توماس اردبرینک
رقیب اصلی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری ایران، روز دوشنبه گفت وی خواستار افزایش آزادی ها ، خصوصاً کنار گذاشتن پلیس به اصطلاح امنیت اخلاقی است که تعبیر خشنی از قوانین اسلامی را اعمال می کند. از جمله این اقدامات واداشتن زنان به پوشاندن موهای خود در خارج از خانه است.
میر حسین موسوی نخست وزیر سابق ایران که در اولین کنفرانس خبری از زمان اعلام نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری خرداد ماه سخن می گفت، به دولت احمدی نژاد بر سر نحوه مدیریت اقتصادی، «تندروی» در اظهارات و محدودیت هائی که بر زندگی روزمرۀ مردم اعمال کرده حمله کرد.
موسوی هیچ نشانه ای از قصد خود برای ایجاد تغییر در سیاست های خارجی و هسته ای ایران بروز نداد. این امور عمدتاً تحت کنترل آیت الله علی خامنه ای رهبر عالی غیر انتخابی کشور و شورای امنیت ملی است که جمعی از رهبران سیاسی را در خود جا داده است.
موسوی گفت دولت فعلی صدمات زیادی را به موقعیت کشور وارد کرده است. وی به خبرنگاران گفت: «افراط گرائی صدمات زیادی به ما وارد کرده است. ما باید برای جلب اعتماد بین المللی سخت کار کنیم.» موسوی به تنش حاصل میان ایران و کشورهای غربی اشاره می کرد که از تکذیب واقعۀ هولوکاست و اظهارات ضد اسرائیلی و ضد غربی احمدی نژاد منشاء گرفته است. موسوی نگفت قصد دارد کدام امور را به شکل متفاوتی انجام بدهد.
وی دولت را متهم کرد که گاهی تندروی می کند و سپس پا پس می کشد. موسوی گفت: «افراط گرائی به حدی رسیده است که برای متعادل کردن آن، مجبور به ارسال نامه های بی فایده ای شدند که تنها موضع کشورمان را ضعیف کرد.» احمدی نژاد معمولاً به محکومیت سیاست های آمریکا مشغول است اما وی در ماه نوامبر نامه ای جهت تبریک به باراک اوباما برای پیروزی در انتخابات نوشت.
موسوی در پاسخ به این پرسش که آیا آماده مذاکره با اوباما است، گفت صداهای مختلفی از آمریکا می شنود. او گفت: «ما از داشتن روابط صلح آمیز و سازنده با هر کشوری بهره مند خواهیم شد، و هر چه آن کشور بزرگتر و قدرتمندتر باشد، ما نیز بهرۀ بیشتری می بریم. با این حال، این مسأله نمی تواند به بهای از دست رفتن ارزش ها و اصول ما باشد. ما نمی توانیم بهای غیرقابل تحملی برای این نوع روابطه بپردازیم.»
موسوی در فاصله سال های 1981 تا 1989 و تحت ریاست جمهوری خامنه ای، به عنوان نخست وزیر کشور به کار مشغول بود. از موسوی به دلیل نحوه مدیریت کشور در خلال جنگ ایران- عراق؛ جنگی که اقتصاد کشور را زمین گیر کرده بود، ستایش می شود. مقام نخست وزیری پس از دورۀ وی حذف شد.
او را به چشم حلال مشکلات نگاه می کنند؛ وی قویاً پشتیبان نظام کشور است که در آن روحانیون شیعه بر سیاست های به کار گرفته شده از سوی مسؤولان انتخابی نظارت می کنند. با این حال، موسوی معرف جریانی در رهبری ایران است که اعتقاد دارد نفوذ دولت در امور شخصی مردم بیش از اندازه بوده است.
موسوی عهد کرد محدودیت های پلیس پر سر و صدای امنیت اخلاقی را برچیند و امکان آزادی بیان بیشتر را فرهم آورد. وی گفت کنترل های اجتماعی وظیفه مردم است و نه دولت.
موسوی با اشاره به تشدید آشکار فعالیت های پلیس برای بازداشتن زنان از نمایش موهایشان در ملأ عام گفت: «آیا یک گشت ارشاد می تواند جوانان ما را حفظ کند؟ یا اینکه جوانان ما می توانند با نصیحت یک پدربزرگی که با نوه هایش گفتگو می کند حفظ شوند؟» و سپس پاسخ داد: «من اعتقاد دارم دومین روش آنها را حفظ می کند.»
گشت های پلیس که بخشی از «طرح امنیت اجتماعی» محسوب می شوند از زمان ریاست جمهوری احمدی نژاد وارد عرصه شدند. بااین حال احمدی نژاد هرگونه مسؤولیتی در این زمینه را رد می کند.
موسوی عهد کرد قانون اساسی کشور را که اکنون «زیر پا گذاشته شده و نادیده انگاشته شده» اجرا کند.
او گفت: «ما باید آزادی های ذکر شده در قانون اساسی را تامین کنیم.. آزادی فکر، آزادی بیان، آزادی نشر، آزادی رسانه ها و مطبوعات، همه اقداماتی که در چهارچوب قوانین ما قرار دارند.»
منبع: واشنگتن پست- 7 آوریل 2009