“جانم فدای رهبر” و “لبیک یا خامنه‌ای”؛ این‌ها کلمات و عباراتی نیست که از دهان بسیجی‌های ذوب شده در ولایت یا مداحان مذهبی بیرون آمده باشد. این کلمات بخشی از نوشته‌ی یک رپر در سایت اینستاگرام است. امیر تتلو که چند ماه پیش خطاب به رهبر جمهوری اسلامی این‌چنین نوشته بود: “شما اگه حالتون خوب باشه، حال ایران خوبه، جانم فدای رهبر، جانم فدای ایران، لبیک یا خامنه‌ای.” بار دیگر پستی از صفحه‌ی شخصی خود را به مقام رهبری جمهوری اسلامی اختصاص داده و نوشته: “فقط یه آقا داریم اون‌ام مقام معظم رهبری.”
کسانی که در بازار هنری مشغول به کار هستند و به طور طبیعی کار و حرفه‌شان بر پایه‌ی مدح گفتن بنا نشده اما چنین می‌کنند! صحبت درباره‌ی کسانی است که در تریبون‌های رسمی در مدح رهبر جمهوری اسلامی سخن می‌گویند. کاری که تا چندی پیش فقط از سوی هنرمندان اسلامی و ارزشی سر می‌زد، حالا تبدیل به فعلی شده که افراد بی‌ربط به هنجارهای نظام هم انجام‌اش می‌دهند. گرچه پیش از الهام چرخنده دیگرانی هم بوده‌اند اما شاید این بازیگر هنوز و هم‌چنان مشهورترین مداح رهبری باشد. چرخنده در برنامه‌ی نوروزی صدا و سیما خامنه‌ای را “آقای من” خطاب کرد، او را در رده‌ی امام اول شیعیان-امام علی- قرار داد و گفت می‌خواهد اولین تبریک عیدش را به “رهبرش” بگوید. پس مدتی امیر تتلو رپری که سال‌ها منتظر گرفتن مجوز رسمی برای فعالیت است و سابقه‌ی دستگیری شدن از سوی اطلاعات سپاه را دارد، در پست‌های‌اش بر فیس‌بوک و اینستاگرام در مدح خامنه‌ای نوشت، خود را سرباز رهبری خواند و بارها از او به خاطر فعالیت‌های پیشین‌اش عذرخواهی کرد؛ با این تاکید که گفته‌ها و نوشته‌های‌اش برای گرفتن مجوز و برگزاری کنسرت در برج میلاد نیست! پیش از تتلو و چرخنده اما دیگرانی همین رویه و روش را دنبال کرده بودند. از پروانه معصومی، بازیگر سینما، که در دیدار با رهبری عنوان کرد “علی‌رغم تب چهل درجه به اشتیاق دیدار رهبر خود را به مراسم رسانده” تا محمدرضا شریفی‌نیا، محمدعلی کشاورز و علی نصیریان که در مناسبت‌های مختلف با رهبری دیدار داشته‌اند و او را مورد ستایش قرار داده‌اند.
رپ می‌کنند، بدن‌شان پر از خال‌کوبی‌ست، اهل موسیقی و سینما هستند اما در نهایت خود را سرباز رهبری می‌دانند. شاید آن‌ها نسخه‌ای از شخصیت‌های فیلم اخراجی‌های ده‌نمکی در دنیای واقعیت هستند؛ لات‌ها و قماربازها و تلکه‌بگیرهایی که برخلاف ظاهرشان به خاطر منفعت شخصی به جبهه‌‌ی جدید جنگ نرم می‌روند و نقش پاسداران نظام و رهبری را بازی می‌کنند تا بلکه گذشته‌ی خود را تطهیر کنند و مقرب و خودی بشوند.
