الحمدالله مشکل پول کثیف بکلی حل شد. وزیر کشور گفته بود پول قاچاقچیان وارد انتخابات شده و قرار است بشود، و در این مورد هشدار داده بود. نمایندگان مجلس هم که هم بورسیه غیرقانونی گرفتند، هم از رحیمی پول گرفتند، هم به بانک ها بدهی میلیاردی دارند، هم تعدادی از آنها از بابک زنجانی پول گرفتند، هم به گفته وزیر کشور در ورودشان به مجلس از پول کثیف قاچاقچیان استفاده شده، اعلام کردند که موضوع پول کثیف اصلا نباید مطرح می شد. وزیر کشور هم حرف هایش را پس گرفت و کلا اعلام کرد که اصلا پولی نبوده، اگر هم بوده کثیف نبوده، اگر هم پول کثیف بوده در زمان شاه بوده، اگر هم در زمان شاه نبوده، در آمریکا و عربستان سعودی بوده. اصلا پول چی؟ کثیف چرا؟ این بچه این جا چی کار می کنه؟
همین شد که آقای زیباکلام، برایش این سئوال پیش آمده که برای چی وزیر کشور یک دفعه چوب خورده توی سرش و چشمش باز شده و متوجه شده در تمام این مدت که درباره پول کثیف حرف می زد، اجنه و آل و شیاطین در دلش رسوخ کرده بودند و اصلا چه کسی دخالت کرد که وزیر کشور بکلی از ماجرا عقب کشید؟ کی بود که این کارها را کرد؟ البته هم آقای زیباکلام می داند، هم بقیه عزیزان که هر وقت در کشور کسی می گوید من نمی دانم چه کسی این کار را کرد، یا معلوم نیست به گفته چه کسی اینطوری شد، حتما باز هم علی آقا دسته گل به آب داده و گفته کششششش ندهید.
یعنی در این مملکت وقتی قرار است به مخالفان تهمت زده شود، هیچ دلیلی لازم نیست و آقای جنتی می تواند بدون هیچ مدرک و سندی بگوید که دولت عربستان سعودی میلیاردها دلار به موسوی و کروبی پول داده و هیچ دلیلی هم ارائه ندهد، یا شریعتمداری می تواند بدون هیچ دلیل و مدرکی به خاتمی بگوید که با جورج سوروس ملاقات کردی، یا حسن عباسی بگوید که روحانی با مقامات اسرائیل ملاقات کرده و مدرکی هم ارائه ندهد، ولی موقعی که طرفداران آقا اختلاس می کنند و خاوری شان غیبت کبری می کند و به تورنتو می رود، یا بابک زنجانی شریک جرم نزدیکترین دولت به آقا می شود، هیچ کس نمی‌داند ۲۰ میلیارد دلار پول کجا رفته، یا وقتی معلوم می شود در انتخابات قبلی پول قاچاق وارد شده و در انتخابات بعدی هم قرار است وارد شود، یک دفعه رشوه گرفته و شیتیل گرفتن نماینده مجلس از قاچاقچی مواد مخدر می شود خط قرمز و قرار می شود هیچ کس کشششششش ندهد.
موی بوی جولیان آمد همی
بعضی ها معتقدند که رودکی منظورش بوی جوی مولیان بوده و ظاهرا جوی مولیان یک رودخانه است، بعضی ها هم معتقدند که بوی موی جولیان است و جولیان، نه جولیان آسانژ، بلکه یکی از اجدادش در قرن چهارم موهایش بو می داد و سلطان محمود هم از بوی موی او خوشش می آمد. اما این موضوع مربوط به صدها سال قبل بود و حالا که تالار رودکی شده تالار وحدت، برای حفظ وحدت میان همه مسئولان مملکت و بخصوص امت حزب الله که بطور ویژه ای به مو و هر چیز زبری علاقمندند، کلا حفظ نظام بستگی کامل به میزان موهای امت شهید پرور دارد. یعنی هر کسی ریشش را از ته بزند، اسلام به خطر می افتد، دلواپسان قزوین هم که اعلام کردند اپیلاسیون در حکم محاربه با امام زمان است و خواهران برای اینکه شوهرشان خیلی به آنان علاقه داشته باشند، نباید اپیلاسیون کنند. بالاخره هر کسی یک سلیقه ای دارد، دیروز هم که اعلام شده برادران نباید زیرابرو بردارند و اصولا هرچه ابروی مردان کلفت تر و مودارتر باشد، اسلام محکم تر حفظ می شود.
