آرژانتین موجبی برای فشار به ایران

نویسنده

‏‏ جی سولومون- ایوان پرز ‏

همزمان با ادامه تنش ها میان ایران و آمریکا، واشنگتن و متحدانش از بررسی پروندۀ حمله تروریستی ‏‏1994 در آرژانتین برای ادامه فشارها بر رژیم ایران استفاده می کنند. مقامات دولت بوش در پشت ‏پرده از این بررسی، که راجع به بمب گذاری در یک مرکز یهودی نشین در بوینس آیرس است، ‏حمایت می کنند. در واقع، یکی از اهداف آمریکا ایجاد مشکلات حقوقی برای برخی از سران سیاسی ‏ایران است. مقامات دولت بوش در عین حال امیدوارند که از این موضوع برای پر رنگ کردن نقش ‏ایران در حمایت از تروریسم در سراسر جهان بهره برداری کنند.‏

پروندۀ آرژانتین، آمیا، در حالی مطرح می شود که کاخ سفید سعی دارد سیاست خود را در قبال ایران ‏مجددا ً تبیین نماید. درگیری میان این دو کشور بدنبال تنش دریایی اخیر در تنگه هرمز تشدید یافته ‏است. علاوه بر این، متحدان آمریکا از موضع گیری این کشور در خصوص ارزیابی سازمان ملی ‏اطلاعات آمریکا (نای)، دربارۀ کم اهمیت جلوه دادن تهدید هسته ای ایران، ابراز سردرگمی کرده اند. ‏

مقامات بلندپایه دولت بوش معتقدند که بمب گذاری بوینس آیرس نمونه ای است از اینکه چگونه تهران ‏از سفارتخانه های خود در خارج از کشور و روابط خود با گروههای شبه نظامی خارجی، به ویژه ‏حزب الله، برای ضربه زدن به دشمنان خود استفاده می کند. ‏

در ماه نوامبر پلیس بین الملل، اینترپل، به درخواست دولت آرژانتین، دستور دستگیری یکی از مقامات ‏کنونی و چهار مقام اسبق ایران را به اتهام مشارکت در بمب گذاری 1994 صادر کرد. این حمله بمب ‏گذاری شده که باعث کشته شدن 85 نفر گردید، یکی از بزرگترین حملات تروریستی است که تاکنون ‏در آمریکای لاتین رخ داده است. ‏

به گفته مقامات اینترپل، ایران در گذشته با استدلال سیاسی شدن این پرونده به شدت تلاش کرد مانع از ‏صدور حکم دستگیری برای مقامات ایران شود. اما دیپلمات های آمریکا، اسرائیل و آرژانتین موفق ‏شدند مقامات اینترپل را مجاب به تأیید اجرای این کیفرخواست نمایند. ‏

یک مقام بلندپایه کاخ سفید می گوید:” پرونده آرژانتین یک تعریف بسیار روشن از معنای حمایت ‏حکومت ایران از تروریسم است. ایران نه تنها از نظر اخلاقی از تروریسم حمایت می کند، بلکه از ‏نایبان تروریستی بعنوان ابزاری برای سیاست حکومت خود استفاده می کند. صدور موفقیت آمیز حکم ‏دستگیری مقامات می تواند ایرانیان را در موقعیت بسیار دشواری قرار دهد.” این دادخواست ها، ‏بعنوان مثال، سفر مقامات ایران به خارج از کشور را دشوار خواهد نمود.‏

آن دسته از مقاماتی که نامشان در لیست اینترپل آورده شده است، عبارتند از: علی فلاحیان وزیر اسبق ‏اطلاعات؛ محسن رضایی فرمانده اسبق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی؛ و احمد وحیدی تیمسار سپاه ‏پاسداران و معاون فعلی وزیر دفاع. اینترپل همچنین دستور دستگیری عماد ماگنیاه، تبعه لبنانی که ‏فرماندهی جناح مخفیانه تروریستی حزب الله، شبه نظامیان لبنان و حزب سیاسی متصل به ایران را بر ‏عهده داشته، صادر کرده است. ‏

مأموران رسیدگی به پروندۀ آمیا همچنین دستگیری اکبر هاشمی رفسنجانی و دو تن دیگر از مقامات ‏اسبق ایران را خواستار شده اند، اما اینترپل این درخواست ها را رد کرده است. به گفته مقامات ایران، ‏آمریکا و اسرائیل از تحریف این پرونده بعنوان بخشی از مبارزه گسترده تر عقب راندن برنامه هسته ‏ای ایران بهره برداری می کنند. محمد محمدی، دیپلمات ایرانی در سازمان ملل، می گوید:” این یک ‏اقدام تبلیغاتی است. مقامات آمریکا، آرژانتین را تشویق می کنند این پرونده را دنبال کند.“‏

خوزه اوکتاویو بوردون سفیر آرژانتین در واشنگتن تا ماه گذشته با این ایده که “ایرانیان سعی دارند این ‏پرونده را تاحدی سیاسی کنند، اما این پرونده مبارزه ای برعلیه عفو و بخشودگی است،” مخالف بود. ‏مأموران رسیدگی به این پرونده در گزارشی که دستگیری مقامات ایرانی در آن قید شده است، خاطر ‏نشان کرده اند، دستور این بمب گذاری توسط “بلندپایه ترین مقامات رژیم ایران بعنوان بخشی از ‏سیاست کلی خارجی این کشور صادر شده است، سیاستی که از بکارگیری تروریسم بعنوان ابزار ‏رسیدن به اهداف خود فرو گذار نمی کند.“‏

اما مقامات آمریکا و اینترپل تصدیق کرده اند که جامعه بین الملل هیچگونه نظام حقوقی ندارد تا ایران ‏را مجاب به پیروی از رأی اینترپل نماید. به گفته یک مقام اینترپل، “ایران به هیچ وجه مجاب نمی ‏شود از احکام صادر شده پیروی کند. در صورتی که افراد مد نظر هیچوقت کشور را ترک نکنند، در ‏معرض خطر نخواهند بود.“‏

منبع: وال استریت ژورنال، 15 ژانویه‏