ساخت سریال های طنز به مناسبت های مختلف در سیما به امری عادی تبدیل گشته و سبب شده تا بسیاری به تولید چنین سریال هایی روی آورند. مجید صالحی یکی از آنهاست که کار را با نقش آفرینی در همین کارهای روتین طنزآغاز کرده بود. بعد از تجربه بازیگری در سینما به ساختن مجموعه های طنزروی آورد. مجموعه طنز سه در چهارکه جدیدترین ساخته صالحی درمقام کارگردان، هم اکنون درحال پخش ازشبکه سوم سیماست که تفاوت های عمده ای با کارهای پیشین وی دارد. از جمله حضور رضا عطاران درمقام مشاورکارگردان پروژه که گویا این حضور تاثیر زیادی بر شیوه کار ونگاه صالحی به مقوله طنزداشته است.
سه در چهار
نویسنده: علیرضا مسعودی. کارگردان: مجید صالحی. مشاورکارگردان: رضا عطاران. تهیه کننده: حسن روستایی. مجری طرح: بهرام بهرامیان. تدوین: مریم نفریه، رضا مطهری. مدیرتصویربرداری: مرتضی نجفی. طراح گریم: مهرداد میرکیانی. طراح صحنه و لباس: حسین عالی نژاد. موسیقی: امید کرامتی. بازیگران: محمد کاسبی[رحمان]، مهران رجبی[سیروس]، علی صادقی[بیژن]، شهره لرستانی[حنا]، مریم سلطانی[طلا]، اشکان اشتیاق[کیوان]، مجید صالحی، مصطفی راد، مختارسائقی،. شمسی فضل الهی. محصول: شبکه سوم سیما
سه در چهار روایتگر زندگی دو خواهر و خانواده آنهاست که برای فراهم کردن زندگی بهتر تصمیم می گیرند که یک شرکت خدماتی تاسیس کنند. آنها به کمک یکدیگرشرکت را در آپارتمان اجاره ای در برجی در بالای شهر تهران به راه می اندازند اما…
یک گام به پیش
ژانر طنز و کمدی همیشه یکی از سخت ترین ژانرهاست و پرداختن به آن توانمندی های زیادی را از جانب سازندگان آن می طلبد. چهارچوب داستان “سه درچهار” حول محور دو خانواده به سرپرستی آقا رحمان و آقا سیروس می چرخد. این دوخانواده که نسبت فامیلی با یکدیگردارند تصمیم می گیرند تا تحولی درزندگی شان بوجود آورند. این تصمیم در ساختمان داستان تبدیل به عنصری می شود که خود زمینه ساز رویدادها و اتفاقات بیشمار و متنوعی است. در واقع با این تصمیم دو خانواده به بالای شهر نقل مکان می کنند و در یک خانه اجاره ای هم زندگی می کنند و شرکتی را به طورغیر قانونی به راه می اندازند.
عنصری که نویسنده به خوبی ازآن درطراحی جهان داستانی خود سود می جوید عامل وارونه سازی است. این عامل همیشه یکی از اجزاء اصلی سازنده کمدی ست. خانه ای که دو خانواده همزمان درآن سکنی گزیده اند و مدیر برجی که بسیارکنجکاو است و به شدت رفت و آمد ساکنین برج را زیر نظردارد. این پازل ها به درستی از جانب نویسنده در کنارهم چیده شده اند. در واقع نویسنده علاوه بر به کارگیری این عناصر در ساختار اثرش، از نحوه نگارش دیالوگ ها و طراحی موقعیت هایش استفاده فراوانی جسته است. دیالوگ ها علاوه بر این که سطحی از روزمره گی شخصیت ها در اجتماع را انتقال می دهد، با به کارگیری عنصرتکرار باعث ایجاد طنز کلامی در گفتار شخصیت ها می شود. نکته دیگر اینکه، مخاطب بیش از آنکه به طنزهای کلامی و بداهه سازی های بازیگران بخندد به موقعیت هایی که شخصیت ها در آن گرفتارمی آیند، می خندد. نمونه بارز آن سکانسی است که بیژن به همراه خواهرش مریم برای نظافت و کار به خانه پیرزنی در بالای شهرتهران می روند. پیرزن که سال هاست تنهاست نیازبه کسی دارد که برای او حرف بزند. در مقابل مریم و بیژن وظیفه شان نظافت منزل است. این تضاد در انگیزه شخصیت ها گروتسگ بی نظیری را برای مخاطب خلق می کند. طوری که مخاطب همزمان با تنهایی پیرزن همدردی می کند و هم به وضعیت مریم و بیژن که گرفتارشده اند، می خندد.
در بخش کارگردانی، صالحی با انتخاب درست زوایای دوربین و دکوپاژی روان کمک شایانی به موقعیت ها وشخصیت ها می کند. او در واقع با دکوپاژش فضایی رئالیستی و باورپذیر برای مخاطب خلق می کند. هدایت صحیح بازیگران – انتخاب درست بازیگران – ریتم مناسب داستان و… ازنکات برجسته کارگردانی اوست. اما تنها نکته ای که باقی می ماند استفاده ازعناصری است که صالحی از کارهای عطاران به عاریت گرفته است که تا حد زیادی با فضاها وموقعیت ها هماهنگ شده است. اتفاقی که اگرنمی افتاد ضربه بزرگی به مجموعه وارد می شد.
بازیگران هم بازی قابل قبول وخوبی ازخود ارائه می دهند. اما دراین میان، مهران رجبی با نوع گویش خاص خود در ادا کردن دیالوگ ها وعلی صادقی با بداهه هایش جذابیت مضاعفی برخلق کردن لحظات طنزمی افزاید. به نظرمی رسد که سه در چهار گام رو به جلو و نقطه عطفی در کارنامه صالحی به حساب می آید.