سهیل آصفی
پیرو آخرین فعل و انفعالات در خصوص پرونده هسته ای جمهوری اسلامی، خبرگزاری رویتر از “اقدام هماهنگ” اتحادیه اروپا برای گسترش دامنه تحریم ها خبر داد. اما کمال دانشیار، رئیس کمیسیون انرژی مجلس اسلامی مانند بسیاری دیگر از مقامات تهران، ضمن منتفی دانستن احتمال هر گونه اقدام نظامی ایالات متحده علیه ایران، بر این باور است که چنین اقداماتی”رجز خوانی سیاسی” است. او می گوید: “هر کار می خواهند بکنند، ما کار خودمان را می کنیم. ملت از حقشان مانند آقا امام حسین کوتاه نمی آیند.”
آقای دانشیار،مهلت شورای امنیت در ارتباط با تجدید نظر در سیاست های فعلی در قبال پرونده هسته ای و تعلیق “غنی سازی اورانیوم” رو به اتمام است. اما آقای احمدی نژاد خبر از برگزاری “جشن هسته ای” داده و دیگر مقامات از تولید تعداد بیشتری سانتریفیوژ و تشدید روند غنی سازی اورانیوم گفته اند. موضع رسمی کمیسیون انرژی مجلس در این رابطه چیست؟
اروپا و روسیه علاقه مندند که این روند با مذاکره دنبال شود. فقط امریکا نظر دیگری دارد.
خب؟
امریکا منزوی شده است و می خواهد روند اقدامات قطعنامه ادامه پیدا کند.
موضع جمهوری اسلامی در این فاصله چیست؟
ایران، مذاکره را قبول دارد و انشالله این تصمیم گیری نهایی، به جای قطعنامه اخیر شورای امنیت به سوی مذاکره برگردد.
با توجه به اعلام استراتژی جدید پرزیدنت بوش در عراق و هشدار شدید خانم رایس و دیگر مقامات واشنگتن به تهران در مورد پرونده هسته ای، با پافشاری جمهوری اسلامی بر مواضع فعلی خود، کمیسیون انرژی چه چشم اندازی را برای این مساله پیش بینی می کند؟ ضمن اینکه ناظران سیاسی با توجه به اهداف و سیاست های “نئو کان ها” در واشنگتن گزینه “اقدام نظامی” را هم به شکل جدی مطرح می کنند…
ببینید ایران با هفتاد میلیون جمعیت و به دلیل حضور اسلام، رهبری منسجم، وضعیت جغرافیایی بسیار ویژه و بخصوص وجود نفت، شرایط را طوری به امریکا دیکته کرده که امریکا هیچ وقت به ایران حمله نخواهد کرد. مساله ای که وجود دارد این است که امریکا از طریق “تحریم” جلو می رود. این تحریم ها هم پنج مرحله دارند. الان قدم اول را برای تحریم غنی سازی اورانیوم و ساخت موشک برداشته اند. لذا امریکا حالا یا باید حداکثر قدم دوم را بردارد و مقداری حلقه تحریم را تنگ تر کند یا اینکه به ادامه مذاکرات آژانس بین المللی انرژی اتمی با ایران بازگردد. احتمال برخورد نظامی امریکا با ایران از نظر ما به هیچ وجه صحت ندارد.
چرا؟
نه به لحاظ بین المللی و نه به لحاظ توان امریکا. آنها نمی توانند در آن واحد خود را با سه کشور درگیر کنند. به هر حال امریکا هم در عراق دچار چالش شده، هم در افغانستان و هم در امریکای جنوبی و هم در برخی کشورهای دیگر…
ناو امریکا خیلی کوچک است
خب، فعل و انفعالاتی که در خلیج فارس اتفاق می افتد، ورود دومین ناو ایالات متحده به آبهای مجاور ایران،اظهارات اخیر پرزیدنت بوش و وزیر دفاع امریکا و هشدارهایی که برخی از تریبون های ضد جنگ در امریکا در ارتباط با احتمال”اقدام نظامی” علیه ایران و مواضع اخیر بریتانیا نسبت به ایران، موضع گیری جهان عرب در قبال جمهوری اسلامی،مواضع اخیر اتحادیه اروپا و… همه اینها از دید مقامات تهران چطور معنا می شود؟
ببینید ورود این ناو جدید معنای خاصی ندارد.