من البته فکر نمی کنم این تصمیمات خیلی هم بد باشد، منتهی فکر می کنم که حکومت بجز تصمیم گیری درباره ریش و پشم ملت احتمالا وظایف دیگری هم دارد. اگر قرار باشد که حکومت کارش تعیین اندازه دمپای شلوار زنان و کوتاه و بلند بودن فاق شلوار پسران باشد، اگر قرار باشد حکومت کارش این باشد که قلیان حرام است یا واجب، اگر قرار است کار حکومت این باشد که تعیین کند فوتبالیست ها شکل موی شقیقه شان یا فرم سبیل شان چطوری باشد، یا اگر قرار است حکومت تعیین کند که زنان می توانند کرم بزنند یا پودر، یا کار حکومت باشد که تعیین کند مردان باید زیرابرو بردارند یا برندارند، اگر بنا باشد که رئیس نیروی انتظامی کشور کارش این باشد که تعیین کند شلوار زنان باید توی چکمه برود یا بیرون چکمه، اگر بنا باشد حکومت تعیین کند که عروسک باربی جزو دشمنان اسلام است و بچه ها باید از عروسک دارا و سارا استفاده کنند، یعنی چی اون وقت؟ یعنی واقعا کار حکومت همین است؟
ازدواج سفید و ازدواج قهوه ای
ماهنامه “زنان امروز” بخاطر اینکه با چاپ مطالبی درباره ازدواج سفید برخلاف یک چیزهایی که جزو نوامیس نظام است، رفتار کرده است، توقیف شد. می دانم که اولین سئوالی که به ذهن تان می رسد این است که یعنی تا حالا ماهنامه زنان توقیف نشده بود؟
به هر حال همین دیروز این مجله توقیف شد، خانم شهلا شرکت مدیر مسئول زنان امروز گفت: “در پی ترویج ازدواج سفید نبودیم؛ توجیه نکردیم بلکه نقد هم کردیم.” مسئولان هم جواب دادند که اصلا غلط کردید درباره ازدواج سفید حرف زدید، باید درباره ازدواج قهوه ای حرف می زدید. در همین راستا چند دلیل مهم برای اینکه ثابت کنیم اصلا نباید کسی به ازدواج سفید فکر کند، کشف کردیم.
اول اینکه در ازدواج سفید زن و شوهر تا وقتی همدیگر را دوست دارند و به هم وفادار هستند، با هم زندگی می کنند، در حالی که زن و شوهر باید وقتی به هم خیانت می کنند و از هم متنفر هم هستند با هم زندگی کنند.
دوم اینکه ازدواج سفید یعنی ازدواجی که در آن خداوند در جریان رابطه زن و مرد قرار نگرفته است. چون خداوند معمولا از طریق دفتر ثبت اسناد یا محاضر در جریان تشکیل خانواده قرار می گیرد و اگر زن و شوهری به هم وفادار باشند و همدیگر را دوست داشته باشند، خداوند اصلا متوجه نمی شود که آنها خانواده ای تشکیل دادند.
شهلا شرکت گفته که: “متاسفانه اولین بار بحث ازدواج سفید را خود وزارت کشور اعلام کرد؛ اگر قرار نبود این مساله رواج پیدا کند، پس چرا مطرح کردند. مجله‌ی «زنان امروز» نیز که به زنان اختصاص دارد، به این موضوع که نیمی از آن مربوط به خانم‌هاست، پرداخته است.”
قرار است از این به بعد هیچکس درباره ازدواج سفید حرف نزند و همه فقط درباره ازدواج قهوه ای حرف بزنند. اینطوری خیلی بهتر است.