سازمان بین المللی حقوق بشر در ایران، روز ۵ دسامبر کمپینی را برای آزادی هرچه سریعتر نسرین ستوده، وکیل و مدافع حقوق بشر، که از سپتامبر ۲۰۱۰ در زندان بسر می برد آغاز کرده است. او به ۶ سال زندان و ۱۰ سال ممنوعیت از انجام حرفه وکالت محکوم شده. این سازمان غیردولتی می نویسد: “او درحقیقت درحال پرداخت بهای دفاع از موکلان خود و اصرار بر اهمیت رعایت حقوق بشر است که به راحتی توسط دولتمردان جمهوری اسلامی زیر پا گذاشته می شود.” اتهام او “تبلیغ علیه نظام”، “عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر” و “اقدام علیه امنیت ملی” عنوان شده است.
نسرین ستوده، از مدافعان حقوق بشر و حقوق کودک، یکی از معدود وکلایی است که وکالت زندانیان سیاسی دستگیر شده پس از تظاهرات اعتراض آمیز به انتخاب مجدد محمود احمدی نژاد را به عهده گرفته است. او همچنین وکالت آرش رحمانپور که در ژانویه ۲۰۱۰ اعدام شد را برعهده داشت. او کمی پس از اعدام رحمانپور اظهار داشت: “آرش در زمان دستگیری تنها ۱۶ یا ۱۷ سال سن داشت. او تحت فشارهای بازجویش مجبور به اعتراف شد. من واقعاً از این همه بی قانونی در صدور حکم برای موکلان ناراحتم. اکنون که می بینم قادر به انجام هیچ کاری برای موکلانم نیستم، ترجیح می دهم به همراه آنان اعدام شوم.”
او در نامه ای که در ماه می ۲۰۱۱ از زندان اوین برای همسرش ارسال کرده نوشته است: “هرکس در زندان به آزادی‌اش فکر می‌کند. من هم آزادی‌ام برایم مهم است. اما مهم‌تر از آن، عدالتی است که نادیده گرفته می‌شود مهم‌تر، آن صدها سال حبسی است که برای موکلانم و دیگر آزادیخواهان به جرم ناکرده صادر شده است. چه پروانه وکالت داشته باشم یا نداشته باشم به احکام ناعادلانه آنها معترضم.”
چند ساعت بعد او را از سلول اش خارج کردند تا در اولین جلسه محاکمه اش حاضر شود. نسرین ستوده دست بند به دست در زمان خروج از دادگاه، همسرش رضا خندان را در برابر دوستان و همکارانش در آغوش کشید. ابراز علاقه در ملاءعام در ایران چندان مرسوم نیست. تصاویری از این صحنه تعجب آور به صورت گسترده در اینترنت و شبکه های اجتماعی منتشر شد. منصوره شجاعی، مبارز حقوق زنان، خطاب به او نوشت: “تو عشق را به رنجی عمیق آذین کردی و رنج را به خنده نمایش دادی. تو بدین شکل پای بندی و وفاداری را حکایت کردی. عکس های امروز تو عکس های یک زندانی نبود، عکس های یک زن عاشق بود.”
طی ماه های اخیر فشارهای اعمال شده علیه نسرین ستوده و اطرافیانش افزایش یافته. در اوت ۲۰۱۱ رضا خندان، همسر او، و دو فرزندش بازداشت شدند. دلیل دستگیری آنها نشان ندادن محتویات یک دفترچه به مأموران بود؛ دفترچه ای حاوی توصیه های نسرین ستوده به همسرش که در ملاقات های هفتگی به او گفته بود.
“مسؤولان زندان ما را به سر کردن چادر مجبور می کنند”
او در اکتبر ۲۰۱۱ از سر کردن چادر امتناع ورزید. در عوض مسؤولان زندان نیز او را به مدت ۳ هفته از ملاقات هفتگی محروم کردند. نسرین ستوده در نامه ای به پسر ۴ ساله اش نیما و دختر ۱۱ ساله اش مهراوه دلایل امتناع خود را توضیح داده است: “از اینکه ماههاست شما را در آغوش نکشیده ام رنج می کشم. امروز مسؤولان زندان مرا مجبور کردند چادر به سر کنم. من این را قبول نکردم، چون نمی خواستم که فرزندانم فکر کنند که من تحت فشارهای روانی تحقیرآمیز قرار دارم. نمی خواهم فرزندانم فکر کنند که دیگران می توانند با زیر پا گذاشتن قانون، هر چیز ناعادلانه ای را تحمیل کنند.” نسرین ستوده تاکنون سه بار علیه شرایط حبس اش اعتصاب غذا کرده.
او در مارس ۲۰۱۱ جایزه “آوارد” را به خاطر پای بندی اش به دفاع از آزادی به خود اختصاص داد. در آن زمان نامه دیگری برای دخترش مهراوه نوشت: “من وکالت پرونده های مشکلی را برعهده داشته ام و همچنان نیز به خاطر رعایت حقوق مردم، ازجمله فرزندانم، چنین پرونده هایی را به عهده خواهم گرفت. من مطمئنم که رنج های خانواده ام و خانواده های موکلانم طی سال های اخیر بیهوده نخواهد بود. عدالت خواهد آمد، درست در زمانی که همه امید را ازدست داده اند. عدالت خواهد آمد، من مطمئنم.”
منبع: لوموند، ۱۲ دسامبر
