فردریک دال
ابراهیم یزدی، سیاستمدار مخالف ایرانی، می گوید که موقعیت برای فعالان طرفدار اصلاحاتی مثل خودش در جمهوری اسلامی روز به روز بدنر می شود.
رهبر حزب ممنوع شده نهضت آزادی در خانه اش در پایتخت ایران گفت: “آنها دائما ما را متهم به براندازی نرم و انقلاب مخملی می کنند”.
نسرین ستوده وکیل فعال حقوق بشر در گوشه دیگری از تهران هم فشار مقامات حکومت را احساس می کند. او می گوید که در ماه دسامبر که به ایتالیا می رفت تا جایزه اش را بگیرد ممنوع الخروج شد و به دلیل فعالیت هایش محکوم شده است. ستوده که در میان موکلانش فعالان حقوق زن هم دیده می شوند، در دفترش گفت: “من فکر می کنم که آنها می خواهند جلوی فعالیت های من را بگیرند”.
شاید یزدی و ستوده در حال تجربه چیزی هستند که یک دیپلمات غربی آن را “سرکوب قطعی صداهای مخالف” می داند و معتقد است که این سرکوب احتمالا به انتخابات ماه ژوئن، اقتصاد و رئیس جمهور جدید آمریکا باراک اوباما مربوط می شود.
این دیپلمات که در ایران زندگی می کند گفت: “آنها از بلا تکلیفی متنفرند و با پاسخ آنها به آن سرکوب است تا بتوانند اداره همه چیز را به عهده بگیرند و پیام های هشدار دهنده بفرستند. من فکر می کنم این وضعیتی است که ما تا چند ماه آینده شاهدش خواهیم بود”.
رئیس جمهور محافظه کار ایران با وجود انتقادهای رقبای میانه رو اش که او را متهم به سوء مدیریت اقتصای می کنند و معتقدند که اظهارات ضد غرب او وجه بین المللی ایران را از بین برده است، قصد دارد برای چهار سال آینده دوباره رئیس جمهور بشود.
او برای آغاز هر گونه گفتگو با دولت اوباما، شرایط سختی را تعین کرده است و گفته است که دولت اوباما باید سیاست هایش را تغییر بدهد نه تاکتیک هایش را و باید به دلیل جنایت های گذشته آمریکا در قبال ایران از این کشور عذرخواهی کند.
تحلیلگران معتقدند که ممکن است که دولت تنرد ها را مقابل فعالانی که به دنبال تغییرات سیاسی و اجتماعی هستند، قرار بدهد زیرا آنها می ترسند که این نقطه نظرات در زمانی که ایران تحت فشار خارجی در مورد برنامه های اتمی اش است، موثر واقع شود.
آنها معتقدند که سقوط قیمت نفت هم کار را برای چهارمین تولید کنده بزرگ نفت خام جهان که قصد دارد تحریم های آمریکا و سازمان ملل را به دلیل تمیلش به دستیابی به سلاح اتمی از سر بگذراند، دشوار تر می کند و باعث ایجاد مشکلات بر سر راه احمدی نژاد می شود که قصد دارد مجددا رئیس جمهور بشود.
آزدی واقعی
این دیپلمات در ادامه گفت که من عقیده ندارم که مخالفان در همه جای ایران هستند اما سران حکومت دوست دارند که همه چیز را در کنترل خود داشته باشند.
یک مورد سطح بالای آن بستن کانون مدافعان حقوق بشر متعلق به شیرین عبادی،برنده جایزه صلح نوبل، در اواخر سال 2008، به بهانه نداشتن مجوز فعالیت بود.
سوسن طهماسبی، فعال حقوق زنان، معتقد است که این اقدام علیه مشهورترین وکیل حقوق بشر، هشداری به دیگران است. او گفت: “اگر او امنیت نداشته باشد، معنی اش این است که هیچ کدام از ما امنیت نداریم و این یک نگرانی بزرگ برای همه ماست”.
ایران اتهامات غرب ار مبنی بر نقض حقوق بشر در ایران کشور رد می کند و می گوید که آزادی بیان وجود دارد.
