روبرتو گونزالس
واشنگتن، استانبول، تهران، تل آویو، بیروت به گفته علی الایمان، تحلیلگر لبنانی، تحولات سوریه مورد توجه شدید این دولت هاست. او می گوید: “هرگونه تغییر و تحول در سوریه انعکاس گسترده ای در ایران و کشورهای عربی به دنبال خواهد داشت.” اخیراً مارک ترنر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، اظهار داشت که “اطلاعات موثقی مبنی بر کمک ایران به سوریه در دست است”؛ این کمک ها به هدف حمایت های لجستیکی و سرکوب تظاهرکنندگان انجام می شود. و این نکته ای است که بلافاصله مورد تکذیب هر دو دولت تهران و دمشق قرار گرفت.
با این حال، این اظهارات به خوبی نشان می دهند که کاخ سفید نگران رابطه نزدیک میان این دو کشور است. الایمان در ادامه می افزاید: “بی شک ائتلاف میان ایران و سوریه برای منافع ایالات متحده مناسب نیست. و درصورت بدتر شدن شرایط حکومت دمشق، پیامدهای وخیمی برای حکومت شیعه ایران به وجود خواهد آمد. دمشق پل ارتباطی میان حزب الله، حماس، و ایران است. نابود شدن این پل باعث تضعیف نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه خاورنزدیک و تقویت مواضع ایالات متحده خواهد شد.”
حکومت تهران علاوه بر مواجه شدن با مشکلاتی که تحولات در صحنه سیاسی سوریه رقم خواهد زد، باید روابط خود را با کشورهای خلیج فارس حفظ کند. این کشورها در آخرین نشست شورای همکاری خلیج فارس به “دخالت های جمهوری اسلامی در مسایل داخلی”، مانند حمایت از تظاهرات بحرین، اشاره کردند. و این رفتار کشورهای عربی واکنش مقامات جمهوری اسلامی را درپی داشت. محمود احمدی نژاد در این باره گفت: “ایالات متحده درتلاش است تا در روابط میان ایران و کشورهای عربی، و روابط میان شیعه و سنی ایجاد تنش کند.”
در این راستا و براساس اطلاعات به دست آمده توسط آ ب ث، دولتمردان سوری به مدیران رسانه های داخلی گفته اند که “بزرگ انگاشتن اغتشاشات کشور بخشی از توطئه و دادن قدرت به سنی هاست”. یکی از روزنامه نگاران محلی در این خصوص می گوید: “در اینجا دو جبهه وجود دارد: یک جبهه نماینده سوریه و تهران است که به وسیله نخبگان شیعه اداره می شود، و جبهه دیگر واشنگتن و متحدانش در خلیج فارس اند.”
و اما اسراییل
شیمون پرز، رییس جمهور اسراییل، اظهار داشت که تحولات سوریه را با نگرانی دنبال می کند. یک رویداد بد شناخته شده بسیار بهتر از یک رویداد خوب شناخته نشده است. الایمان در این رابطه می گوید: “سوریه علی رغم مخالفت با سیاست های آمریکا و اسراییل، درتلاش است تا میان ملی گرایی و توافق صلح با اسراییل تعادل برقرار کند.” و با اینکه سوریه به مسلح کردن حزب الله و حمایت از اعضای حماس متهم است، ولی از سال ۱۹۷۴ پس از جنگ یوم کیپور، هیچ گونه تنش و درگیری در مرزهای آن با اسراییل روی نداده است.
منبع: آ ب ث، ۲۲ آوریل
