ایران و تأسیسات هسته ای جدید

نویسنده

» نگاه بوستون هرالد به تحرکات هسته ای ایران

ایران در ادامه بی اعتنایی به تلاش های بین المللی جهت توقف برنامه هسته ای غیرقابل اعتماد خود، اقدام به گزینش 10 محل جدید برای غنی سازی اورانیوم در مناطق کوهستانی  کرده است و کار احداث این تأسیسات را از اول ماه مارس آغاز خواهد کرد.

غنی سازی اورانیوم، سوخت لازم برای نیروگاه های هسته ای برق را فراهم می کند اما در عین حال، در صورت خلوص بیشتر، می تواند در تولید تسلیحات هسته ای به کار رود. افزایش توانمندی ایران در این فرایند، در کانون مناقشه این کشور با جامعه بین المللی قرار گرفته است.

شورای امنیت سازمان ملل در تلاش برای متوقف ساختن غنی سازی اورانیوم توسط ایران، تا کنون چهار قطعنامه تحریمی را برعلیه این کشور به تصویب رسانده است.

ایران در سال گذشته با اعلام قصد خود جهت ساختن 10 مرکز غنی سازی جدید، موجب بروز نگرانی های بین المللی شد. اعلام یک خبر جدید در روز گذشته مشخص کرد که مکان تأسیس این مراکز معین شده و این مراکز در احاطه کوهستان ها قرار دارد. جزئیات دیگری در این باره اعلام نشده است.

علی اکبر صالحی معاون رئیس جمهور ایران گفت: “ساخت تأسیسات جدید غنی سازی تا اواخر سال شمسی (اوائل مارس آینده) آغاز خواهد شد. مراکز غنی سازی جدید در دل کوهستان ها تأسیس خواهند شد.”

یک سال پیش و پس از آنکه وجود تأسیسات غنی سازی مخفی ایران در نزدیکی شهر قم فاش شد، شک و تردید بین المللی درباره برنامه هسته ای ایران بیشتر شد و این ماجرا به وضع تحریم های بین المللی بیشتر در ماه ژوئن انجامید.

ایالات متحده و متحدانش، ایران را به استفاده از برنامه صلح آمیز هسته ای به عنوان پوششی برای توسعه توانمندی های تسلیحاتی متهم کردند. ایران این اتهامات را رد می کندو می گوید برنامه هسته ای آن کشور صرفاً در خدمت تولید انرژی برق است.

ایران صاحب یک مرکز غنی سازی در ابعاد صنعتی و تحت نظارت بین المللی در شهر نطنز و نیز یک مرکز کوچکتر در نزدیکی شهر قم است. در مرکز غنی سازی نطنز، حدود 8,500 دستگاه سانتریفوژ وجود دارد.

جمهوری اسلامی اعلام کرده است برای تأمین نیازهای داخلی جهت تولید 20,000 مگاوات  برق ظرف 15 سال آینده، به 20 مرکز غنی سازی بزرگ نیاز دارد.

محمود احمدی نژاد روز گذشته به طور رسمی از تنظیم لایحه ای جدید خبر داد که دولت را، به جز سطوح اندک همکاری، از هرگونه همکاری دیگر با آژانس بین المللی انرژی هسته ای، نهاد ناظر هسته ای سازمان ملل، منع می کند.

این لایحه به منزله انتقامجویی ایران در برابر تحریم ها محسوب می شود و شامل اقدامات تلافی جویانه تهران در برابر هر کشوری است که کشتی ها یا هواپیماهای ایرانی مشکوک به حمل کالاهای دوگانه را مورد بازرسی قرار دهد.

 

منبع: بوستون هرالد- 17 اوت 2010