حدیث ایرانی
برخورد با فعالان سیاسی و حقوق بشر کرد در چند ماه اخیر چنان زیاد شده است که حتی بهاءالدین ادب، نماینده مردم کردستان در مجلس ششم نیز لب به گلایه گشوده است و می گوید: “در یکی دو سال اخیر نادیده گرفتن حقوق اقوام در ایران آنقدر زیاد شده است که همان حداقل حقوق و آزادی ای که سابقا به آن ها داده شده است نیز دارد از آن ها پس گرفته می شود. دیگر برخورد با فعالان سیاسی و اجتماعی توسط دولت و دستگاه های قضایی امنیتی شده است و این دلیلی ندارد جز اینکه اکثر چهره های دولت، نظامی و انتظامی هستند و بنا به رویکردی که دارند این کارها را انجام می دهند.”
نگاهی که باعث شده در یک ماه اخیر فقط ده ها نفر از فعالان سیاسی و حقوق بشری کرد یا راهی زندان شوند یا تبعید به شهرهای دیگر یا به گفته شیرین عبادی “دچار پرونده سازی شدند تا این پرونده ها همچون شمشیر داموکلس برسرآنان باشد.” برخوردی در خاموشی که حتی به گزارشات نقض حقوق بشر جمهوری اسلامی نیز راه نمی یابد.
اخیرا همزمان با اعتصاب غذای زندانیان سیاسی کشور، روزنامه نگار کردی به نام شیرکو جهانی نیز دستگیر شد.او در اعتراض به دستگیریش دو روزی است که دست به اعتصاب غذا زده، اما کمتر در اخبار به آن اشاره شده است.
شیرکو جهانی، روزنامه نگار و عضو سازمان دفاع از حقوق بشرکردستان، روز دوشنبه گذشته به اتهام “مصاحبه با رسانه های خارج از کشور” بازداشت و به زندان عمومی مهاباد منتقل شد.
وی که در سال های گذشته نیزبارها به اتهامات گوناگون بازداشت شده بود، این بار به دلیل مصاحبه در مورد آخرین وضعیت پرونده “شوانه قادری” دستگیر شد. جوانی که قتل وی در تابستان سال گذشته منجربه اعتراضات وسیعی در مناطق کردنشین شد.
اما شیرکو جهانی تنها کسی نبود که در یک ماهه اخیر بازداشت شد. موج بازداشت ها در کردستان علاوه بر روزنامه نگاران و فعالان سیاسی، شامل حال معلمان این قوم نیز شده است. ماجد خالدیان، اقبال جوانمردی، اسعد خانی، کورش رنجبر و ثریا قاسمیان ۵ دبیر یکی از دبیرستان های سنندج نیز به اتهام فعالیت های سیاسی و “ضد نظام” دستگیر شده اند.
فرزاد کمانگر، دبیر دبیرستان های کامیاران و عضو سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان نیز که علاوه برگذشت چند ماه از دستگیری هنوز اتهامش مشخص و حتی به گفته نزدیکانش به او تفهیم اتهام هم نشده، از زندان اوین تهران به سنندج و سپس به بازداشتگاهی نامشخص منتقل شده است.
هیمن ویسی و ابراهیم صالحی از فعالان سرشناس سیاسی کردستان نیز از اواسط ماه گذشته به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” تاکنون در بازداشت بسر می برند.
علاوه بر اینان محمود صالحی، از فعالان کارگری شهر سقز به تازگی به اتهام دعوت از کارگران به شرکت در تجمع “روز جهانی کارگر” به چهار سال حبس محکوم شد. در ماه گذشته دادگاه های کردستان محکومیت دیگری، این بار برای محمد صدیق کبودوند صادر کردند. محمد صدیق کبودوند، رییس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان “به اتهام نشر مطالب خلاف واقع” در هفته نامه توقیف شده “پیام مردم” به یک سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم به زودی به اجرا درخواهد آمد.
همچنین دادگاه تجدیدنظر استان کردستان حکم محکومیت 5 سال زندان برای “لقمان مهری” به اتهام اقدام علیه امنیت ملی را تایید کرد. لقمان مهری که عضو سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان است، در پرونده ای دیگر، در ارتباط با شرکت در تجمع “روز جهانی زن” در سال 1383 به 6 ماه حبس و 25 ضربه شلاق محکوم شده بود.یک شهروند دهگلانی نیز به نام حبیب الله طهماسبی به تازگی به 5 سال حبس محکوم شده و اتهام وی نیز” ارتباط با گروه های مخالف نظام”عنوان شده است.
اما بدتر از همه وضعیت نامعلوم یک جوان سنندجی است. هویت این جوان که ماه پیش و به خاطر شرکت در ناآرامی های اخیر کردستان دستگیر شد، توسط هیچ یک از سازمان های حقوق بشری کردستان شناسایی نشده است و مسئولان استانی نیز حاضر به دادن نام و مشخصات این جوان نیستند. تنها اطلاعی که از وی در دست است این است که او بدون دادگاهی شدن در مکانی ناشناس به اتهام” همکاری با احزاب مخالف نظام “ در بازداشت به سر می برد.
علاوه براینان سامان رسول پور، فعال حقوق بشر، غفور محمدی و زینب بایزیدی [از اعضای سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان] با تامین قرار به طور موقت در آزادی بسر می برند.
اما برخورد با فعالین کرد در یک ماهه اخیر فقط به همین موارد محدود نماند و به تبع وقایعی که در سطح ملی اتفاق افتاده است گریبان دانشگاه های این منطقه را نیز گرفته است. مسئولان دانشگاه ارومیه، 6 نشریه دانشجویی از جمله 3 نشریه کردی- فارسی این دانشگاه را توقیف کرد. فصلنامه “مانیشت” به صاحب امتیازی “کانون روناهی” و مدیر مسئولی “حسین حسن زاده” و سردبیری “دلیر یارخدا”، گاهنامه “هه ناران” به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی “قانع محمدی” و سردبیری “محمد رسولزاده” و “عبدالرحمان خضری” و فصلنامه “تریفه” به صاحب امتیازی “کانون روناهی” و مدیر مسئولی “جهانبخش پورخضر” و سردبیری “یعقوب روا” به اتهام دامن زدن به مسائل قومی، ترویج افکار چپ، تضعیف حکومت اسلامی و اقدام علیه امنیت ملی توقیف شدند. در همین حال سه نشریه آذری- فارسی به نام های “اویانیش”، “ یاشیل” و “ کشاورزان جوان” به اتهاماتی مشابه توقیف شده اند. یادآور می شود نشریات کردی- فارسی “زیلان” و “روژانو”، پیش تر از سوی دانشگاه ارومیه‌توقیف شده بودند.
این برخوردها اما بنابه گفته یکی از همین فعالان کرد تنها محدود به کردها نبوده و شامل حال سایر اقوام ایرانی مثل ترک ها و اعراب نیز شده است. این فعال کرد می گوید: “بیشترین حجم برخورد با ما مرزنشینان است اما صدای کسی درنمی آید. نه اینکه در تهران نیستیم اخبارمان نیز دنبال نمی شود. وقتی مرا بازداشت کرده بودند و زیر شکنجه بودم به تمام نهادهای حقوق بشری نامه نوشتم و خواستار حمایت آن ها شدم. از دیده بان حقوق بشر گرفته تا گزارشگران بدون مرز. اما آن ها نه تنها به سراغم نیامدند که حتی در گزارش هایشان نامی هم از من نبردند.اینگونه است که هم حکومت فضا را برای ما تنگ می کند و هم داخلی ها و خارجی ها به ما بی توجه هستند.”