با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، بر حجم تهدید های پنهان و آشکار روزنامه نگاران و فعالان رسانه ای افزوده شده تا جایی که روز گذشته وزیر اطلاعات بزرگترین تهدید پیشروی انتخابات را “توطئه های رسانه ای” دانست.
سخنان وی در حالی بیان می شود که طی هفته های گذشته، نهادهای امنیتی بیش از دهها تن از فعالان سیاسی و مطبوعاتی را احضار و بازجویی و در مواردی به آنها توصیه کرده اند در روزهای منتهی به انتخابات در تهران یا دیگر کلان شهرها نباشند.
حیدر مصلحی که به اعتقاد علی مطهری رکورد دار اظهار نظرهای غیر حرفه ای در حوزه امنیت است، دیروز هم بار دیگر سخنان مبهمی درباره فضای انتخابات گفت و طی آن به تهدید روزنامه نگاران و رسانه ها پرداخت.
به گزارش خبرگزاری فارس، خبرگزاری نزدیک به حفاظت اطلاعات سپاه، مصلحی گفته است: “توطئه‌های دشمنان برای انتخابات ریاست جمهوری شروع شده است. بالاخره آنها هم طراحی‌هایی برای این انتخابات دارند، اما همه آنهاخنثی خواهند شد”.
او افزوده است: “همه برای مقابله با این تحرکات آماده هستند”.
او در پاسخ به این سئوال فارس هم که “ مهمترین طرح‌های دشمنان در چه حوزه‌ای طرح‌ریزی شده است” گفته است: “بیشتر این طرح‌ها در حوزه‌های رسانه‌ای هستند”.
وزیر اطلاعات در حالی رسانه ها را بار دیگر عامل آنچه که “طرح های دشمنان برای انتخابات” می داند، نامیده که وزارت متبوعش پیش از آغاز سال ۹۲ بیش از ۲۰ روزنامه نگار را شبانه در یورش به تحریریه روزنامه های شرق، بهار و اعتماد بازداشت کرد و مدعی شد که آنان در صدد “فتنه انتخاباتی” بوده اند.
مصلحی در فروردین ماه اعلام کردکه این بازداشت ها پیشگیرانه بوده است: “وزارت اطلاعات با استفاده از تجربیاتی که به ویژه در فتنه ۸۸ به دست آورده، خود را مهیا کرده تا راه هرگونه فتنه‌گری از خارج کشور و روند تاثیر گذاری آنها را سد کند. با عنایت به بیداری که در ملت رشید کشورمان سراغ داریم این انتخابات به حماسه سیاسی ماندگار در کارنامه نظام اسلامی تبدیل خواهد شد”.
در همین راستا سیدمحمد حسینی وزیر ارشاد هم آنطور که ایسنا گزارش داده، دیروز گفته است: “از رسانه‌ها انتظار می‌رود دقت بیشتری در نقل مطالب داشته باشند تا فضای کشور سالم باشد و نهادهای نظام تخریب نشوند. در جلسه کابینه بنا براین شد که تخلفات رسانه‌ها و روزنامه‌ها به‌طور علنی اعلام شود. در این هفته، چند مورد تخلف داشتیم که راجع به مراجع تقلید ومقام معظم رهبری نسبت‌هایی داده بودند و در مورد آمدن و یا نیامدن برخی کاندیداها نقل و قول‌هایی داشتند که تذکرات لازم داده شد”.
علاوه بر وزیر اطلاعات و وزیر ارشاد، تمرکز رسانه های افراطی حکومت نیز بر “ستاد انتخاباتی” و “فعالیت های رسانه ای” هاشمی رفسنجانی متمرکز شده و به نظر می رسد که این رسانه ها نسبت به فعالیت ستادهای هاشمی حساس شده اند.
سایت های نزدیک به نیروهای امنیتی، مملو از مطالبی با عنوان “ پشت پرده” و “دست پنهان” و… درباره ستاد انتخابات هاشمی است. در یک نمونه، سایت بولتن نیوز در گزارشی با عنوان “ کالبدشکافی تاکتیک های رسانه ای حلقه هاشمی” نوشته است: “هاشمی و یارانش به خوبی می دانند که فاقد «پایگاه اجتماعی» لازم برای کسب رأی مردمی در انتخابات پیش رو هستند. تجربه حضور هاشمی در چند انتخابات پیشین نشان داده که وی فاقد اقبال عمومی است. هاشمی در انتخابات مجلس ششم، شکست خورد. در انتخابات سال ۸۴، بنا به گفته خودش از بخشدار و فرماندارش، یعنی احمدی نژاد شکست سنگینی خورد. در انتخابات ۸۸ نیز اگرچه حضور مستقیم نداشت اما نامزدهای متبوع وی نتوانستند در برابر نامزد اصولگرایان پیروز میدان شوند. اینها همه یعنی پیرمرد هشتاد ساله، بهتر از هر کس دیگری می داند که احتمال شکست او در انتخابات پیش رو، به مراتب بیشتر از پیروزی است. بنابراین به هر طریق ممکن که شده باید بر میزان آراء و مقبولیت عمومی خود بیافزاید. سوءاستفاده از آیات عظام و حتی رهبر انقلاب نیز یکی از راهکارهای مناسب برای کسب مقبولیت مردمی و افزایش پایگاه اجتماعی است. اگرچه مردم ایران چنان آبدیده هستند که گول چنین تاکتیک های غیر اخلاقی را نخواهند خورد اما در این باره گفتنی های دیگری نیز هست که به مرور بیان خواهد شد”.
جهان نیوز هم در مطلبی مشابه به “پشت پرده ستاد هاشمی” پرداخته و اینکه فاطمه هاشمی گفته است پدرش ستاد انتخابات نخواهد داشت را دلیل بر اقدامات زیرزمینی و تحرک برای “فتنه” دانسته است.
جو امنیتی سنگین در ایران موجب شده تا فعالان مطبوعاتی و سیاسی که هزینه سنگینی در حوادث سال 88 متحمل شدند، از بیم برخوردهای امنیتی و بازداشتهای احتمالی از حضور در روزنامه ها نیز منصرف شوند و اعلام کنند که تا بعد از انتخابات “آفتابی” نخواهند شد. گفته شده که این روزنامه نگاران به توصیه بازجوها و عوامل وزارت اطلاعات ناچار به ترک کار شده اند.
گفتنی ست پس از حوادث سال ۸۸، روزنامه نگاران و فعالان رسانه ای آسیب های زیادی را در جریان سرکوب اعتراضات مردمی متحمل شدند. اجبار به مهاجرت از کشور، بازداشت ها و احضارهای پیاپی، صدور احکام طویل المدت زندان ، آزار اعضای خانواده، جلوگیری از اشتغال و کسب در آمد، پلمب انجمن صنفی روزنامه نگاران، تهدید های تلفنی و… تنها بخشی از فشار سنگین نهادهای امنیتی حکومت بر روزنامه نگاران بوده است. فشارهایی که بیم آن می رود با بروز تحرکات اجتماعی در آستانه انتخابات، تشدید شود.
