ابراهیم فروش از 1349 وارد مرکز سینمایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شد. جایی که بعدها به مدت 7 سال سرپرستی آن را نیز بر عهده گرفت. جدا از نقش سازنده وی در این کانون و ساخت فیلم های کوتاه برای کودکان و نوجوانان، در سال 1365 با اولین فیلم سینمایی خود-کلید- ورودی درخشان به دنیای سینمای حرفه ای را تجربه کرد. او تا امروز در فیلم های متعددی مشاور کارگردان، فیلمنامه نویس، تهیه کننده و مجری طرح بوده و فیلم های مطرحی چون خمره و بچه های نفت را نیز کارگردانی کرده است. انبوه جوایزی که از جشنواره های معتبر جهانی برای فیلم هایش دریافت کرده، نشان از اهمیت و ژرفای نگاه او دارد که در آستانه هفتمین دهه زندگی از او شخصیتی تاثیر گذار در سینمای ایران می سازد. به این بهانه، جمعی از سینماگران گرد هم آمدند و از وی تقدیر کردند. گزارش روز را از این مراسم می خوانید.
از دنیای کودکان
ابراهیم فروزش یکی از نام های آشنای سینمای کودکان و نوجوانان محسوب می شود. سینماگری که تمامی دوران فیلمسازی خود را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بوده و آثاری چون کلید، خمره، بچه های نفت و… را جلوی دوربین برده است.
در مراسم تقدیر از او چهره های آشنایی چون عباس کیارستمی و کیومرث پور احمد حضور داشتند. ابراهیم فروزش ضمن اشاره به مستند “سهم من این است” گفت: من اطلاع نداشتم که سازنده این مستند قرار است نام فیلمش را “سهم من این است” بگذارد، اگر می‌دانستم از جواد امامی می‌خواستم، این کار را نکند چون اسم یکی از فیلم‌های را که خودم درباره کهریزک ساخته‌ام، “سهم من این است” گذاشته‌ام.
وی ادامه داد: امروز این اسم برای من معنای دیگری دارد. سهم من در کلیت سینمای ایران چیست؟ سهمی کوچک و شاید ناقص که نمی‌دانم در تداومش چه خواهد شد. به هر حال تا هستم امیدوارم راهی را که بدان اعتقاد دارم و انسانی است ادامه بدهم.
در برنامه بزرگداشت این کارگردان سینما، اشرف بهادرزاده، رئیس هیات مدیره آسایشگاه کهریزک درباره‌ی ابراهیم فروزش سخن گفت و از سابقه همکاری فروزش با آسایشگاه کهریزک یاد کرد و گفت: 15، 16 سال قبل که آسایشگاه کهریزک در فقر بود از آقای کیارستمی خواستیم فیلم یا فیلم‌هایی تبلیغاتی بسازند و ایشان هم این کار را شروع کردند، اما چون خیلی گرفتار بودند، یک روز به ما اعلام کردند که به دلیل گرفتاری، ابراهیم فروزش را برای ادامه همکاری به ما معرفی می‌کنند. پس از آن آشنایی در طول 15 سال مرتباً آقای فروزش در آسایشگاه رفت وآمد داشتند و فیلم ساختند.
وی ادامه داد: آسایشگاه کهریزک دیگر آسایشگاه چند سال قبل نیست. با فیلم‌های ساخته شده توسط آقای فروزش، کهریزک را به جهان معرفی کردیم، فیلم‌هایی که ایشان تهیه کردند پر از احساس و تاثیر گذار بودند. او گفت: نمی‌دانم به چه زبان از زحمات ایشان قدردانی کنم و چقدر از آقای کیارستمی تشکر کنم که این آشنایی را میسر کرد.
کیومرث پوراحمد کارگردان سینمای ایران نیز با بیان این که ابراهیم فروزش طی این سال ها چند فیلم ماندگار ساخته است، ادامه داد: او وسواس‌های بیمار گونه نداشت و گنجینه‌ای از مستندهای ارزشمند برای نسل آینده فراهم آورده است. وی از دوره مدیریت ابراهیم فروزش در کانون پرورش فکری یاد کرد و گفت: بخشی از فیلم‌های مهم سینمای کودک ایران در دوران مسئولیت ایشان ساخته شد که از این جهت سینمای ایران به ایشان مدیون است.
پوراحمد افزود: وقتی سناریویی را بعد از عید سال 1355 به کانون ارایه دادم، ابراهیم فروزش فیلمنامه را خواند و اشکالاتی گرفت که آنها را برطرف کنم وبعد از 13 بار بازنویسی آن فیلم کوتاه ساخته شد. فروزش وسواس‌هایی را در من پرورش داد. از او یاد گرفتم نگاتیو و دوربین ارزش دارد، او ارزش‌ها را به من آموخت.
احمد طالبی‌نژاد دیگر سخنران این برنامه گفت: ابراهیم فروزش فیلم اولش را با فیلمنامه‌ی از عباس کیارستمی ساخت. این درحالی است که در آن سالها و بعد از آن نیز فیلم‌سازان دیگری هم بودند که با فیلمنامه‌های عباس کیارستمی فعالیت فیلمسازی خودشان را آغاز کردند، اما بعضی از آن دوستان به سرعت سعی کردند وانمود کنند از زیر این سایه بیرون آمده‌اند، مثلا با تغییر شیوه فیلم سازی یا فرار کردن از دنیای کودکان، اما ابراهیم فروزش تنها کسی است که با سماجت تمام درباره کودکان و نوجوانان فیلم ساخت و سعی نکرده است از زیر آن سایه فرار بکند.
در ادامه عباس کیارستمی که برای تقدیر از ابراهیم فروزش به روی صحنه آمده بود، از این که صحبتهای پوراحمد او را تحت تاثیر قرار داده است، سخن گفت و ادامه داد: یاد خاطرات و گذشته‌هایمان افتادم، من موهایم را از دست دادم و آنها موهایشان سفید شده است. عمر دوستی من و ابراهیم فروزش به اندازه سال هایی است که در سینما فعالیت داشتیم. من با فروزش در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم اتاق بودم. او به عنوان فیلمساز سالها نسبت به کودکان و نوجوانان وفادار ماند و نکته دیگر این که ابراهیم فروزش به دور از هیاهو کمتر در صحنه حضور داشت، چون پیگیر کارهای مهم‌تری بود.
او سهم عمده‌ای به گردن همه‌ی ما دارد، تمام کسانی که سال ها در کانون کار کردند از صافی او گذشتند.
در ادامه این مراسم نیز مستند سهم من این است ساخته جواد امامی درباره فروزش به نمایش در آمد که در این فیلم به فعالیت های فروزش در آسایشگاه کهریزک نیز پرداخته شده بود.