حبس های بیشتر، انفرادی طولانی تر

ناناز اویسی

در حالی که هنوز خبرها حاکی از شکنجه دانشجویان در بند 209 زندان اوین است، از گوشه و کنار کشور خبرهای دیگری مبنی بر افزایش فشار بر زندانیان سیاسی و صدور حکم های جدید برای فعالان سیاسی، مدنی و مدافعان حقوق کارگری به گوش می رسد.

در تهران، دکتر کیوان انصاری دانشجوی دکترا و استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر که در زندان اوین به سر می برد، از حق ملاقات حضوری با خانواده خود محروم شده است. وی چند روز پیش در اعتراض به اجبار به ملاقات خانواده خود در کابینه ای شیشه ای، از حضور در جایگاه ملاقات خودداری کرده بود.

وی به همراه پویا (ابوالفضل) جهاندار و سعید (خیرالله) درخشندی در تابستان سال گذشته به اتهام تشکیل گروههای غیرقانونی، آموزش برای تسخیر صدا و سیما و داشتن ایمیل محرمانه و اتهاماتی دیگر بازداشت و پس از ماه ها بازجویی و تحمل سلول انفرادی در بند 209 اطلاعات به حبس هایی از 3 تا 5 سال محکوم شدند. دادگاه تجدید نظر هنوز به پرونده این سه فعال دانشجویی سابق رسیدگی نکرده است.

خبری دیگری از زن اوین حاکی از آن است که تعدادی از دستگیر شدگان در برابر منزل منصور اسانلو همچنان در زندان به سر می برند. طاهر صادقی یکی از فعالان کارگری هم اکنون در سلول انفرادی بند 240 زندان اوین و ابراهیم مددی، سید داوود رضوی، یعقوب سلیمی، ابراهیم نوروزی گوهری، همایون جابری اعضای سندیکای شرکت واحد به همراه فاطمه حاجی لو در بند 209 اطلاعات به سر می برند.

تعدادی از این افراد از جمله طاهر صادقی از زمان بازداشت خود تماسی با خانواده نداشته اند. برای این افراد قرار بازداشت موقت 10 روزه صادر شده بود، اما با گذشت بیش از 10 روز همچنان در زندان انفرادی به سر می برند.

در اقدامی دیگر از طرف وزارت اطلاعات، روز چهارشنبه گذشته ، حشمت الله طبرزدی دبیر جبهه دمکراتیک ایران به این نهاد امنیتی اطلاعاتی احضار و به دلیل فعالیت های خود در مدت مرخصی از زندان مورد بازخواست و بازجویی قرار گرفت. یکی از نزدیکان طبرزدی در این باره به روز گفت: “در این بازجویی دو نفر از وزارت اطلاعات حضور داشتند و به آقای طبرزدی گفتند چرا وبلاگی به نام پیام دانشجو راه اندازی کرده؟ چرا از دانشجویان امیر کبیر حمایت کرده؟ و چرا در مورد سوله کهریزک که عده ای در آنجا شکنجه شده اند افشاگری کرده؟” به گفته وی: “ به طبرزدی گفته شده است که در صورت فعالیت سیاسی باید به زندان بازگردد.”

از طرف دیگر، یک زندانی آزاد شده از اوین، خبر داد : “سعید متین پور روزنامه نگار و مدافع حقوق بشر، در بند 209 اوین تحت فشار قرار دارد.”

وی افزود: “ متین پور پس از دستگیری در روز 4 اردیبهشت 1386 در شهر زنجان و انتقال به بند 209 زندان اوین تحت شکنجه های روحی و جسمی بوده و در اثر تحلیل قوای جسمانی چندین بار بی هوش شده است.”

از بازداشت این مدافع حقوق بشر بیش از 80 روز می گذرد اما وی همچنان در سلول انفرادی نگهداری می شود و از حق ملاقات با وکیل و خانواده اش محروم است.

همچنین با گذشت بیش از یک ماه از بازداشت محمد صدیق کبودوند، فعال حقوق بشر و روزنامه نگار، ماموران وزارت اطلاعات همچنان بر تداوم بازداشت او اصرار دارند. وی که هفته گذشته برای اولین بار به مدت کوتاهی امکان ملاقات با خانواده اش را پیدا کرد، گفت: “ ۸ روز را در اعتصاب غذا به سر بردم ودر این مدت ۴ روز با مشکل حاد گوارشی مواجه شدم.” به گفته خانواده کبودوند، او گفته است که وضعیت بهداشتی نامناسب و آلوده سلول موجب حاد تر شدن بیماری ریوی اش شده است.

وی متهم است به اقدام علیه امنیت ملی از طریق سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان، تبلیغ گسترده علیه نظام از طریق انتشار خبر و گزارش، مخالفت با قانون اساسی از طریق بیانیه ها، اطلاعیه ها و گفتگوهای متعدد، مخالفت با شریعت اسلام از طریق صدور بیانیه و گفتگو علیه مجازاتهای اسلامی (اعدام و سنگسار )، حمایت از زندانیان گروهای سیاسی.

