محمد رسول اف از فیلم بعدی خود می گوید…
فردا؛ داستان یک خانواده منسجم با عقاید سیاسی متفاوت
“به امید دیدار” ساخته محمد رسولاف، توانست جایزه اول دوازدهمین جشنواره سینمای آسیایی رم را به دست آورد. البته این فیلم که برای اولین بار در بخش “نوعی نگاه” جشنواره کن شرکت کرده بود، از این جشنواره نیز دست خالی به خانه باز نگشت. همسر محمد رسولاف – خودش به دلیل ممنوع الخروج بودن نتوانسته بود به فرانسه سفر کند- با جایزه “فرانسوا شاله” که از بیست سال پیش به بهترین فیلم بخش نوعی نگاه داده میشود،به تهران بازگشت. در رم محمد رسولاف شخصا جایزه بخش رقابتی دوازدهمین جشنواره سینمای آسیایی را دریافت کرد. در اولین روز این جشنواره از محمد رسولاف با اهدای مدال آزادیخواهی از طرف یک نهاد غیردولتی تقدیر شده بود.
محمد رسولاف در رم باخبر شد که حکم شش سال زندانش به یک سال کاهش یافته است و در بازگشت به ایران باید برای مدتی مهمان زندان اوین باشد. محمد رسولاف گفت: «اگرچه نمیتوانم خوشحالیم را برای تقلیل حکمم از شش سال به یک سال زندان مخفی کنم، ولی در این لحظه به فکر جعفر پناهی هم هستم». لازم به یادآوری ست که حکم شش سال زندان و بیست سال محرومیت کاری جعفر پناهی از سوی دادگاه تایید شده است.
محمد رسولاف در رابطه با “به امید دیدار” که پس از خروج از زندان نوشته و تهیه شده است، میگوید «پس از خروج از زندان حاشیههای اضافی زیاد دور و برم بود و دوست داشتم این حواشی را کنار بگذارم و به سینما برگردم و از طریق سینما به زندگی بازگردم». کارگردان “به امید دیدار” در ادامه میافزاید «واقعا قصد داشتم فیلمی بسازم که مشکل نداشته باشد، ولی گویا امکانش وجود نداشت، و این فیلمها هم که با تمام مجوزها آغازش کردم، نتوانست در نهایت مجوز پخش بگیرد. زمانی که در زندان بودم بیشتر نگران 18 نفری بودم که همراه من و جعفر پناهی دستگیر بودند، بدون اینکه هیچگونه مسولیتی در فیلمی که ما قرار بود بسازیم داشته باشند و بنابراین قبل از آغاز فیلمبرداری “به امید دیدار” تمام تلاش من این بود که همکارانم این بار مشکل پیدا نکنند، و بنابراین تصمیم گرفتم به هر قیمتی که شده قبل از آغاز فیلم مجوزی دریافت کنم تا فقط تهیهکننده از نظر قانونی مسولیت داشته باشد و نتوانند برای دیگران پرونده تشکیل بدهند».
کارگردان جوان سینمای ایران در ادامه میافزاید «زمان نوشتن فیلمنامه خودم را جای کسانی قرار دادم که قرار است مجوز بدهند و فیلمنامه را به نوعی بازنویسی کردم که بتوانم مجوز بگیرم و بنابراین قسمتهایی که میتوانسته مشکلساز باشد را خودم حذف کردم ولی با این وجود هم نتوانستم مجوز بگیرم و تنها با حذف بخشهای دیگری از فیلمنامه و با کمک خانه سینما اجازه لازم برای آغاز فیلمبرداری به دست آوردم. بعد هم فیلمنامه و مجوز را ضمیمه قراداد کلیه همکارانم کردم که مشکلی پیدا نکنند، ولی درنهایت فیلمی ساختم برمبنای فیلمنامه اصلی و آنچنانکه از آغاز مورد نظرم بود».
رسولاف از شرایط کنونی در ایران میگوید و جو کنونی را بسیار بسته میخواند، «آنچنان بسته که کارگردانی در این شرایط تقریبا غیرممکن است». کارگردان “به امید دیدار” میافزاید «به هر حال حتی اگر حکم 6 سال زندانم هم قطعی میشد به ایران بازمیگشتم، زیرا یک هنرمند چون ماهی به آب احتیاج دارد و آب من ایران است». کارگردان در اشاره به اجرای حکم زندانش با لبخند میگوید «بعد از هر فیلمی کارگردان سرگرم نوشتن فیلمنامه جدید است و نوشتن یک فیلمنامه کم و بیش یک سال به طول میانجامد. یک سال آینده در زندان روی نوشتن فیلمنامه جدید تمرکز خواهم کرد».
کارگردان “به امید دیدار” میگوید: «امیدوار است بتواند فیلم مشترک با جعفر پناهی، که عنوان موقت آن «فردا» است، را تهیه کند. این فیلم داستان خانوادهای چهار نفره است با عقاید سیاسی متفاوت که با وجود این اختلافات در نهایت در کنار هم قرار میگیرند.