یعنی چی؟
یعنی آنقدر کوچک است که هر چقدر از این ناوها را وارد منطقه کنند بیشتر خود را در معرض نابودی قرار می دهند.
همین؟
بله، فقط دارند ناوهای خود را جابجا می کنند. ناو قبلی را می برند، ناو جدید می آورند. ما به کل حمله نظامی را منتفی می دانیم و معتقدیم به دوازده دلیل امریکا فقط از ابزار تهدید استفاده می کند. این تهدیدات امریکا هم با چالش های بزرگی رو به رو شده است.
شما از احتمال گسترش تحریم ها می گویید، آیا نگرانی در خصوص بحرانی تر شدن وضعیت معیشت مردم متعاقب تشدید تحریم ها، در مقامات جمهوری اسلامی هست؟
خوشبختانه ما الان خوردیم به ماه محرم.
خب؟
ماه محرم راهی است که نشان می دهد ملت راه امام حسین “ع” را می روند دیگر.
وضعیت معیشت مردم؟ تشدید بحران اقتصادی کشور و….؟
ملت ایران در برابر همه مشکلات با قدرت می ایستند و ترسی از تحریم ها در برابر رسیدن به حق ندارد. راه مذاکره هم باز است.
آقای دانشیار،گفته می شود در میان مقامات نظام، اختلافات جدی در مورد ادامه سیاست های فعلی دولت آقای احمدی نژاد در قبال پرونده هسته ای بروز کرده و برخی از مقامات از ادامه این دیپلماسی به شدت ناراضی هستند. کمیسیون انرژی چه موضعی دارد؟
مجموعه نظام که دولت باشد و مجلس باشد و رهبری و قوه قضائیه، همه یک حرف را می زنند. ما نباید از حقمان کوتاه بیاییم. اما در شیوه برخورد برای رسیدن به حق دو روش وجود دارد. یک روش می گوید محکم پای حق مان می ایستیم بدون مذاکره، و گروه دیگر معتقدند محکم پای حقمان بایستیم همراه با مذاکره. اختلاف، در مذاکره است. اکثریت به بحث مذاکره اعتقاد دارند.
رابرت گیتس، وزیر دفاع امریکا، اخیرا با اشاره به اقدامات جمهوری اسلامی در عراق، گفته است “تبلیغات و قدرت نمایی کاذب ایران به سود ما و متحدان منطقه ای ما تمام شد”.
اینکه تبلیغات به نفع آنها تمام شده است،رجز سیاسی است. الان دنیا،با ایران همراهی کرده است. ببینید کشور اردن که جرات نفس کشیدن نداشت می گوید ما می خواهیم تکنولوژی هسته ای داشته باشیم. یعنی نظرات محکم ایران، دنیا را متوجه کرد که بحث انرژی،بحث مهمی است و اکثر کشورهای دنیا به دنبال ساخت نیروگاه هسته ای افتاده اند.
پیرو آخرین اخبار در مورد گسترش تحریم ها و”اقدام هماهنگ” اتحادیه اروپا برای شدت بخشیدن بر اعمال آنها،خبرگزاری رویتر از قول یک دیپلمات نوشته ممکن است فهرست افراد وابسته به برنامه هسته ای ایران که قرار است سفر آنها به اروپا ممنوع شود،طولانی تر شود، موضع تهران در قبال این تصمیمات چیست؟
آنها هر کاری می خواهند بکنند، ما کار خود را می کنیم. ملت از حقشان مانند آقا امام حسین کوتاه نمی آید.
یعنی شما فکر می کنید مردم ایران به هر شکلی حاضرند بهای دستیابی جمهوری اسلامی به تکنولوژی هسته ای را بپردازند، با حمله نظامی، تحریم و…؟
اصلا حمله نطامی در کار نخواهد بود.
خب گسترش تحریم ها و اثر آنها بر زندگی و معیشت مردم…
ببینید، تحریم به نفع مردم ایران است، به ضرر مردم که نیست.
یعنی چی؟
با اعمال تحریم، صنایع کشور توسعه پیدا می کند. کشاورزی توسعه پیدا می کند. مردم به خود متکی می شوند. از حالت غفلت وارد بیداری می شوند. لذا تحریم هم مزایای زیادی دارد. درست است، تهدید است اما ما این تهدید را به فرصت تبدیل می کنیم. هر چه تحریم بیشتر شود ما بیدارتر می شویم.