شیرین عبادی که به دلیل دفاع از زندانیان سیاسی و حقوق زنان در ایران، در سال 2003 جایزه صلح نوبل را از آن خود کرده است، در مصاحبه ای با فیگارو به بحث پیرامون ضرورت توقف غنی سازی اورانیوم و همچنین عدم کارآیی تحریم های اعمال شده از سوی جامعه بین الملل می پردازد.
آیا شما از وقوع جنگ بین ایران و امریکا نگران هستید؟
بله، نگرانم. درست به مانند مردم ایران. زمانی که جرج بوش و کاندولیزا رایس از “گزینه” بمباران ایران سخن می گویند، مطمئناً نگرانی هم وجود دارد.
به نظر شما چه مسأله ای می تواند باعث جلوگیری از وقوع این جنگ شود؟
منطق بین دو طرف. از طرف ایران، منطق حکم می کند به توصیه های سازمان ملل گوش دهد. برای مردم ایران به هیچ وجه منطقی نیست که پشت یک دیوار بمانند و بگویند که ما هیچ رابطه ای با جهان خارج نداریم. تمامی کشورهای جهان از ما می خواهند که برنامه غنی سازی اورانیوم را متوقف کنیم و به همین دلیل منطقی نیست که این کار را نکنیم.
از طرف امریکا، منطق حکم می کند که از ماجراجویی نظامی و فاجعه بار خود در عراق درس بگیرد. امریکا به هیچ وجه نباید به صورت نظامی به ایران حمله کند. مردم ایران ملتی غیور و مقاوم هستند و به شدت از خود دفاع خواهند کرد.
آیا اعمال تحریم های بازرگانی راه حل بهتری برای مجاب کردن تهران به تغییر در سیاست هسته ای خود نیست؟
تحریم های اقتصادی هیچ گاه کارساز واقع نمی شوند، زیرا چنین تحریم هایی همیشه به مردم ضربه می زنند تا به دولتمردان. مردم ایران هیچ گاه اعمال تحریم های اقتصادی را تصدیق نخواهند کرد. برعکس چنین تحریم هایی می تواند مردم را علیه غرب بشوراند. من به تحریم های سیاسی معتقدم: به حداقل رساندن روابط سیاسی با یک حکومت دیکتاتور می تواند مفید واقع شود.
از زمانی که پرونده هسته ای به این حد از اهمیت رسیده، در غرب دیگر کمتر به افزایش نقض حقوق بشر در ایران پرداخته می شود. وضعیت زنان و آزادی آنان روز به روز تحلیل می رود. حق آزادی بیان به سخره گرفته می شود: مطبوعات مستقل از سوی حکومت توقیف و برخی روزنامه نگاران به زندان افتاده اند. تظاهرات و تجمعات دانشجویی به شدت سرکوب می شوند.
آیا شما با جدایی دین از سیاست در ایران موافق هستید؟
بله، من موافق جدایی دین از سیاست هستم. آمیختن دین و سیاست به دولتمردان اجازه می دهد تا از اعتقادات عمیق مذهبی در نزد اکثریت ایرانیان به نفع خود سودجویی کنند. امروز هرکس که تأییدیه مقامات مذهبی را نداشته باشد نمی تواند در انتخابات شرکت کند. ولی این تنها مانع نیست. سیاست ایران از سوی سپاه پاسداران انقلاب نیز تحت کنترل است.
منبع: فیگارو، 27 اکتبر
مترجم: علی جواهری