نامه مادر و پدر بهنود رمضانی، از کشته شدگان بعد از انتخابات ۸۸
به نام خدا
نامه سرگشاده به حضور ملت شریف ایران
چه باید کرد؟
همانطوریکه قبلا از طریق رسانه ها اعلام شد قریب ۵ سال از قتل فرزند عزیزمان بهنود رمضانی دانشجوی سال اول مهندسی مکانیک در یکی از سه شنبه های اعتراضی جوانان (چهارشنبه سوری) در مورخ ۸۹/۱۲/۲۴ در میدان ۲۲ نارمک به دست بسیجیان بوسیله باتوم و شوکر اتفاق افتاد، می گذرد براساس نظریه پزشکی قانونی مرگ بر اثر اصابت ضربات متعدد جسم سخت اعلام شد و اجازه دفن دادند. موقع حادثه ضاربین فرار کردند. سرانجام پس از گذشت یکسال و اندی شعبه ده آگاهی مرکز از طریق شماره ماشینی که ضاربین را فراری داد شناسایی شدند و چون مشخص گردید ضاربین بهنود عزیز همگی بسیجی و حفاظت اطلاعاتی بودند، بدلیل نظامی بودن متهمین پرونده از دادسرای جنایی به مجتمع قضایی نیروهای مسلح ارجاع شد و در شعبه یازدهم بازپرسی مجتمع، توسط بازپرس مرادی تحقیقات انجام شد. پس از یکسال تحقیقات قضایی و اظهارات شهود و اقاریر صریح متهمین و فرستادن مجدد پرونده به شورای عالی پزشکی قانونی و تایید و تاکید صریح همان نظریه اولی که همانا مرگ بر اثر اصابت ضربات متعدد جسم سخت اعلام شد و سرانجام بازپرس محترم شعبه یازدهم کیفرخواست تهیه نموده و مشارکت در قتل عمد متهمین (محمد علی رسولی-سالار نادی- افشین کوهی) را صادر نمود و پرونده به شعبه هشت دادگاه نظامی یک مجتمع آقای ادیب جهت محاکمه متهمین فرستاده شد و تاریخ محاکمه در ۹۳/۸/۲۵ تعیین گردید . ریاست دادگاه (آقای ادیب) پرونده ای که در مراحل بازپرسی با تحقیقات کامل از شهود و اقاریر صریح متهمین کامل بود را بدور تسلسل باطل کشاند و یکسال اطاله دادرسی با کارشناسی های بی مورد سه نفره، پنج نفره، و هفت نفره، نه نفره ادامه یافت. سرانجام پرونده را به شعبه پنجم دادگاه نظامی همان مجتمع بریاست آقای عزیزاله نظری ارجاع دادند. در مجموع برای این پرونده ۵ بار شعبه عوض کردند و سرانجام رئیس شعبه ۵ آقای عزیزاله نشری بصورت یک جانبه و بدون حضور اولیای دم و وکیلشان با صورتجلسه ای کیفرخواست را تغییر دادند.
اتهام مشارکت در قتل عمد متهمین را به قتل شبه عمد تغییر داد و قرار آزادی با وثیقه تا روز دادگاه را صادر نمودند. لذا ما اولیای دم این روش قضاوت را قبول نداشته و از تمامی وجدانهای بیدار و آگاه سوال می نمائیم آیا چنین سیر دادرسی درست است؟
در مقابل چنین ظلمی که به فرزندمان و بر ما روا داشتند چه باید بکنیم ؟؟ آیا کسی هست که ما را یاری کند؟؟
به قول سرور آزادگان جهان حسین بن علی هل من ناصراً ینصرنی سر می دهیم. قضاوت را به خدا و وجدانهای بیدار و آگاه ملت عزیزمام می سپاریم. و همه دست اندرکاران را به خداوند منتقم می سپاریم.
با تشکر پدر و مادر شهید بهنود رمضانی
