فاضل میبدی: نباید به اسم اسلام با هیچ آئینی برخورد کرد

فرشته قاضی
فرشته قاضی

» سرنوشت نامعلوم دراویش گنابادی

بیش از ۹ درویش گنابادی در زندان در اعتصاب به سر می برند، خانواده های آنها به همراه سایر دراویش گنابادی در اعتراض به وضعیت آنها دست به تجمع در مقابل دادستانی تهران زدند،اما از سوی نیروهای امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و بیش از ۸۰۰ نفر از آنها بازداشت شدند؛ هرچند بازداشت شدگان آزاد شده اند اما تغییری در وضعیت این ۹ زندانی عقیدتی که در اعتصاب غذا، تلفن و ملاقات به سر می برند صورت نگرفته.

“نگاه امنیتی” به دراویش گنابادی دلیلی است که خانواده های دراویش زندانی، آن را باعث برخورد با دراویش، تخریب حسینیه های دراویش و زندانی کردن آنها عنوان می کنند. آنها بارها در مصاحبه های مختلف عنوان کرده اند که اعضای زندانی خانواده هایشان به دلیلی درویش بودن بازداشت شده اند؛ مساله ای که در مصاحبه با حجت الاسلام محمد تقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم مطرح و از او سئوال کرده ام برخورد امنیتی با دراویش گنابادی از نظر اسلام چه منطقی دارد؟

محمدتقی فاضل میبدی در مصاحبه با “روز” می گوید: با هیچ درویشی و هیچ آئینی نمی توان برخورد فیزیکی کرد. اصلا هر نوع برخوردی کار غلطی است. هر کسی، هر آئینی دارد آزاد است آیه لا اکراه فی الدین در قرآن کریم همین را می گوید که هیچ اجباری در دین نیست. حالا طرف می خواهد درویش باشد، غیر درویش باشد، هر دین و مذهبی که دارد باید به آن دین و مذهب و آئین اش احترام گذاشت.

 او می افزاید: همیشه یکی از توصیه های انبیا این بوده که احترام متقابل بین ادیان وجود داشته و همزیستی متقابل بین آئین ها باشد. بنابراین برخورد با دراویش گنابادی کار غلطی است، کار محکومی است و قابل توجیه هم نیست. اگر چیز دیگری و یامسائل سیاسی در کار باشد بحث دیگری است ولی به صرف اینکه طرف درویش است با او برخورد کنند در اسلام توجیهی ندارد.

برخورد بادراویش گنابادی اما به زندانی کردن آنها خلاصه نمی شود؛ اخراج از محل کار، همچنان که مادر رضا انتصاری اعلام کرده فرزندش به دلیل درویش بودن از صدا و سیما اخراج شده، تخریب حسینیه های دراویش گنابادی و حتی جلوگیری از انجام اعمال آئینی آنها طی سالهای گذشته تشدید شده است. عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم در این زمینه می گوید: من متاسفانه زیاد اطلاعی از این مسائل ندارم اما به عنوان یک روحانی که آشنایی با دین اسلام دارم می گویم اسلام اجازه نمی دهد ما با کسی برخورد کنیم و بگوییم چرا فلان آئین و فلان دین را داری. هر کسی هم در آئین خودش آزاد است. ما حتی اگر براین باور باشیم که دراویش یا کسان دیگر در راه گمراهی هستند باید برویم بحث و گفتگو کنیم و ارشادشان کنیم. یعنی گفتمان باید بکنیم. خدا به پیغمبرش فرمود که و جادلهم بالتی هی احسن. همچنین ادعو الی سبیل ربک بالحکمته و الموعظه الحسن. گفت برو صحبت کن سخن بگو. پیابمر اسلام اگر با کسی برخورد کرده دفاعی بوده چون طرف مقابل اش در مقام توطئه بوده. اگر کسی در مقام توطئه برآید برای دفاع از خود می توان برخورد کرد اما اگر کسی به صرف اینکه دین و آئینی دارد با او برخورد شود از نظر اسلام و از جهت حقوق بشر درست نیست.

محمد تقی فاضل میبدی می افزاید: وقتی خدا و پیغمبرش چنین می گویند هیچ کسی حق ندارد به اسم اسلام با دین و آئینی برخورد کند و بگوید چرا فلان دین و آئین را داری. حالا ممکن است بگویند اینها کار سیاسی کرده اندکه آن هم دو جور است؛ اگر کار سیاسی اش این باشد که تبلیغ حزب و آئین اش را کرده نمی توان با او برخورد کرد اما اگر دنبال توطئه و براندازی باشد می توان با او براساس قانون برخورد کرد آن هم از طریق دادگاه صالحه و قانون.

 در حال حاضر رضا انتصاری، حمیدرضا مردادی، مصطفی عبدی، کسری نوری و افشین کرم‌پور، روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران همکار سایت مجذوبان نور و وکلای زندانی آن‌ها امیر اسلامی، فرشید یداللهی، مصطفی دانشجو و امید بهروزی در زندان های اوین تهران و عادل آباد شیراز، در اعتراض به “وضعیت نامناسب نگهداری در زندان” و همچنین “نگاه امنیتی اعمال شده بر جامعه دراویش” در اعتصاب به سر می برند.

بیش از دوهزار نفر از جامعه دراویش گنابادی نیز با آغاز اعتصاب غذا با زندانیان اعتصابی همبستگی کردند. تعدادی از خانواده ها نیز به مدت چند روز مقابل دادستانی تهران تجمع و تحصن کردند؛ تجمعی که با دخالت پلیس به خشونت کشیده و منجر به بازداشت تعدادی از خانواده‌ها شد.

برخورد سال های اخیر با پیروان سلسله دراویش نعمت الهی گنابادی که به تخریب حسینیه های دراویش در شهرهای بروجرد و اصفهان انجامید، از بهمن ماه سال ۱۳۸۴ و با تخریب حسینیه دراویش در قم آغاز شد.

شماری از روحانیان سنتی شیعه در ایران در سال های اخیر از گرایش روزافزون جوانان به بعضی اعتقادات عرفانی و صوفی گرایانه اظهار نگرانی کرده و این اعتقادات را گمراه کننده دانسته اند.

پیروان شاه نعمت الله ولی در سده های اخیر به سه شاخه ذوالریاستینی (منورعلیشاهی)، گنابادی (سلطانعلی شاهی) و صفایی (صفی علیشاهی) تقسیم شده اند.

اعتقادات طریقت گنابادی نسبت به شاخه های دیگر به اهل شریعت نزدیک تر است و پیروان این شاخه مکان های تجمع خود را به جای خانقاه، “حسینیه” می نامند.

رهبر یا “قطب” فعلی دراویش گنابادی نورعلی تابنده است که از مهر ماه ۱۳۷۱ پس از درگذشت محبوب علیشاه، قطب پیشین سلسله گنابادی با فرمان وصیتی او، با لقب طریقتی “مجذوب علیشاه” جانشین وی شده است.