غلامحسین الهام، سخنگوی دولت، هفته گذشته اعلام کرد که ایرانیان در سال 2005 با روی کار آمدن احمدی نژاد که وعده زنده کردن ارزش های انقلاب اسلامی که باعث سقوط شاه مورد حمایت آمریکا شد را داده بود، طعم واقعی آزادی را چشیدند.
اما سازمان دیده بان حقوق بشر در آمریکا گفته است که ایران به بهانه اختلال در امنیت ملی، ساکت کردن مخالفانش را توجیه می کند و در سال گذشته عده زیادی از فعالان سیاسی، اساتید دانشگاه و افراد دیگر به همین بهانه بازداشت شدند.
ایران همواره غرب را محکوم می کند که تلاش می کند با ایجاد “انقلاب مخملی” با کمک روشنفکران و افرادی که در داخل کشور هستند، قصد تضعیف حکومت ایران را دارد.
در ماه ژانویه، یک قاضی اعلام کرد چهار ایرانی که با حمایت آمریکا قصد براندازی داشتند، دستگیر شده اند و تحلیلگران معتقدند که این اقدام در عین حال هشداری است به آمریکا تا در امور داخلی ایران دخالت نکند.
یک مورد دیگر هم دستگیری حسین درخشان، وبلاگ نویس ایرانی- کانادایی است که چند ماه پیش بازداشت شد و هنوز در زندان است.
رسانه های کانادایی می گویند که درخشان که به او لقب “پدر وبلاگ نویسی ایران” را داده اند، به اتهام جاسوسی برای اسرائیل، دشمن دیرین ایران، دستگیر شده است.
سازمان دیده بان حقوق بشر در آخرین گزارش خود در سال 2008، اعلام کرد: “ایران همچنان به بهانه “تهدید خارجی” برای فشار آوردن به جامعه مدنی، استفاده می کند”.
اوباما گفته بود که ایران را به چشم یک تهدید به ایران نگاه می کند اما در عین حال پیشنهاد گفتگو با رهبران ایران را داده است که این یک رویکرد تازه نسبت به رویکرد جورج بوش است که تلاش می کرد ایران را به دلیل برنامه های اتمی اش منزوی کند؛ ایران می گوید این برنامه ها برای تولید الکتریسیته است.
دیپلمات های غربی می گویند که تغییرات در رویکرد آمریکا می تواند یکی از معدود شانس ها برای از سر گیری روابطی باشد که از سه دهه پیش قطع شده بود، اما این احتمال هم زیاد است که تندرو های ایران از ترس اینکه برقراری ارتباط با آمریکا موجبات انقلاب مخملی را فراهم کند، مانع از آغاز گفتگو ها بشوند.
دولت بوش ده ها میلیون دلار برای حمایت از دموکراسی در ایران، اختصاص داده بود اما برخی از فعالان سیاسی ایران هشدار دادند که این موضوع باعث می شود که دولتمردان ایران بهانه تازه ای بدست بیاورند و آنها را بعنوان مامور آمریکا تحت فشار بگذارند.
یک دیپلمات اروپایی در تهران می گوید این سیاست آمریکا باعث شد تا حلقه فشار بیشتر دور گردن فعالان حقوق بشر در مورد هر نوع فعالیتی پیچیده بشود.
یزدی، که وزیر امور خارجه ایران در اولین دولت بعد از انقلاب است، می گوید که ماه گذشته نیروی انتظامی مانع از برگزاری جلسه 20-10 نفره در خانه اش شد که برای قدردانی از شیرین عبادی و سایر فعالان حقوق بشر صورت گرفته بود.
او گفت که فاصله عمیق بین مردم ایران و مقامات بیشتر شده است. او گفت: “هرچه این شکاف عمیق تر می شود، آنها مخوف تر می شوند. هر چه آنها مخوف تر می شوند، ابزاری که علیه هر صدای مخالفی به کار می گیرند، خشن تر می شود”.
ستوده، وکیل فعال حقوق بشر، گفت که در دادگاه به او اتهام داشتن رابطه با خارجی ها و ایرانیان خراج از کشور زده اند، اما این مانع از ادامه کارهایش نمی شود.
ستوده، 45 ساله که دو فرزند دارد، می گوید:« این احتمال وجود دارد که من محکوم بشوم و به زندان بیافتم. اما من ادامه خواهم داد».
منبع: رویترز 2 فوریه