تجربه روز را چگونه ارزیابی می کنید؟
روز یک تجربه موفق روزنامه نگاری ایران است که در حالی که حال و هوای یک روزنامه درون مرز کشور را حفظ می کند، توانسته است تا حد معین خود را از گرفتاری های و ناامنی های روزمره روز نامه نگاری در داخل کشور مصون نگاه دارد. روز در این 500 شماره ثابت کردمی توان، بدون پشت کردن به کشور و چشم بستن بر واقعیات های زشت و زیبای آن، از امکانات برون مرز بهره جست و در خدمت اطلاع رسانی، در خدمت منافع ملی، در خدمت بسط گفتگو و راه جویی برای گشایش مشکلات باقی ماند. به باورم باید این تجربه را به دست در کاران روز تبریک گفت و بر حسن های این نشریه افزود که راه و ربطی است بین مردمان ایرانی که در داخل و خارج کشور زندگی می کنند.
اهمیت این ارتباط از نظر شما چیست؟
به باورم باید این تجربه را به دست در کاران روز تبریک گفت و بر حسن های این نشریه افزود که ایرانیان داخل و خارج کشور، که کمتر یا بیشتر آرمان هائی همگون و یا ناهمگون دارند، را به هم ربط می دهد. یافتن مخرج مشترکی که از ایرانیان به ایرانیان خبر برساند و در عین حال آن را از دستبرد نظرها و غرض ها دور نگاه دارد، هنری است که ایران به آن نیاز بسیار دارد.
در تاریخ سیاسی ایران، نشریات منتشر شده به فارسی در خارج از کشور دارای تجربه و پیشینه ای جذاب هستند. در این 500 شماره ای که از “روز” بیرون آمده نیک پیداست که سنن نیک به جا مانده از تاریخ یک صد و چند ساله روزنامه نگاری ایرانی پاس داشته شده است.
میدانم که تحول شرایط سیاسی کشور، که به زعم من علیرغم پس نشست ها و نومیدی ها، قطع نظر از این که چه کسی حاکم باشد، هم چنان خرد خرد بسوی باز شدن بیشتر می خزد، ما را به جایی خواهد برد که باز “روز” هر بامدادان روی دست روزنامه فروش ها سر هر چهار راه به مشتاقان عرضه شود؛ چه پایگاه آن در برون مرز باشد یا درون مرز.