بر اساس گفته خانواده کبودوند، او تحت فشار روحی و روانی شدید قرار گرفته تا فعالیت های خود و سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان را انکار و این سازمان را منحل کند. بازجویان اطلاعات در بند 209 به او گفته اند در غیر این صورت با حکم سنگینی روبرو خواهد شد.

سنندج

در سنندج، شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر ، دو فعال کارگری به نام های شیث امانی و صدیق کریمی را به 2 سال و شش ماه حبس محکوم کرد .خسرو کرد پور روزنامه نگار در کردستان به روز گفت: “ دادگاه انقلاب اتهام شیث امانی رئیس هیأت مدیره و صدیق کریمی عضو هیأت مدیره اتحادیه سراسری کارگران اخراجی و بیکار را اقدام علیه امنیت ملی از طریق شرکت در تجمع غیرقانونی به مناسبت روز جهانی کارگر و فعالیت تبلیغی علیه نظام عنوان کرده است.”

بر اساس حکم ابلاغ شده 6 ماه از حبس شیث امانی و یک سال از حبس صدیق کریمی قابل تبدیل به جزای نقدی است . این دو در جریان برگزاری مراسم اول ماه مه ( روز جهانی کارگر) در سنندج دستگیر و مدتی را در بازداشت بسر بردند .

آذربایجان

مهندس ابراهیم رشیدی ( ساوالان)، شاعر، نویسنده و روزنامه نگار آذربایجانی که در تاریخ 15 اردیبهشت 86 از سوی دادگاه انقلاب ارومیه و با اتهام “ اخلال در نظم عمومی” محاکمه شده بود به حکم قاضی این دادگاه به تحمل 5 ماه حبس تعزیری محکوم شد. ابراهیم ساوالان اهل شهرستان خیاو (مشکین شهر) و فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک دانشگاه ارومیه است. او طی سالهای اخیر بارها در جریان فعالیتهای فرهنگی در جهت احقاق حقوق اهالی آذربایجان از سوی نیروهای اطلاعاتی بازداشت شده و با اتهاماتی نظیر انجام تبلیغات علیه نظام، ایجاد اخلال در نظم عمومی به تحمل زندان محکوم شده است.

رشیدی از سال 79 بارها دستگیر شده و مدتی را نیز در بازداشتگاه انفرادی اداره اطلاعات ارومیه و اردبیل سپری کرده است. وی در روز 11 فروردین 85 در شهرستان اهر از سوی نیروهای اطلاعاتی دستگیر شد و مدت 30 روز را در زندان انفرادی سپری کرد. در این مدت سازمان عفو بین الملل با صدور 2 بیانبه خواستار آزادی بدون قید وشرط و محاکمه عادلانه وی و محرم کامرانی از سوی دادگاه صالحه شده بود.

همچنین در تبریز، محمد جراحی، از اعضاء فعال سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمانی و کمیته پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری شهر بازداشت شده است.

از سوی دیگر، مسعود سلطانی از فعالان شهرستان گرمی که از دو ماه پیش در بازداشت اداره اطلاعات اردبیل به سر می برد، به بند ۷ زندان اردبیل منتقل شده است. بر اساس گزارشات رسیده از زندان اردبیل، سلطانی که ممنوع الملاقات نیز شده است در شرایط نامناسب جسمی و روحی بسر می برد. خانواده وی با وجود تلاشهای بسیار تاکنون موفق به ملاقات با وی نشده اند و اداره اطلاعات از تحویل وی به دستگاه قضایی جهت صدور حکم خودداری می کند.

در خصوص بازداشت فعالان سیاسی در آذربایجان، علیرضا جوانبخت سخنگوی کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان به روز گفت: “ در حال حاضر عده زیادی از جمله جلیل غنی لو، بهروز صفری، کریم پذیر، ولی صیامی، امیر فراهانی، ابراهیم معینی، حسین فروهیده(خطیبی)، ایرج ناجی، ائلیاز یئکنلی، مهدی (ائلمان) نوری(دانشجو)، امیر عباس بنایی کاظمی، هادی حمیدی شفیق(دانشجو)، ائلیاز یکتلی(روزنامه نگار)، انصار قاراداغلی، علی(سلیمان) شبانی، عباس لسانی، حسین رستمی، میر ستار محمدی و مسعود سلطانی در زندانهای زنجان، ارومیه، تیریز، نقده (سولدوز)، اردبیل، خوی و تهران زندانی هستند. دست کم ۵۰ نفر دیگر نیز بدون اینکه هویت شان معلوم باشد در بازداشتهای مخفی و غیر رسمی شهرهای آذربایجان در شرایط سختی به سر می برند که به احتمال زیاد تعدادی از آنها در خوی و نقده با اتهامات سنگینی نظیر جاسوسی روبرو هستند.