در دو جلسهای که برای بررسی صلاحیت کابینه پیشنهادی حسن روحانی برگزار شد حرفهای زیادی رد و بدل شد و نقطه نظرات فراوانی از سوی طیفهای مختلف حاضر در مجلس به بیان کشیده شد. اما نمایندگان زن مجلس، ناظران خاموش این جلسات بودند. صدای هیچ یک از ۹ زن مجلس نهم، طی این دو جلسه از تریبون مجلس شنیده نشد. فعالان حقوق زنان و برخی از کاربران شبکههای اجتماعی که بیشتر از ایران مقیم خارج از کشور بوده اند میپرسند چرا زنان مجلس ساکت هستند و هیچ اظهارنظری نمیکنند؟
حلیمه عالی، عضو فراکسیون زنان مجلس به “روز” می گوید: “اینطور نیست که ما نظری نداشته باشیم و یا حاضر به رفتن پشت تریبون نشده باشیم. چندتایی از خانمها به ویژه برای صحبت از موضع مخالفت ثبتنام کردهاند، اما این را هم یادتان باشد ما ۹ نفریم مردان ۲۹۰ نفر؛ یعنی بیشتر از ۳۰ برابر ما هستند. موافقان و مخالفان ثبتنام میکنند آنوقت بر اساس قرعهکشی انتخاب میشوند و به جایگاه میآیند. ما هم برای اظهار نظر ثبتنام میکنیم و کردهایم اما وقتی قرعهکشی انجام میشود با این نسبت جمعیت، قرعه به نفع ما نمیافتد و نوبت ما نمیشود.”
خانم عالی، نماینده زابل و زهک وهیرمند تاکید میکند: “شما یک حساب سرانگشتی هم بکنید در قرعه چند درصد امکان دارد به ما بیفتد؟ شانس ما چقدر است در بین جمعیت چند ده برابری مردان؟”
او ادامه میدهد: “ما کمتر به عنوان موافق و بیشتر به عنوان مخالف ثبتنام کردهایم چون موافق به اندازه کافی هست، خیلیها برای چاپلوسی میروند جلو و تعریف و تمجید میکنند، تعداد مخالفان کمتر است.”
از این عضو فراکسیون زنان میپرسم زنان چرا حتی برای تذکر دادن هم اقدام نکردهاند؟ پاسخش از این قرار است: “آنهایی که تذکر دادند جز این که وقت مجلس را بگیرند چه کاری از پیش بردند؟ واقعا یک عده فقط میخواهند وقت بگیرند.”
مهناز بهمنی، نماینده سراب و مهربان هم در گفتوگو با “روز” تاکید میکند که به علت قرعهکشی و نسبت نابرابر تعداد زنان و نامردان قرعه به نام زنان نیفتاده است وگرنه زنان هم مثل دیگر اعضای مجلس نقطه نظراتی داشته و دارند.
از حلیمه عالی میپرسم با توجه به نسبت جمعیت زنان به مردان این امکان وجود ندارد که راهکاری اتخاذ شود تا زنان هم امکان مشارکت بیشتری پیدا کنند؟ عالی جواب میدهد:” ما بر اساس جنسیت وارد مجلس نشدهایم، ما با رای مردم وارد مجلس شدهایم.”
او در جواب این جمله که “اما به نحوی نماینده زنان هم هستید” میگوید: “شما این را به تهرانیها بگویید که از 35 نماینده شهرشان چند تا خانم به مجلس فرستاند؟ در شهر ما پنجاه- پنجاه است؛ یعنی شهرمان دو نماینده دارد که یکی من هستم و دیگری مرد است. این مجلس حاصل انتخاب خود مردم است و تعداد خانمها کم است.”
اعتراض به کابینه بدون زن
اما عدم حضور زنان در میان وزرای پیشنهادی رییسجمهور هم در روزهای گذشته خبرساز بوده است. این عضو کمیسیون زنان مجلس در خصوص کابینه مردانه روحانی هم به “روز” میگوید: “من اولین کسی بودم که بعد از کابینه آقای دکتر روحانی اعتراض کردم. گفتم ما انتظار داشتیم که با توجه از اینکه بالای 50 درصد از رایدهندگان به آقای روحانی از بین زنان بودند از زنان بیشتر در کابینه استفاده شود. فردا جواب من را دادند که سعی میکنیم از خانمها استفاده میکنیم، چند روز بعد هم خانم امینزاده را منصوب کردند. من به خانم امینزاده هم گفتم هر کدام از ما زنان خوب عمل کنیم به نفع جامعه زنان گام برداشتهایم.”
نماینده زابل در خصوص برنامه فراکسیون زنان برای پیگیری مطالبات زنان هم توضیح میدهد: “چرا اتفاقا امروز[سهشنبه] رئیس فراکسیون در همین رابطه با آقای دکتر روحانی صحبت کردند قرار شد با حضور ایشان جلسهای داشته باشیم حالا اگر کابینه هم حضور داشته باشند که چه بهتر تا مطالبات خانواده و زنان را در جمع آنان مطرح کنیم.”
او در خصوص آمدن” خانواده” در کنار “زنان” در نام این فراکسیون هم میگوید: “ما فراکسیون خانواده وزنان هستیم و باید این را هم در نظر بگیرید که نیازهای خانواده هم باید مطرح بشود. زن و خانواده، یعنی هم زن و هم خانواده؛ مثلا حق حضانت فرزند یک حقی است که هم مربوط به زن است و هم خانواده.”
این نماینده مجلس نهم با انتقاد از رویکرد برخی نمایندگان در طول دو جلسه بررسی وزرای کابینه هم میگوید: “متاسفانه بعضی وقتها صحبتهای نامناسبی گفته میشود که نباید بشود و از یک نماینده بعید است. به نظرم نمایندهها باید با حوصلهتر برخورد کنند. اما سر کوچکترین مسالهای بلوا به پا میکنند.”
این پزشک عمومی ادامه میدهد: “مثلا در جلسه دوم بررسی صلاحیت کابینه گفته شد چون وزیربهداشت پیشنهادی پزشک و پولدار است شما میخواهید به او رای موافق بدهید و جو خراب شد. این به نوعی توهین به جامعه پزشکان بود و جایی در این بحث نداشت. باید مواظب برخوردها بود از نمایندگان بیشتر از این انتظار می رود.”