راه اندازی نیروگاه بوشهر و همکاری روس ها‏

فیگارو
فیگارو

» تحلیل فیگارو از:‏

nirogahboshehr.jpg

دلفین مینویی

دولت مسکو که موضع خود را به طور آشکار با غرب مشخص نمی کند وعده داده تا پایان سال جاری نیروگاه بوشهر راه ‏اندازی خواهد شد. به گفته سرگئی کرینکو، مدیر عامل روساتوم که اداره صنایع و مراکز هسته ای روسیه را برعهده دارد، ‏رآکتور بوشهر از نظر “فنی” راه اندازی خواهد شد و این زمان بندی اجرا می شود، مگر اینکه “موضوع پیش بینی ‏نشده”ای اتفاق بیفتد، زیرا “تجهیزاتی که پیش روی ماست قدیمی اند”.‏

در بطن اختلافات هسته ای میان تهران و پایتخت های غربی، راه اندازی نیروگاه بوشهر که آخرین تاریخ برای آن تا سال ‏‏۱۹۹۹ برآورده شده بود، بارها و بارها به تعویق افتاده. روسیه تاکنون ادعا می کرده که دلیل این تأخیر عدم پرداخت سوخت ‏هسته ای از سوی ایران بوده، ولی به گفته یک منبع دیپلماتیک اروپایی، “روسیه طی ماه ها تحویل اورانیوم مورد نیاز ‏نیروگاه بوشهر را به تعویق انداخت و بهانه آن اختلاف مالی بود، در حالی که مسأله توافق با ایالات متحده و اروپایی ها در ‏میان بود، زیرا آنها می خواستند با اعمال فشار بر ایران این کشور را به تعلیق فعالیت های اتمی اش مجاب کنند”.‏

غربی ها دولت تهران را به دستیابی به تسلیحات اتمی متهم می کنند، در حالی که مقامات ایرانی تأکید بر صلح آمیز بودن این ‏فعالیت ها دارند و آن را برای احتیاجات روزافزون داخلی لازم می دانند.‏

موشک هایی با برد زیاد
با این حال به گفته برخی کارشناسان، مسایل فنی نیز نقش اساسی در عدم رعایت این زمان بندی بازی می کنند، زیرا این ‏پروژه قبل از انقلاب اسلامی و قبل از اینکه به دست روس ها بیفتد، توسط آلمانی ها آغاز شد. ۳ سال قبل از سرنگونی ‏حکومت شاه، شرکت زیمنس ساخت نیروگاه بوشهر را آغاز و در نهایت پس از موضوع گروگانگیری در سفارت امریکا و ‏تحریم های اعمال شده توسط ایالات متحده، ساخت این نیروگاه را رها کرد. در سال ۱۹۹۵، یعنی ۷ سال پس از جنگ ایران ‏و عراق، روس ها قراردادی یک میلیارد دلاری با ایران امضاء کردند تا کاری را که توسط آلمان ها شروع شده بود به پایان ‏برسانند.‏

مسکو همچنین در این قرارداد قول تحویل یک رآکتور ‏WER-1000‎، تحویل سوخت اتمی و آموزش متخصصان ایرانی را ‏داده است. مبلغ قرارداد برای تحویل این رآکتور هشتصد و پنجاه میلیون دلار بوده است. یک کارشناس اتمی اروپایی ‏خاطرنشان می سازد که تبدیل رآکتور بوشهر به یک رآکتور ‏WER‏ آن هم از روی مدل آلمانی، عملیات بسیار دقیق و ‏حساسی را می طلبد. ‏

مدیر عامل شرکت روساتوم در این رابطه می گوید: “ما چندین بار خطرات مرتبط با عملیات مان را که تبدیل تجهیزات ‏قدیمی است بیان کرده ایم، زیرا این یک پروژه منحصر به فرد در جهان است. ما مجبور بودیم از تجهیزات قدیمی آلمان ها ‏که بیشتر از ۲۵ سال پیش به ایران تحویل شده بود استفاده کنیم. از نظر ما، امنیت کاملاً در اولویت قرار دارد.“‏

اعلام راه اندازی نیروگاه بوشهر چه یک تقارن باشد، چه یک پیام غیرمستقیم به غربی ها، به دنبال توافق پنج عضو دائمی ‏شورای امنیت و آلمان در وین صورت گرفته. روسیه که هیچ گاه جاه طلبی های بین المللی خود را مخفی نگاه نداشته، تهران ‏را غیر از یک متحد استراتژیک، یک شریک اقتصادی قابل توجه می داند. مسکو با افزایش نفوذ خود در خاورمیانه قصد ‏دارد از جاه طلبی های ایالات متحده در منطقه بکاهد. فروش موشک های ‏S-300‎‏ به ایران که آخرین معامله روسیه با این ‏کشور بود، به خوبی ثابت می کند که مسکو نمی خواهد از بازار ایران محروم شود. ‏

به دنبال پرتاب ماهواره ایران به فضا که نگرانی هایی را در سطوح بین المللی به همراه داشت، حتی یکی از مسؤولان عالی ‏رتبه بخش فضایی روسیه از این “موفقیت” ابراز خشنودی کرد. ازطرف دیگر، ویتالی لاپوتا، رییس شرکت سازه های ‏فضایی انرگیا در این رابطه اظهار داشت: “من کلاه خود را در برابر دانشمندان ایرانی برمی دارم. آنها نشان دادند که ‏موشک هایشان قادرند به هر نقطه ای در جهان برسند.“‏

منبع: فیگارو، ۶ فوریه ‏
مترجم: علی جواهری