احمد جنتی در خطبه‌های نماز جمعه تهران از اعطای مرخصی به برخی بازداشت شدگان پس از انتخابات سال گذشته انتقاد کرد، مهدی کروبی اظهارات وی را عامل به وجود آمدن “هیولای زشت و پلیدی از روحانیت در ذهن بچه های مردم و خانواده های آنان” دانست. کروبی در گفتگو با خبرنگار سحام نیوز، سخنان روز جمعه دبیر شورای نگهبان را دور از انصاف و منطق توصیف کرد. سخنانی که به زعم او ثمره‌ای جز قتل های خودسرانه، ضربه زدن به استقلال قوه قضائیه، سرخورده شدن افراد از نظام و ضربه زدن به استقلال قوه قضائیه در پی نخواهد داشت.
احمد جنتی در خطبه های نماز جمعه این هفته تهران مرخصی زندانیان سیاسی را “بی مورد” دانسته بود؛ مرخصی‌هایی که به گفته او فرصتی برای زندانیان سیاسی به وجود آورده که یا “از کشور خارج شوند” و یا با تشکیل جلساتی “دست به توطئه افکنی” بزنند. اما مهدی کروبی معتقدست سخنان دبیر سالخورده شورای نگهبان، که پیش از این بارها برخوردهای خشونت آمیز و اعدام را راه مناسبی برای حفظ نظام و امنیت عنوان کرده بود، در تناقض با “جایگاه روحانیت وعلما است”. وی تاکید می کند که روحانیت وعلما “در تمام ادوار پناهگاه مردم در مقابل حکومتها بودند.”
دبیر کل حزب اعتماد ملی در این خصوص می‌گوید: “فراوان در تاریخ داریم که علما وقتی از حکومت ناراحت می شدند در خصوص دستگیری و آزار مردم، با حکومت برای آزادی زندانیان وساطت و رایزنی می کردند.”
کروبی برای تاکید بر جایگاه روحانیون و علمای دینی در بین توده‌های مردم به ذکر نمونه‌هایی از وساطت روحانیت در دوران حکومت پهلوی برای بهبود شرایط زندانیان سیاسی می‌پردازد و خطاب به دبیر شورای نگهبان می‌گوید: “مگر خودمان در دوران خفقان وقتی عده ای زندانی می شدند و در خطر اعدام بودند به خانه علما و مراجع نمی‌رفتیم؟ مگر در ماجرای قتل حسن علی منصور خود شما آقایان بست ننشستید که مراجع وساطت کنند که این افراد اعدام نشوند؟ مگر مرحوم آیت الله العظمی حکیم بارها تذکر و وساطت برای زندانیان نمی کرد؟ از جمله آقای کاظم موسوی بجنوردی رهبرحزب ملل اسلامی که محکوم به اعدام شده بود و درخواست عفوی هم نکرده بود، وساطت نکردند که آن حکم اعدام به حبس ابد تبدیل گردید.”
او که نگران جایگاه از دست رفته روحانیت در یک حکومت دینی است، در ادامه متذکر می‌شود: “حالا چه شده که چون حاکمیت از خود ماست باید تشویق کنیم که مردم را بکشند ویا زندان کنند. مگرامیرالمومنین کسی را که شمشیر بر فرقش زد سفارش نکرد که او را شکنجه نکنید واگرشهید شدم یک ضربه بیشتر به اونزنید؟ حالا یک حادثه ای پیش آمده و عده ای را گرفته اند. آیا این افرادی را که گرفته اند قاتل امیرالمومنین هستند؟ دست به اسلحه برده اند؟ یک جمعیتی از خود همین نظام آمده اند و گفته اند رای ما چه شد؟ آیا جمعی را که دستگیر کرده اید باید با آنان با خشونت رفتار کرد؟ بیایید آمار بگیریم و ببینیم این افرادی که در زندانند چه کسانی هستند؟ این افراد مردم همین کشورند. جزو خانواده شهدا و یا جبهه ای هستند. دانشجو و استاد هستند.”
