یاد یاران

یادی از ناصر عبدالهی

صدای ماندگار جنوب…

پنج سال گذشت تا تنها با صدایش یاد و خاطراتش را به ذهن و جان بیاوریم. صدایی که چه زود در یادها جان داد و تنها آهنگ خرسندش امروز بر یادگار خیابان ها و منازل و… باقی است. ناصر عبدالهی…هنرمندی که جاودانه مانده است در میان اقوام ایران زمین و چه خوش مانده و می ماند… یاد یاران را ورقی می زنیم و مکثی در میانه روز های پایانی آذر ماه به چشم و دست می ماند. با نام او و یاد او تنها به حضورش در دل ها و جان ها می اندیشیم و سخت در فراقش غم به جان می آوریم…بیست و نهمین روز آذرماه…پنجمین سالروزدرگذشت ناصر عبدالهی.

این هنرمند بامداد سوم آذرماه 85 در بیمارستان خلیج فارس بندرعباس بنا به دلایل مشکوکی که بعدها مشکلات کلیوی عنوان شد، بستری شد و سپس به کما رفت. بعد از چند روز هم به بیمارستان شهید محمدی بندرعباس منتقل و در بخش ICU این بیمارستان بستری شد و سرانجام یک هفته‌ی بعد به بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد تهران منتقل شد.

سرانجام ظهر روزـ 29 آذرماه ـ در حالیکه تنها 37 سال داشت به دیار باقی شتافت و در زادگاهش بندر عباس به خاک سپرده شد.

محمد علی بهمنی در پی درگذشت ناصر عبداللهی همان سال درباره‌ی فعالیت هنری این خواننده و آهنگساز گفت: شناخت او روی شعر خوب بود و این واقعیتی است که باید به آن اعتراف کرد. او انسانی بود که موسیقی را خوب می‌شناخت، صدای خوبی داشت و حیف شد، می‌توانست این صدا رساتر بماند؛ اما دریغ!

کوتاه از خالق دوستت دارم:

ناصر عبداللهی دهم دی‌ماه 1349 در بندرعباس به دنیا آمد و تحصیلات خود را در بندرعباس گذراند و فعالیت‌های هنری خود را از سال‌های نوجوانی در صدا و سیما و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و امور تربیتی استان هرمزگان آغاز کرد.

او با خوانندن ترانه‌ای به نام « ناصریا » به شهرت دست یافت و از جمله آلبوم‌های او می‌توان به «عشق است»، «دوستت دارم»، «غزلک» و «بوی شرجی» اشاره کرد.