بوی جوی ارادان آمد همی

ابراهیم نبوی
ابراهیم نبوی

ما الآن چند روز است داریم فکرمی کنیم این اعضای شورای نگهبان عجب کار سخت و طاقت فرسایی دارند، مخصوصا در زمان انتخابات که باید هی صلاحیت کاندیداهای مورد نظر را رد و در مواردی معدود، تایید کنند. اخیرا محمد مومن، یکی ازاعضای همین شورای نگهبان اعلام کرده” کسی که بوی انحراف بدهد٬ ردصلاحیت می‌شود”… راستش را بخواهید ما اصلا فکر نمی کردیم اعضای شورای نگهبان اینقدر دقیق صلاحیت کاندیدا ها را مورد بررسی قرار بدهند. چرا اینطوری نگاه می کنید؟ خب کار سخت و طاقت فرسایی دارند

اصلا تا جایی که ما می دانیم در باقی کشورهای دنیا از این خبرها نیست. هر کسی که می خواهد برای انتخابات ثبت نام کند، مدرک تحصیلی و سابقه کاری و برنامه هایش را بر می دارد با دو قطعه عکس سه در چهار می برد تحویل شورای نگهبان خارج می دهد، شورای نگهبان شان هم اگر طرف خلاف کار سنگین نباشد و سابقه اختلاس و زورگیری و رشوه خواری و زمین خواری و تجاوز به عنف و قتل و غارت و اعتیاد نداشته باشد، صلاحیتش را تایید می کند و…تمام، البته گاهی هم از راههای دیگری استفاده می کنند، ولی آخرش همه راهها با همین جا، یعنی حوالی رم ختم می شود. تازه قسمت سخت ماجرا را هم که خود انتخابات است می گذارند به عهده مردم بیچاره. یعنی در کشورهای خارجی مردم خودشان باید کار و زندگیشان را ول کنند، یک روز کامل علاف بشوند توی خیابان، بیایند پای صندوق های رای، از بین اینهمه آدمی که معلوم نیست هر کدام شان چه بویی می دهند، یا چه بویی نمی دهند، همه را بو کنند و از وسط این همه بوی خوب و بد و تند و لطیف یکی را انتخاب کنند و مملکتشان را برای چهار پنج سال بدهند به صاحب بوی کذایی تا آن را اداره کند.

برای همین هم معمولا در این کشورهای مذکور تمام رئیس جمهور هایی که دوره ریاستشان تمام شده، یا الان جزو مخالفان نظام و حکومت هستند و هی می خواهند چپ و راست فتنه بکنند و براندازی نرم انجام بدهند، یا توی خانه خودشان زندانی شده اند و نمی توانند بیایند بیرون…چرا؟ چون شورای نگهبانشان در تایید صلاحیت کاندیداهای مورد نظر، دقت نمی کند، دل به کار نمی دهد، همش فکر خاک بازی و این حرفهاست.

اما شورای نگهبان ما چی؟ صاف می رود سر اصل مطلب، مو را از ماست می کشد بیرون. یعنی شما فکر کنید هر کسی که می خواهد برای انتخابات ثبت نام کند، باید برود شورای نگهبان تست بو بدهد، تا صلاحیتش تایید شود. یعنی چی؟ یعنی همین آقای مومن وباقی دوستانش سابقه کاری و مدرک تحصیلی و برنامه و… می گذارند کنار، ردیف روی صندلی های شورای نگهبان می نشینند، بعد یکی یکی کاندیداهای مورد نظر وارد می شوند، خودشان را به این اعضا محترم نزدیک می کنند و سعی می کنند یک بویی از خودشان صادر کنند تا صلاحیتشان تایید شود. اعضای شورای نگهبان هم بعد از دریافت بوی مذکور با هم مشورت می کنند، ببینند این بویی که از کاندیدای مورد نظر خارج شده، بوی انحراف می دهد یا نه؟ لامروت ها برنمی دارند تست خون و آزمایش ادرار و مدفوع بگیرند که مطمئن و قطعی باشد و بشود به آن استناد کرد. نه این که از بویی استفاده کنند که معلوم نیست نیم ساعت بعد هست یا نیست. و اصلا بوی کی بود و از کجا آمد.

