تمام شواهد نشان می دهند که تلاش یک ساله باراک اوباما برای باز کردن باب مذاکره با رهبران ایران با شکست مواجه شده است. با اینهمه آمریکا قصد دارد در کنار اقدام به تحریم ایران همچنان به این تلاش ادامه دهد زیرا به تصور کاخ سفید و اکثر خبرگان آمریکائی بهترین راهکار ممکن همین است. آن دسته از دولتمردان آمریکائی که با خوش بینی بیشتری به قضایا می نگرند معتقدند که نا آرامی های داخلی ایران بهترین” فرصت” تاریخی را در اختیار دولت آمریکا قرار داده و باید از این فرصت به نحو احسن استفاده کرد.
در نگاه اول حسن نیت اوباما در این یک ساله حاصلی جز زیگزاگ زدن های دیپلماتیک رهبران ایران که آنچه را امروز قبول می کنند فردا منکر می شوند، درپی نداشته است. پاسخ یک سال صبر و شکیبائی واشینگتن اعلام تصمیم ایران برای غنی سازی اورانیوم به درجات بالاتر یعنی به میزان 20% در هفته گذشته بود. بنابراین برای آمریکا چاره ای جز تحریم نمانده است. در ماه های دسامبر و ژانویه مجالس دوگانه کنگره آمریکا به پیش نویس لایحه قانونی منع صدور بنزین که در اقتصاد ایران نقش حیاتی دارد، رأی مثبت دادند. براساس این لایحه اشخاص یا مؤسساتی که در وارد کردن بنزین یا بهبود کیفی توان تصفیه بنزین به ایران کمک کنند مشمول مجازات قرار خواهند گرفت. علاوه بر این وزارت خزانه داری آمریکا روز چهارشنبه در اقدامی هدفمند دارائی چهار شرکت مهندسی سازه وابسته به سپاه پاسداران را در خاک آمریکا توقیف کرد.
در کنار همه این اقدامات واشینگتن بیشترین تلاش خود را مصروف به تصویب رساندن قطعنامه تحریم ایران در شورای امنیت سازمان ملل کرده است. امّا باراک اوباما در کنار وعده تصویب قطعنامه همچنان بر “باز بودن درها” در صورت تمایل رهبران ایران به از سرگرفته شدن مذاکرات تأکید می کند. سیاست دست آشتی اوباما از نظر کاخ سفید سیاستی “موفق” بوده است زیرا به اتحاد بیش از پیش جامعه بین الملل و انزوای بیشتر ایران و ظهورنشانه های اختلاف در میان مسئولین این کشور انجامیده است.
به اعتقاد رابرت کاگان، سناتور نو محافظه کار، دولت اوباما با یک ”فرصت” تاریخی در ایران مواجه است که می توان آن را با سقوط دیوار برلین مقایسه کرد. بنابراین، به گفته او، دولت باید راهکار “تغییر نظام را که بهترین سیاست منع تولید سلاح های کشتار جمعی است” در اولویت قرار دهد. ریچارد هاآس، رئیس مجمع با نفوذ روابط خارجی آمریکا نیز می گوید:” شاید بتوان گفت که ایران در دوران سی ساله پس از انقلاب هیچگاه به اندازه امروز مهیای تغییرات سیاسی بنیادی نبوده است”. به اعتقاد وی آمریکا باید مثل اروپا در سیاست خود در مواجهه با ایران بازنگری کند تا بتواند در برابر احتمالات متعدد “چشم انداز تغییر سیاسی” آمادگی لازم را داشته باشد.
هرچند دولت آمریکا براین باور نیست که حاکمیت ایران درآستانه سقوط قرار دارد امّا در ماه های اخیر با وارد کردن فاکتور جنبش معترضان این کشور در تحلیل هایش، درعزم خود برای ادامه سیاست مذاکره با ایران راسخ تر شده است. مجمع ملّی ایرانیان در آمریکا که نمایندگی جامعه ایرانیان مقیم ایالات متحده را برعهده دارد و نظراتش محترم شمرده می شود معتقد است که تنها اقدامی که ایالات متحده امروز می تواند انجام دهد فراهم آوردن “فضای تنفس” برای تظاهر کنندگان ایرانی است. از نظر این مجمع ایالات متحده باید ضمن افشای موارد نقض حقوق بشر در ایران “شکیبائی پیشه کند و از دست زدن به اقدامات عجولانه و کند کردن روند تلاش های دیپلماتیک پرهیز کند”.
گری سیک کارشناس مسائل ایران در کاخ سفید در دوران ریاست جمهوری فورد، کارتر و ریگان نتیجه اتخاذ تحریم های سخت علیه ایران نظیر لایحه تحریم بنزین در کنگره را فاجعه بار می داند و هشدار می دهد که اعمال این تحریم ها آمریکائی ها را در نظر مردم ایران منفور خواهد ساخت. به گفته او باراک اوباما در قضیه پرونده ایران علاوه بر رویاروئی با تهران باید با تند روهای کنگره و متحدین ستیزه جوئی نظیر نیکولا سارکوزی نیز مقابله کند.
منبع: لیبراسیون 12 فوریه