کروبی اما خاطره دیگری نیز دارد که برای جنتی بازگو کند. خاطره‌ای که مشخص نیست بازگو کردن آن در تغییر نظرات و عقاید دبیر 85 ساله شورای نگهبان تاثیر گذار باشد: “مگر حسین شما زندانی و جزو مجاهدین خلق نبود؟ مگر بعد از زندان در خانه شما نبود؟ مگر همسر و زندگی برایش فراهم نکردید؟ اما وی و همسرش در همان سالهای اولیه انقلاب درخانه تیمی و دردرگیری با نیروهای انقلاب کشته شدند. فرزند ایشان را خود شما گرفتی و بزرگ کردی. مگر کسی به شما خرده گرفت؟” کروبی خطاب به جنتی ادامه می‌دهد: “می خواهم بدانید احساس خانواده زندانی از هرمسلک، مسلمان و غیرمسلمان، سنی و درویش و غیره چه می تواند باشد. یکی از بزرگان از قول آیت الله طاهری نقل می کرد که اختلاف جنتی با من به خاطر ندادن ملاقات از طرف من به فرزند منافقش حسین بود.”
کروبی سپس ازجنتی که “برای دستگیری و اعدام فرزندش 40 روز روزه نذر” کرده بوده می‌خواهد که فکر کند: “خانواده حسین مرعشی، عیسی سحر خیز، مهدی خزعلی، محمد داوری که از خانواده جانبازان و شهدا هستند و نیز نسرین ستوده که بنا به قول همسرش که وی را در دیدار اخیر نشناخته بود، چه سختی هایی را تحمل می کنند؟”
او همچنین سئوال می‌کند: “وقتی خانواده محمد نوری زاد، زیدآبادی و مومنی – که با همسر برادر شهیدش ازدواج کرده است وبرای اعتراف گیری سرش رادرچاه توالت می کردند- و یا وقتی این حرف ها را خانواده دو شهید مانند طبرزدی وعرب سرخی بشنود چه احساسی به آنها دست می دهد؟”
کاندیدای معترض انتخابات سال گذشته با اشاره به اینکه سخنان احمد جنتی “از دیدگاه مردم به حساب شخص گذاشته نمی شود” بلکه به حساب روحانیتی می‌رود که به زعم وی “بیش از هزار سال خدمت و از حقوق مردم دفاع کرده است” دبیر شورای نگهبان را با ضمیر “تو” مورد خطاب قرار می دهد و می‌گوید: “این رفتار تو است که افراد سرخورده از نظام این صحبت ها را به حساب روحانیت می گذارند.”
کروبی در قسمت دیگری از اظهارات خود سپاه و وزارت اطلاعات را “اتاق فکر و مشاوران” دبیر شورای نگهبان برشمرده و خاطر نشان کرده که گله برخی از افراد از این است که “می خواهند احکام زندانیان نیز زیر نظر سپاه و اطلاعات باشد.” مساله‌ای که تا پیش از این رسما در چندین مورد در جریان اعطای مرخصی به زندانیان سیاسی و صدور احکام آنان، از سوی مراجع قضایی و حتی دادستان تهران به آن اشاره شده است.
کروبی ادامه می‌دهد: “آقای جنتی آیا شما در نماز جمعه از خون آنان که زیر شکنجه کشته شدند دفاع کردی و از این شکنجه ها سخنی گفتی؟ آیا شد در نماز جمعه بگویی که آقایان اطلاعاتی و نیروهای مسلح، سه پزشک تا به حال ترور شده اند، ببینید چه کسی آنان را کشته؟ چرا از پزشکان و اساتید دانشگاه کشته شده سخن نمی گویید؟ پرونده دکتر معتمدی چه شد؟ آن پرونده استاد دانشگاه مرحوم محمدی به کجا رسید؟ شما که ادعا می کنید ما در هوا تروریست را می گیریم و از داخل پاکستان عطارزاده را می آوریم! شما ببینید چه هیولای زشت و پلیدی از روحانیت در ذهن بچه های این مردم و خانواده های آنان با این سخنان بوجود می آورید!”
رییس مجالس سوم و ششم شورای اسلامی تشدید اقدامات خشن خودسرانه را از دیگر پیامدهای سخنان احمد جنتی عنوان می‌کند و با ابرازنگرانی از این مساله می‌گوید: “آقای جنتی تو دبیر شورای نگهبانی که کارش نظارت بر انتخابات و قوانین مجلس است! شما را با قوه قضائیه چه کاری است؟ می دانید نتیجه این سخنان شما چیست؟ نتیجه اش همان قتل های خودسرانه ای است که در گوشه و کنار مملکت اتفاق افتاد. نتیجه این حرف ها همان قتل های زنجیره ای کرمان شد. این رفتارها و سخنان است که باعث این اقدامات می شود.”