اگر بوی انحراف داد، که صلاحیتش را رد می کنند، طرف می رود دنبال کارش. اگر هم بوی انحراف نداد که طرف وارد مرحله بعد می شود و تازه باید باقی شرایطش را برای بررسی بیشتر در بیاورد بگذارد روی میزشورای نگهبان تا ببینند به اندازه کافی راست هست که به کارش رسیدگی کنند یا نه؟

از همه اینها گذشته، شورای نگهبان ما که به این راحتی ها ول کن ماجرا نیست. یعنی اگر باقی شرایط طرف همچی راست و سا راست افراطی بود، آن قسمت سخت ماجرا را هم خودشان عملیاتی می کنند. اینطوری مردم بیچاره هم بیخود و بی جهت دچار زحمت نمی شوند، پیشرفت و توسعه و آبادانی مملکت هم برای چهار سال تضمین می شود. نظارت از این کارآمدتر؟

البته شاید شما از خودتان سوال کنید پس این اعضای شورای نگهبان هشت سال پیش چه غلطی می کردند که الان رئیس جمهور مملکت به عنوان راس جریان انحرافی جفت پا رفته توی چشم نظام؟ یک شایعه این است که وقتی طرف نامزد ریاست جمهوری شده اینقدر بو های مختلف می داده که بوی انحراف توی آن گم بوده، برای همین هم در میان این همه انبوه بو نتوانستند بوی انحراف را تشخیص بدهند. البته این حرف را باید از خودشان بپرسید، چون خیلی سوال به جایی است، و بهتر است از خود اعضای محترم شورای نگهبان بپرسید. شما خودتان از کجا باید بدانید؟ برای چی هر سوالی که ذهنتان می رسد از خودتان می پرسید؟ حیف این مسئولان پاسخگوی نظام نیست همینطوری یک لنگه پا ایستاده اند به سوالات مردم جواب روشن و شفاف بدهند؟ خب از وجودشان استفاده کنید؛ چرا کفران نعمت می کنید؟

هرچند من خودم چون فعلا در آمریکای جنایتکار به سر می برم و دسترسی مستقیم به مسئولان نظام ندارم، شخصا حدس می زنم اعضای شورای نگهبان هشت سال پیش که می خواستند صلاحیت مموتی را تایید کنند احتمالا باید دچار اشتباه شده باشند، که چندان هم دور از واقعیت نیست. بالاخره آنها هم هر چه باشد، آدم هستند. یک توانایی ها و ظرفیت ها و خواص مشترکی با ما دارند. باید درکشان کنیم. بخصوص باید حس بویایی شان را از دست بدهند.

شما فرض کنید در یک اتاق بیست و چهار متری که دوازده نفر اعضای شورای نگهبان روی صندلی نشسته اند، مموتی با آن رایحه خوش خدمتش که به قول حاجیه خانم سعید قاسمی حاصل یک ماه و نیم حمام نرفتن و سایر فعالیت های مربوطه بوده، بیاید تو… شما خودتان با اینهمه ادعا اگر آنجا بودید چه اتفاقی برایتان می افتاد؟

کاملا درست است. دور از جان، زبانم لال به دلیل مشکلات تنفسی و استنشاق گازهای سمی دچار مسمومیت حاد می شدید و در دم جان به جان آفرین تسلیم می کردید. طبیعتا باید برای آن دوازده نفر عضو شورای نگهبان هم همین اتفاق می افتاده و در دم جان به جان آفرین تسلیم می کردند و راهی ملکوت اعلی می شدند. حالا اینک به واسطه حضور آقای جنتی که اساسا ملک الموت از شعاع یک کیلومتریش هم تردد نمی کند، این اتفاق برایشان نیفتاده که دلیل نمی شود امروز بدهکار مردم باشند و بیایند جواب بدهند که هشت سال پیش داشتند چه غلطی می کردند؟ به نظر من همین که وسط آنهمه رایحه خوش خدمت و ولایت پذیری و مهروزی و دی اکسید سولفور و متانوکسید سدیم و گاز خردل و… جان سالم به در برده اند، خودش نشان می دهد تلاششان را کرده اند… آدم باید یک کمی هم انصاف داشته باشد.