این روزها، رادیو و تلویزیون، بدون توجه به واقعیاتی که در جامعه می‌گذرد و بدون بررسی همه‌جانبه حقایق موجود، به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که به‌نظر می‌رسد در آرام کردن فضای جامعه نه‌تنها نقشی ایفا نمی‌کنند بلکه بر تنش‌های موجود دامن می‌زنند، علی‌القاعده مدیران این سازمان مهم می‌دانند که با تاریک و روشن جلوه دادن فضا، پرده از حقیقت کنار نمی‌رود و چشمان بینا و بیدار از نگاه به افق دوردست محروم می‌شوند، چه برسد به کسانی که اصولا چشم حقیقت‌بین ندارند.
در هفته گذشته و این هفته، جمعیت‌های میلیونی در تهران و صدها هزار نفری در شهرهای بزرگ کشورمان به موضوع مشخصی اعتراض دارند و این اعتراض خود را در آرامش و سکوت شرح می‌دهند و همه اینها از کسانی هستند که برای سربلندی ایران اسلامی در انتخابات 22 خرداد شرکت نموده و به نامزد موردنظرشان رای داده‌اند. در این شرایط شبکه‌های سیما، با پخش تصاویری از سال‌های 59 و 60 که منافقین کوردل و تروریست به جان مردم بی‌گناه کوچه و بازار می‌افتادند و بر انقلابیون و مومنین و مومنات رحم نمی‌کردند، چنان وانمود می‌کند که اغتشاشات امروزی و هواداران نامزدهایی که سراغ آرای خود را می‌گیرند، چیزی شبیه همان اغتشاشات 28 سال پیش است و مردمی هم که از خود دفاع می‌کنند، همین طرفداران آقای احمدی‌نژاد هستند که از اسلام و ایران در مقابل منافقین دفاع کرده‌اند. جالب‌تر اینکه با پخش بخشی از سخنرانی ابوالحسن بنی‌صدر، رئیس‌جمهور مخلوع ایران که مربوط به 14 اسفند 59 می‌باشد، به تحریک احساسات بینندگان تلویزیون می‌پردازند.
اگر فرض کنیم که پخش فیلم‌های مربوط به خرداد سال 60 از درگیری مردم و منافقین به دلیل انطباق زمانی با 31 تیر امسال است، اولا چرا فقط امسال آن را از آرشیو بیرون کشیدید و سال‌های گذشته چنین یادبودی را برگزار نمی‌کردید؟ ثانیا ربط سخنرانی بنی‌صدر در 14 اسفند 59 چه معنی و مفهومی دارد؟ جز تنش‌آفرینی و فشار روحی و روانی بر هواداران نامزدهای اصلاح‌طلب؟
اگر مدیران صداوسیما به خیابان‌های مرکزی شهر که معترضان تجمع می‌کنند سری نمی‌زنند، بدانند که آنهایی که در خیابان‌ها هستند. سه گروهند.
1- هواداران بی‌شمار نامزدهای اصلاح‌طلب، که متانت و سکوت‌شان نشان می‌دهد اصولا اهل ایجاد درگیری و اغتشاش نیستند.
2- نیروهای انتظامی، امنیتی، اطلاعاتی، نظامی و شبه‌نظامی که به جز روز شنبه 30 خرداد 88 بقیه روزها ناظر تظاهرات مردم بودند.
3- تعداد اندکی از افراد فرصت‌طلب و لاابالی. همان‌هایی که در تلویزیون با آنها پیرامون آتش‌زدن وسائل حمل‌ونقل عمومی و… گفت‌وگو کردید.
شما به‌خوبی می‌دانید و از طرف همه دلسوزان شنیده‌اید که گروه سوم هیچ‌ربطی به هواداران نامزدها ندارند و اگر توانسته‌اند خساراتی به‌اموال عمومی وارد کنند، به‌دلیل ضعف اطلاعات و شناسایی نکردن آنها قبل از اقدام به تخریب و اغتشاش می‌باشد. از طرفی می‌دانید که منافقین و دیگر گروه‌های سیاسی اوائل انقلاب که وارد فاز نظامی شدند، به‌دنبال براندازی بودند و اگر اغتشاشات و ترور خیابانی را گسترش می‌دادند، برای فلج کردن حکومت آن هم در زمان جنگ بودند. بنابراین حق این بود که پاسداران انقلاب اسلامی آنان را سرکوب و مردم را از دست آنان نجات دهند. اما تظاهرات آرام این روزها که در راستای اعتماد بخشیدن به رابطه مردم و حکومت است، چه ربطی به آن سال‌ها دارد؟
اشتباه صداوسیما
به نظر نمی‌رسد انطباق دادن شرایط امروز با شرایط آن روز، بتواند در ایجاد امنیت و آرامش موثر باشد. بالاخره مخاطب امروز صداوسیما دو گروه بیشتر نیستند، یا جوانانی هستند که هیچ خاطره‌ای از سه دهه قبل ندارند. اینها اگر شعارهای خودشان را همان شعارهایی بدانند که منافقین علیه حکومت منبعث از انقلاب اسلامی سر می‌دادند ذهنیت منفی خود را از عملکرد منافقین تغییر می‌دهند. آیا این خدمت به نظام است؟ این ضربه را چه کسانی به تاریخ انقلاب اسلامی می‌زنند که تروریست‌های 30 سال قبل را با معترضان امروز در قیاس با هم قرار دهند؟ گروه دیگر مخاطبان صداوسیما، کسانی هستند که هم امروز را می‌بینند و هم آن روز را به خوبی در ذهن خود دارند می‌فهمند که آن منافقان تروریست چه می‌خواستند و این معترضان امروز چه می‌خواهند. باور کنید تاثیری که پخش صحنه‌های اغتشاشات امروز روی این گروه دارد، فقط بی‌اعتمادی به صداوسیماست. بنابراین از مدیران صداوسیما درخواست می‌شود نه جوانان امروز را با منافقین صدر انقلاب هم‌هدف نشان دهد و نه مقامات امروز و چهره‌های مخلص جامعه را با شرایط آن روز در یک ردیف قرار دهد. این کار علاوه بر اینکه تحریف واقعیات است،التهابات را دامن می‌زند و معلوم نیست دودش در چشم چه کسی می‌رود. همین!
منبع: اعتمادملی، اول تیر