اشاره مهدی کروبی به قتل‌هایی است که در سال 1381 در کرمان رخ داد. قتل‌هایی که قاتلان آن مدعی بودند با تشخیص مهدورالدم بودن مقتولین اقدام به کشتن آنان کرده‌اند. هر شش متهم این پرونده در نهایت در یک روند طولانی دادرسی تبرئه شدند، در حالی که همه آنها به جرم خود معترف بودند. همان روزها گفته شد که این قتل‌ها به فتوای آیت الله مصباح یزدی صورت گرفته است. کسی که به طور مشهود ایدیولوگ جناحی است که جنتی از برجسته‌ترین مهره‌های اجرایی و سخنگویان آن به شمار می رود. در دادگاه قتل های محفلی کرمان، دادستان متن نامه ای از آیت الله مصباح یزدی را قرائت کرد که صدور فتوا را تکذیب کرده ولی نوشته بود که هر چه در سخنرانی کرمان گفته “استنساخ از منابع معتبر فقهی بوده است.” همین بخش، مستند وکلای مدافع قاتلان قرار گرفت که به عنوان عمل به تکالیف مذهبی، از آنها دفاع کردند. متهمان گفته اند که چون قربانیان را مهدورالدم می شناختند از عمل خود هنوز هم پشیمان نیستند و محکمترین سند وکلای آنان، پاسخ های برخی آیات عظام بود که همگی به بیان‌های مختلف نوشته اند چنانچه فردی با اعتقاد به مهدورالدم بودن کسی را کشته، قتل واقع شده شبه عمد و مجازات آن، پرداخت دیه است.
کروبی در سخنانی که جنتی مخاطب آن است به شدت از ضربه خوردن به استقلال قوه قضاییه ابراز نگرانی می‌کند. وی معتقد است هم اکنون نیز یک دستگاه قضایی مستقل و عادل در کشور وجود ندارد؛ آنجا که خطاب به جنتی می‌گوید: “اگر یک دستگاه عادلانه ای در کشوروجود داشت و یک هیات منصفه ای تشکیل می شد آن وقت به شما نشان می دادیم که طی این ۲۱ سال شما چه کرده اید و چقدر حقوق مردم را ضایع کرده اید؟ با نظامیان و اطلاعاتی ها که می نشینید و بررسی می کنید و هر کسی را بخواهید رد می کنید و یا تایید می کنید. همین ها اعضای مجلس خبرگان را تعیین می کنند. چقدر حوزه های انتخاباتی را باطل اعلام کردید که حوادثی مانند کوهدشت و فریدون کنار و قزوین در آن رخ داد؟ چه اتفاقی در آن حوزه ها افتاد و چند نفر کشته شدند؟”
کروبی در اظهارات خود گروه‌هایی چون جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را نیز از باد انتقاد بی‌نصیب نمی‌گذارد. وی که معتقد است اظهارات اشخاصی چون جنتی “باعث می شود بازجوها به زندانیان بگویند که قاضی کاره ای نیست و همه کاره ما هستیم” می‌گوید: “من تعجب می کنم چرا جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به ایشان چیزی نمی گویند؟ همیشه بزرگان ما در این کارها پیش قدم بوند اما حالا نمی دانم چرا اینطور نیست؟”
مهدی کروبی معتقد است احمد جنتی “به عنوان دبیروهمه کاره شورای نگهبان اقدام به تهدید نمایندگان مجلس در برابر حق استیضاح وزرا” می نماید و” قصد قطع نمودن بازوهای نظارتی نمایندگان بر دولت و وزرا” را دارد. او این سئوال را مطرح می‌کند که: “آیا با این رفتارها چیزی از رسالت مجلس و نمایندگان مردم باقی خواهد ماند؟”
دبیر کل حزب اعتماد ملی در پایان سخنان خود با تروریست خطاب کردن فرزند جنتی، او را در یک سو و برخی زندانیان سیاسی امروز را که هدفشان مبارزه و ایستادگی در مقابل “امثال فرزند” جنتی بوده را در سوی دیگر درگیری‌های اوایل انقلاب قرار داده و متذکر شده: “متاسفانه سخنان تان آنقدربه دور از انصاف و منطق است که از دیدگاه برخی افراد مغرض این شائبه بوجود می آید که شما می خواهید انتقام خون پسرتان را از این زندانیان، جبهه رفته ها و مبارزین سابق بگیرد، که البته من به این دیدگاه اعتقاد ندارم.”
وی با ابراز نگرانی از رسیدن آینده ای که در آن “دیگر راهی برای جبران نباشد” از “تمامی مراجع و بزرگان” می‌خواهد که “برای حفظ آبروی اسلام و روحانیت و نیز جلوگیری از ضایع شدن حقوق زندانیان اقدامی را انجام دهند.”
