خطر اعدام هفت بهائی زندانی در ایران را تهدید می کند. این هفت نفر، پنج مرد و دوزن 37 تا 76 ساله، که از بیست ماه پیش در بازداشت به سر می برند از سوی دستگاه قضائی ایران متهم به “جاسوسی برای اسرائیل” و “افساد فی الارض” شده اند. متهمین که اعضای جامعه بهائی ایران آنان را “یاران” می خوانند تا زمان بازداشت با ایفای نقش واسطه میان اعضای جامعه و نهادهای دولتی کشور تلاش می کردند از شدت فشارهای اعمال شده بر بهائیان ایران که سی سال است در معرض اقدامات ایذائی جمهوری اسلامی قرار دارند بکاهند.
بهائیان علیرغم آنکه مهم ترین اقلیت مذهبی کشور به شمار می ایند شهروند محسوب نمی شوند و تحت عنوان” کافر” پشتیبان و پناهی ندارند. اعضای این جامعه 300000 نفری که مسالمت جوئی مرامشان است هربار که کشور دچار تنش های سیاسی یا اجتماعی می شود سهل الوصول ترین قربانیانی هستند که می توان شدیدترین اتهامات را به آنان وارد آورد. امروز هم آنان از طرف روزنامه های دولتی متهم به سازماندهی آشوب هائی شده اند که کشور را تکان داده است امّا این اتهامات مثل تمامی اتهاماتی که طی یک قرن به بهائیان نسبت داده شده مقرون به حقیقت نمی باشد.
همزمان با نزدیک شدن تاریخ محاکمه هفت “یاران”، بازداشت بهائیان و تخریب گورستان ها و به آتش کشیدن اموال آنان فزونی گرفته و هیچکس به شکایات آنان ترتیب اثر داده نمی دهد. درحال حاضر 48 بهائی در زندان محبوسند و 75 نفر دیگر نیز با پرداخت وثیقه های غالباً سرسام آور یا گروگذاشتن اسناد مالکیت یا مجوز کسب خود تا زمان شروع محاکمات آزاد شده اند. اکنون سی سال است که ممنوعیت ورود به دانشگاه و حق برخورداری از حقوق بازنشستگی در مورد بهائیان اعمال می شود. از استخدام در ادارات دولتی محرومند، کارفرمایان بخش خصوصی را برای اخراج آنان تحت فشار قرار می دهند، افراد ضد بهائی بدون نگرانی ازعواقب کار خود به آن ها حمله می کنند. حتی کودکان بهائی از خشونت در امان نیستند و در مدارس به هنگام مراسم صبحگاهی آماج دشنام قرار می گیرند.
خود شما، عالیجناب، روزگاری سابق بر این اعلام کردید که بهائیان باید به مرتبه “خراج گزاران” حکومت تقلیل یابند.
بهائیان صد و پنجاه سال است که، چه در ایران و چه در کشورهای دیگر، برای برقراری مساوات میان زن و مرد و برخورداری از حق تحصیل همگانی و امور دیگر نظیر برقراری موازنه میان علم و مذهب فعالیت می کنند و همین موجب شده است که از پشتیبانی روزافزون مردم ایران برخوردار شوند.
ما خواهان پایان دادن به اعمال خشونت سیستماتیک علیه بهائیان که از سوی جناح تندروی روحانیت و دولت سازماندهی می شود، به رسمیت شناخته شدن آزادی عقیده و مذهب در ایران و آزادی زنان و مردان زندانی بهائی در ایران هستیم.
اسامی امضا کنندگان:
روزین آگه نوئر، محقق رشته زیست شناسی
آیتانا پره را گومس،محقق رشته زیست شناسی
فتی بن سلامه، استاد دانشگاه، رشته روانشناسی
مالوین درکیندرسن، محقق رشته زیست شناسی
ژاکلین لئون، محقق، رشته زبانشناسی
آن پله سیس، استاد دانشگاه در رشته زیست شناسی
ژنویو بورده، استاد دانشگاه در رشته زبانشناسی
سوفی لووه ـ واله، استاد دانشگاه در رشته زیست شناسی
سسیل ساکه، استاد دانشگاه در رشته زبان و تمدن مشرق زمین
آن سکونلو، کارشناس محیط زیست، شهرشناس
ژان پیر اوردن، رئیس کارخانه
میشل وولوویچ، استاد دانشگاه در رشته زیست شناسی
سوفی وریز، استاد دانشگاه در رشته زیست شناسی
ژان رنه دوآمل، محقق علوم عصب شناسی
آنا مونتانینی، محقق رشته علوم عصب شناسی
اریک کستل، محقق رشته علوم عصب شناسی
ژولیت سابلیه، دکتر در رشته علوم عصب شناسی
دانیل دیاتکین، استاد دانشگاه در رشته تاریخ و اقتصاد
آنوشکا ایباکا، دانشجوی رشته زبانشناسی
سوفیا ژومنی، مدرس رشته علم جامعه درمانی
هلن کونزلر، استاد دانشگاه در رشته اقتصاد
آندره لاپیدوس، استاد دانشگاه در رشته اقتصاد
کلر پینیول، استاد دانشگاه در رشته اقتصاد
فلورانسیا سامبه، دکتراقتصاد
کاترین تور، استاد دانشگاه در رشته مردم شناسی
برونو اوئن، پزشک متخصص تشخیص عفونت در بیمارستان وابسته به دانشگاه
میشل بوتبول، پزشک روانشناس
پل کسلر، محقق رشته فیزیک
فرانسوا گرو، زیست شناس، عضو افتخاری کولژ دو فرانس
لیدی کوش، محقق رشته فیزیک
آنری کورن، محقق رشته زیست شناسی
دومینیک شیف، محقق رشته فیزیک
ژرار تولوز، محقق رشته فیزیک
ژویس بلو، استاد دانشگاه در رشته شرق شناسی
سونیا دایان ـ ارزبرون، استاد دانشگاه در رشته جامعه شناسی
ژوزف پاریزی، محقق رشته فیزیک
منبع: لوموند 5 فوریه
